top of page

Τετάρτη, 12 Ιανουαρίου 2022

  • Εικόνα συγγραφέα: Muy Loco
    Muy Loco
  • 12 Ιαν 2022
  • διαβάστηκε 5 λεπτά

Αγαπητοί αναγνώστες,


Photo: lifo.gr


Το θέμα των ατελείωτων δόσεων για τον κορωνοϊό θα το αφήσω και πάλι για την επόμενη φορά γιατί σήμερα θέλω λίγο να συζητήσουμε για το καραγκιοζιλίκι με τα σελφ τεστ που ξεκίνησε την Τετάρτη πριν των Φώτων και συνεχίζεται ακάθεκτο. Είμαι σίγουρη ότι δεν είμαι η μόνη της οποίας κλονίστηκαν τα νεύρα αυτές τις μέρες.


Όπως σας έχω πει παλιότερα, δεν μου αρέσει να συζητάω για πολιτικά, αλλά αυτό το σκηνικό μόνο για κράξιμο είναι, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων. Ο Κούλης και οι παρατρεχάμενοι τα έχουν κάνει μαντάρα στη διαχείριση της πανδημίας και όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο είναι απλά τόσο φανατισμένα μπλε ή τόσο κερδισμένος από αυτό το χάλι που δεν μπορεί να δει πέρα από την μύτη του. Και αυτό που λέω δεν έχει να κάνει μόνο με τα σελφ τεστ, αλλά δεν θα επεκταθώ. Προς το παρόν τουλάχιστον...


Όπως σας είπα, την προηγούμενη εβδομάδα είχα άδεια. Ανακοινώνουν την Τρίτη ότι ως το Σάββατο (8 Γενάρη) πρέπει να πάρουμε 5 σελφ τεστ για τους μαθητές για τις πρώτες 2 βδομάδες επιστροφής στα θρανία. Πάω Τετάρτη μεσημέρι που βγήκα από το σπίτι και πετυχαίνω την φαρμακοποιό στο τηλέφωνο να μιλάει με την αποθήκη γιατί δεν είχε σελφ, αλλά δεν είχε ούτε η αποθήκη... "Ελάτε την Παρασκευή πάλι" μου λέει. Παρασκευή δεν βγήκα από το σπίτι, δεν ήθελα να βγω για κανέναν λόγο, καιγόμασταν με τ' αγόρι μου στο play station (θα σας τα πω άλλη φορά).


Το Σάββατο μπορείς;


Photo: freepik.com


Σάββατο μεσημέρι είχαμε κλείσει να κάνουμε την 3η δόση εγώ και ο σύζυγος και να κάνει η μικρή την 1η δόση, οπότε βγήκαμε λίγο νωρίτερα με την μικρή, πήραμε σβάρνα τα φαρμακεία της γειτονιάς, κλειστά όλα. Στην διαδρομή μέχρι το Ολυμπιακό Χωριό (κέντρο υγείας Αχαρνών, θα σας πω τι ωραία περάσαμε κι εκεί άλλη φορά) σταμάτησα σε 2 φαρμακεία που βρήκα ανοιχτά, δεν είχαν. Στην επιστροφή πήγα σε άλλα 3, τα ίδια. Κάπου εδώ έχω αρχίσει πλέον και βρίζω θεούς και δαίμονες. Βρέχει, έχω ταλαιπωρηθεί μια ώρα στο εμβολιαστικό, τον δήμαρχό μας τον έχει πιάσει οίστρος τελευταία και έχει σκάψει όλους τους δρόμους, οπότε κάνω κύκλους ψάχνοντας πως θα φτάσω στο εφημερεύον φαρμακείο, βρίζω το GPS που μου λέει να κατευθυνθώ νοτιοδυτικά -ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΣΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ ΜΩΡΗ ΗΛΙΘΙΑ- έχω αφήσει το φαΐ στο μάτι υπολογίζοντας ότι θα έχω γυρίσει σε μία ώρα κι έχουν περάσει δύο, έχω αφήσει τον γάτο σ' έξαλλη κατάσταση γιατί δεν τον αφήσαμε να βγει το πρωί, θέλω να πάω και pet shop να του πάρω τροφή και με παίρνει ο άντρας μου και με ψέλνει που δεν είμαι σπίτι γιατί δεν έχει κλειδιά να μπει. Να το κάνετε εικόνα λίγο όλο αυτό και να μου πείτε αν εγώ είμαι νευρική ή το σύμπαν συνουσιάζεται ασύστολα και γελάει μαζί μου.


