Κυριακή, 29 Νοεμβρίου 2020

BBC ONE: The Great Melt

Λατρεμένο μου ημερολόγιο,

Προχτές μιλήσαμε για πείνα και λειψυδρία στην Αφρική. Για άλλη μια φορά, ο λόγος όλων αυτών των προβληματισμών μου είναι οι διαφημίσεις που μου βγαίνουν κάθε τόσο στο Facebook. Πάντα μου άρεσε να βλέπω ντοκιμαντέρ για τα ζώα, την φύση, τις ζούγκλες, τις θάλασσες και τους παγωμένους πόλους του πλανήτη μας. Ίσως γι' αυτό μου βγαίνουν συχνά διαφημίσεις από τα ντοκιμαντέρ του BBC Earth, με τον 93χρονο πλέον εκφωνητή τους, τον sir David Attenborough, με την καταπληκτική βρετανική άρθρωσή του και την καθάρια φωνή του.

Μέσα στα κακά του Τραμπ που ανέφερα μερικές μέρες πριν, ήταν και αυτή η άρνησή του να ακούσει τους οικολόγους που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την κλιματική αλλαγή και τις καταστροφικές επιπτώσεις της στον πλανήτη και κατ' επέκταση στη ζωή μας. Το λιώσιμο των πάγων δεν είναι μύθος, είναι πραγματικότητα. Το αποτέλεσμα το βλέπουμε ήδη.

Όταν ήμασταν μικροί ακούγαμε συνέχεια για τη τρύπα του όζοντος, καθώς το χρησιμοποιούσαν οι γονείς μας σαν λόγο για να μας πασαλείβουν κάθε 10 λεπτά με αντηλιακά. Και αυτή ήταν όλη κι όλη η γνώση μας για την καταστροφή που έχουμε σπείρει στον πλανήτη. Τα τελευταία χρόνια όμως, πρέπει να είσαι ηλίθιος για να μην βλέπεις τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί. Το βλέπεις στον καιρό που έχει γίνει άλλα αντ' άλλων. Όσο τα τσουνάμι, οι πλημμύρες, η λειψυδρία και η ξηρασία αφορούσαν άλλες χώρες, μακρινές, εμείς είχαμε την στάση "να κι εμάς Κωστής Παλαμάς". Τα τελευταία χρόνια, όμως, βλέπεις τις αλλαγές και τις καταστροφές και στην Ελλάδα.

Βέβαια, είναι πιο εύκολο να κατηγορούμε την εκάστοτε κυβέρνηση για τα κακώς κείμενα, αντί να αναλάβουμε προσωπικά την ευθύνη και να αποφασίσουμε να κάνουμε την διαφορά. Αν δεις τις συνεντεύξεις και τα ντοκιμαντέρ του Attenborough, θα δεις ότι τα περιθώρια έχουν στενέψει επικίνδυνα. Κάθε άνθρωπος μπορεί να κάνει την διαφορά, σαν την ψήφο ένα πράγμα. Πρέπει να αφήσουμε την νοοτροπία του ωχαδερφισμού και να σκεφτούμε τα παιδιά μας. Διότι αν δεν αλλάξουμε συνήθειες μέσα στα επόμενα 40 χρόνια, η κατάσταση θα είναι πλέον μη αναστρέψιμη.

Σκοτώνουμε τις κατσαρίδες, τα ποντίκια, τα μυρμήγκια σαν παράσιτα. Λογικό. Το χειρότερο παράσιτο όμως για τον πλανήτη είναι ο άνθρωπος. Πολλαπλασιαζόμαστε με απίστευτη ταχύτητα, εξαπλωνόμαστε επικίνδυνα και τα ισοπεδώνουμε όλα στο πέρασμά μας, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Σε κάνει να σκέφτεσαι το βιβλίο "Inferno" του Dan Brown, όπου ο "κακός" της ιστορίας, βλέποντας που πάει το πράγμα, εξαπέλυσε στην ατμόσφαιρα έναν ιό αερομεταφερόμενο. Ένας ιός τον οποίο θα κολλούσε όλη η ανθρωπότητα, αλλά μόνο το 50% θα "νοσούσε". Έναν ιό που προκαλούσε στείρωση, έτσι τυχαία, μην ξεχωρίζοντας λευκούς, κίτρινους, μαύρους, πλούσιους ή φτωχούς. Όχι και τόσο κακή ιδέα. Σίγουρα πιο ανώδυνο από το να μας αφήνουν να πεθαίνουμε από aids, καρκίνο, πείνα, κορωνοϊό.