Εγώ λοιπόν βρίζω το gps, το κράτος, τον δήμαρχο, τον καιρό και τον Κοέλιο (κλασικά) και η κόρη μου κλαίει (από τα γέλια), με τραβάει βίντεο και με κάνει ρόμπα σ' όλους τους φίλους της. Παράτησα την αναζήτηση, δεν πήγα pet shop και γύρισα σπίτι. Ευτυχώς το φαΐ δεν έχει γίνει κάρβουνο, γιατί μου έκοψε και χαμήλωσα πολύ το μάτι. Κυριακή πρωί παίρνουν τηλέφωνο πεθερά και μάνα να ρωτήσουν πως είναι το παιδί μετά το εμβόλιο και με ρωτούν και οι δύο αν βρήκα σελφ τεστ. Βαλτές και συνεννοημένες σαν να λέμε. Όταν τους απαντώ πως όχι και πόσο έσπασαν τα νεύρα μου, με ενημερώνουν ότι το έλεγαν στις ειδήσεις όλη μέρα το Σάββατο ότι δεν έχει κανένα φαρμακείο και θα μοιράσουν στα σχολεία. Καλά να πάθω, σκέφτομαι, που δεν βλέπω και δεν ακούω ποτέ ειδήσεις, να είχα γλιτώσει την περιπέτεια και το ρεζιλίκι. Ότι του φανεί του λωλοστεφανη ο Κούλης. Γιατί ρε Καραμήτρο μας τρέχεις να πάρουμε σελφ τεστ αφού δεν έχεις φροντίσει να τα προμηθευτούν έγκαιρα τα φαρμακεία;


Δευτέρα, κάτι έχω...


Photo: iatronet.gr


Λέω της κόρης μου να πάρει από το σχολείο λοιπόν, σχολάει το παιδί πρώτη μέρα, με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει ότι δεν τα δίνουν στους μαθητές, πρέπει να πάω εγώ για να υπογράψω κάτι χαρτιά... Ξανανοίγω τον βόθρο εγώ, ξανά γελάει το παιδί, με βάζει ανοιχτή ακρόαση που στολίζω το σύμπαν ολάκερο, με ακούνε οι συμμαθητές της, ίσως και τα αυτοκίνητα που περνούσαν δίπλα τους, όλα καλά... Γιατί να πρέπει να καθυστερήσω στη δουλειά ή να φύγω νωρίτερα και δεν τα δίνεις τα ρημάδια στα παιδιά να τελειώνουμε ρε μπρο μου; Τι βίτσιο είναι αυτό να μας κάνετε τη ζωή πατίνι για τ' οτιδήποτε; Ξέρει κανείς να μου πει τι είναι αυτό το χαρτί που πρέπει να υπογράψω; Να καταλάβω βρε αδερφέ γιατί είναι τόσο σημαντικό να πάω εγώ, λες και θα τα πάρουμε να τα πουλήσουμε μαύρη αγορά. Εισιτήρια για τους Maiden είναι ή τα μυστικά του κράτους;


Δεν φτάνει που έχουν γίνει τα ρουθούνια μας σαν του Καρρά, δεν φτάνει που θέλουμε να ήμαστε συνεπείς και να ελεγχόμαστε, δεν φτάνει που είστε γίδια και μας τρέχετε μάταια 3 μέρες. Όοοχι! Να συνεχιστεί το βασανιστήριο, να πάω εγώ στο σχολείο να πάρω τα σελφ. Κλείστε το μαγαζάκι και πηγαίνετε σπίτια σας, δεν είστε για τίποτα τελικά! Το 15μελες του γυμνασίου της κόρης μου να βάζαμε (φιντάνια διαλεχτά ένα κι ένα), καλύτερα θα τα κατάφερναν από εσάς, τους προηγούμενους, τους πιο πριν και τους επόμενους, χωρίς αμφιβολία.


Την Τρίτη δεν αντέχω...



Update παραληρήματος, επόμενη μέρα, Τρίτη 11 του μηνού. Πήγα στο σχολείο, περίμενα 20 λεπτά τον διευθυντή, γιατί οι υπόλοιποι δεν μπορούσαν να μου δώσουν την υπεύθυνη δήλωση και τα σελφ, είχαν πολύ δουλειά... Με τον αετό που αμόλαγαν... Τελικά, όπως το υποψιαζόμουν, έπρεπε να συμπληρώσω υπεύθυνη δήλωση ότι δεν πήρα σελφ από το φαρμακείο, μη τυχόν τα πάρω 2 φορές και τα πουλήσω μαύρη αγορά ξέρω 'γω. Τον άρπαξα τον άνθρωπο από τα μούτρα μόλις ήρθε, καθότι είχα καθυστερήσει πολύ, αλλά τον έπαιρναν στο κινητό γονείς να ρωτήσουν αν το εμβολιασμένο παιδί τους μπορεί να πάει σχολείο χωρίς να κάνει σελφ, έμπαιναν καθηγητές να ρωτήσουν αν ένας εμβολιασμένος μαθητής που νοσεί η αδερφή του μπορεί να έρθει ή όχι, και τι γίνεται αν νοσεί και είναι εμβολιασμένο κάποιο άλλο παιδί. Του κρούσματος δηλαδή...


Εν πάσει περιπτώσει, με εξυπηρέτησε ο άνθρωπος να είναι καλά, μου έδωσε 5 σελφ τεστ (όχι 1 που άκουσα ότι έδιναν σε άλλες περιοχές) έφυγα κουτρουβάλα με το θηρίο (έτσι λέμε το αμάξι μου, vivio 600cc, κοπανημένο παντού σαν συγκρουόμενο, αλλά άμα το ακούσεις να έρχεται νομίζεις ότι είναι τουλάχιστον evo) να μην αργήσω, τέλος καλό, όλα καλά! Βγαίνω από το γραφείο του διευθυντή με τα σελφ παραμάσχαλα, βλέπω την κόρη μου να με περιμένει ανυπόμονα για να με ρωτήσει αν μπορεί να κάνει κοπάνα μιάς και είχαν μόνο 4ωρο, για αδιευκρίνιστους λόγους... Τελικά δεν έκανε κοπάνα αλλά με πήρε σήμερα το πρωί να με ρωτήσει αν μπορεί να κάνει σήμερα κοπάνα μιάς και κάνει ψοφόκρυο. 7 απουσίες γιατί κάνει κρύο... Την απαυτώνεις ή δεν την απαυτώνεις κύριε πρόεδρε; Και αφού ρίχνουμε τον τηλεφωνικό καβγά μας και κλείνουμε, σκάει μήνυμα από τον διευθυντή ότι έχουν κατάληψη! Τι κ%λοφαρδία είναι αυτή πείτε μου! Γιατί δεν μπορεί να κάνει κάποιος κατάληψη στη δουλειά μου σήμερα που κάνει ψόφο και δεν ήθελα να βγω από το ζεστό μου κρεβάτι, να διασχίσω 35 χιλιόμετρα;


Είμαι ήδη κουρασμένη από την νέα χρονιά, χρειάζομαι άδεια. Μην ψάχνετε τα ημερολόγιά σας, η επόμενη αργία είναι 7 Μαρτίου, Καθαρά Δευτέρα. Κάντε focus να επιβιώσουμε ως τότε! See you soon...

Comentarios


Σχολιάστε ελεύθερα!

Thank you!

Gradient

© 2020 by Dear Diary. Proudly created with Wix.com

bottom of page