Εν πάσει περιπτώσει, λύσεις υπάρχουν, προλαβαίνουμε ακόμα να σώσουμε την Γη, πριν φτάσουμε στην στείρωση. Ας ξεκινήσουμε από την ανακύκλωση. Η μεγαλύτερη μερίδα δεν κάνει ούτε αυτό! Κάποτε είχαμε την δικαιολογία ότι δεν υπάρχουν παντού μπλε κάδοι. Νομίζω δεν ισχύει πια. Κάποιοι λένε ότι και αυτά τα σκουπίδια στην χωματερή καταλήγουν. Μπορεί, δεν το ξέρω, αλλά δεν το νομίζω, αφού έχω δει εκπομπή του Σούλη, εκείνη που δοκίμαζε τα δυσκολότερα επαγγέλματα, σε εργοστάσιο ανακύκλωσης. Όπως και να έχει, εσύ κάνε το καλό, και αν το κράτος δεν μεριμνά, κακό του κεφαλιού του. Μη βρίσκεις δικαιολογία για τα πάντα! Και μιας και μιλάμε για ανακύκλωση και την εκπομπή του Σούλη, ρε παιδιά, έλεος! Το χρησιμοποιημένο χαρτί υγείας ΔΕΝ ανακυκλώνεται! Ούτε οι σερβιέτες, ούτε οι μάσκες προσώπου! Μην πετάτε βιολογικά απόβλητα στην ανακύκλωση!

Μπορούμε επίσης να κόψουμε τις πλαστικές σακούλες, τα πλαστικά ποτήρια κλπ. Δεν είναι τόσο δύσκολο, υπάρχουν εναλλακτικές. Τώρα θα μου πεις, αφού τα μισά προϊόντα στο supermarket έχουν πλαστική συσκευασία το δικό μου το καλαμάκι σε πείραξε; Έχεις δίκιο, αλλά ελπίζω πως γίνονται έρευνες ώστε να αντικατασταθούν κι αυτές! Ή το πιο απλό: Πάμε στην παραλία, ας μη την γεμίζουμε με τα σκουπίδια μας! Αν μάθουμε να έχουμε μια σακούλα μαζί και να μαζεύουμε τα σκουπίδια μας, δεν θα καταλήξουν στη θάλασσα. Δεν είναι κανείς υποχρεωμένος να τρέχει πίσω μας να μαζεύει, ακόμα και στις οργανωμένες πλαζ. Κι αυτά τα παιδάκια (που αύριο μεθαύριο μπορεί να είναι τα δικά μας παιδάκια) τρέχουν πέρα δώθε όλη μέρα μέσα στον ήλιο ενώ εμείς λιαζόμαστε, για ένα κομμάτι ψωμί. Δεν είναι δούλοι μας, δεν είναι κατώτερα όντα. Αλλά τα είπαμε και παλιότερα αυτά, από κοινωνική παιδεία και τρόπους, σκίζουμε!

Για τις εναλλακτικές πήγες ενέργειας και καυσίμων δεν θα μιλήσω πολύ, αφού με τις εξωφρενικές τιμές που ζητάνε οι αυτοκινητοβιομηχανίες, να τα βάλουν εκεί που ξέρουν! Όμως υπάρχουν εναλλακτικές, οικονομικότερες μάλιστα, για εσάς που έχετε τζάκια, όπως το κουκούτσι της ελιάς! Σύμφωνα με τους ειδικούς, προσφέρει μεγαλύτερη θερμική απόδοση, καθαρότερη καύση και μηδενική τέφρα. Για την θέρμανση ενός σπιτιού 180 τετραγωνικών επί τέσσερις μήνες σε 24ωρη λειτουργία των καλοριφέρ με πετρέλαιο το κόστος υπερβαίνει τις 6.000 ευρώ. Για την ίδια χρονική περίοδο, ίδιες ημέρες και ώρες λειτουργίας, η θέρμανση με το κουκούτσι της ελιάς κοστίζει μόλις 600 ευρώ! (Πηγή: www.b2green.gr)

Ας πάμε τώρα και στα δέντρα. Αυτά τα έρμα που μας δίνουν οξυγόνο και εμείς τα ξηλώνουμε μετά μανίας. Οι Ιάπωνες έχουν αναπτύξει, εδώ και 700 χρόνια, την τεχνική Daisugi, με την οποία παράγουν ξύλο χωρίς να κόβουν δέντρα. Με ένα κλάδεμα τύπου bonsai, αναπτύσσονται τα κλαδιά του δέντρου ολόισια και χωρίς κόμπους, ώστε να είναι ιδανικά για κάθε είδους κατασκευή. Έτσι χωρίς να κόβεται ποτέ το δέντρο, απλά κλαδεύοντάς το με τον συγκεκριμένο τρόπο, παράγουν συνεχώς ξυλεία! (Πηγή: www.boredpanda.com) Δεν είναι φοβερό; Με λίγη καλή θέληση και προσπάθεια, όλα μπορούμε να τα λύσουμε!

Διαμαρτυρόμαστε για τα περιστέρια, τα οποία έχουν φτάσει πλέον σε τεράστια νούμερα, γιατί μας κατακουτσουλάνε μπαλκόνια, τέντες, αυτοκίνητα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί στις πόλεις έχουμε εξαλείψει σχεδόν τους φυσικούς εχθρούς τους. Άρα εμείς ήμαστε οι υπαίτιοι. Όπως έχουμε κάνει με πολλά άλλα πλάσματα, καταστρέφοντας την τροφική αλυσίδα και την ισορροπία στη φύση. Κυνηγήσαμε τις φάλαινες μέχρι εξαφάνισης, τον λευκό ρινόκερο, τον καρχαρία και τόσα άλλα είδη, αδιαφορώντας για τις συνέπειες, με μόνο γνώμονα το κέρδος. Σαν καταστροφικά παράσιτα.

Πετάμε τις γόπες και τα σκουπίδια μας από το ανοιχτό παράθυρο του αυτοκινήτου, γιατί κάτι πρέπει να κάνουν και οι υπάλληλοι καθαριότητας, μη τους πληρώνουμε τσάμπα! Πετάμε τις χαλασμένες συσκευές, τις λάμπες και τις μπαταρίες στον κάδο, γιατί ποιος τρέχει να βρει σημείο ανακύκλωσης. Αδειάζουμε τα λάδια στον νεροχύτη, καίμε ότι βρούμε στο τζάκι, χρησιμοποιούμε άπειρα είδη σπρέι και αναρωτιόμαστε γιατί ο κόσμος πεθαίνει από τσουνάμι, από καταστροφικές πλημμύρες ή τυφώνες, από λειψυδρία. Πόσο νομίζεις ότι απέχει η λειψυδρία από εμάς; Όταν σπαταλάμε το νερό αλόγιστα για να βρέχουμε τον δρόμο μια ώρα, για να πλύνουμε τα δόντια μας, για χίλια δυο πράγματα...

Έχουμε μόνο 40 χρόνια να ανατρέψουμε την ολική καταστροφή, αν ξεκινήσουμε σήμερα να κάνουμε την αλλαγή, να μάθουμε στα παιδιά μας να σέβονται το περιβάλλον. Για να μην γίνει όλος ο δυτικός κόσμος σαν την Αφρική, για να μην πούμε το νερό, νεράκι και καταλήξουν να γίνουν πραγματικότητα οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας, όπου άντρες-γυναίκες θα ήμαστε γουλί γιατί το νερό δεν θα επαρκεί για να λουζόμαστε. Δεν θυμάμαι και πως λεγόταν η ρημάδα η ταινία! Τα λέω σ' εσένα για να τ' ακούω και εγώ, που ξέρω ποιο είναι το σωστό, αλλά δεν το κάνω πάντα!

Παραφράζοντας τον τίτλο της σειράς "τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή",

θα πω σε όλους μας "τι πλανήτη θα παραδώσεις... μωρή!"