Τρίτη, 15 Δεκεμβρίου 2020

Photo: freepik.com

Καλό μου ημερολόγιο,

Με αφορμή την τελευταία μας συζήτηση για τις πανάκριβα προϊόντα ατοπικής δερματίτιδας της κόρης μου και τα online ψώνια, σήμερα θέλω να μιλήσουμε για άλλο ένα hot topic της covid εποχής που διανύουμε. Τα δράμα με τις εταιρίες κούριερ!

Τις παλιές, καλές εποχές που το χρήμα έρεε άφθονο, τα Χριστούγεννα ανταλλάσσαμε δώρα όλη η οικογένεια μεταξύ μας. Δύο γονείς, τέσσερα παιδιά, εκ των οποίων τα δύο παντρεμένα, και δύο εγγόνια. Μιλάμε για πολλά δώρα! Συν δώρα που ήθελες να κάνεις σε φίλους, κουμπάρους κλπ. Αλλά είπαμε, λεφτά υπήρχαν!

Από την κρίση και μετά, συμφωνήσαμε να κόψουμε τα δώρα μεταξύ μας και να παίρνουμε μόνο στα πιτσιρίκια. Επειδή όμως η οικογένεια είναι αυτή που πάντα θα είναι δίπλα σου στα δύσκολα, και επειδή τ' αδέρφια και οι γονείς μου με έβγαλαν από πολύ δύσκολες καταστάσεις ουκ ολίγες φορές, πάντα θέλω να τους κάνω ένα δωράκι, έστω μικρής αξίας και συμβολικό.

Κάπως έτσι ανακάλυψα το wish. Αρχικά ψώνιζα για εμένα κάποια μικροπραγμάτα που τα έβρισκα πολύ φτηνότερα. Η αναμονή να έρθουν από Κίνα ήταν 1 μήνα περίπου. Φυσικά επιβεβαίωσα την υποψία ότι δεν είναι να ψωνίζεις ρούχα από εκεί, αφού και ένα φόρεμα που πήρα της κόρης μου όταν ήταν ακόμα πολύ μικρούλα και μια ζακέτα του άντρα μου, ήταν πολύ κακής ποιότητας και τα νούμερα άλλα αντ' άλλα της Παρασκευής το γάλα.

Πέρυσι ήταν η πρώτη φορά που αποφάσισα να παραγγείλω χριστουγεννιάτικα δωράκια από εκεί. Τα παρήγγειλα 1η Νοεμβρίου. Μερικά ακόμα τα περιμένω (που λέει ο λόγος, αφού ότι δεν ήρθε έγκαιρα για τις γιορτές, το ακύρωσα και ζήτησα επιστροφή χρημάτων). Χάος οι μεταφορικές, να μην μπορείς να συνεννοηθείς που στην ευχή βρίσκονται τα δέματά σου! Κουρέλια τα νεύρα μου. Άσε που είχα δώσει την διεύθυνση της πεθεράς μου, γιατί εμάς δεν βρίσκουν ποτέ το σπίτι μας έτσι που είναι μπάχαλο οι αριθμήσεις στα Άνω Λιόσια, και της έβγαλαν το λάδι της γυναίκας. Ούτε ένα δεν της παραδόθηκε στα χέρια. Της άφηναν χαρτάκι και έτρεχε κάθε φορά στο ταχυδρομείο και παρακαλούσε να της τα δώσουν, αφού είχα δώσει όνομα παραλήπτη "Νατάσα" ενώ η ταυτότητα γράφει "Αναστασία". Και οι αγαμητούλες στο ταχυδρομείο Νίκαιας της έλεγαν "και που ξέρω ότι είσαι εσύ;". Ίσα μωρή πετούνια, αφού είναι ίδιο επίθετο, ίδια διεύθυνση και το Νατάσα προέρχεται από το Αναστασία. Αλλά άμα είσαι δημόσιος υπάλληλος, έτσι πάει!

Φέτος τα παρήγγειλα από 1η Οκτωβρίου και έδωσα διεύθυνση της δουλειάς. Που να ήξερα ότι θα ήμασταν πάλι lockdown και θα δούλευα από το σπίτι; Απ' ότι μ' ενημέρωσαν όσοι πάνε ακόμα στο γραφείο, έχουν πάει κάποια κομμάτια, αλλά είναι μέσα Δεκεμβρίου και ακόμα λείπουν κάμποσα. Δε βλέπω και φέτος να βγάζουμε άκρη. Ειδικά με τον covid και τις καθυστερήσεις στα ταχυδρομεία, καλό 2021! Την προηγούμενη εβδομάδα προσπαθούσα 2 μέρες να παραγγείλω από το plaisio.gr το Pro Evolution Soccer 2021 για το PlayStation4, το οποίο με την έκπτωση είχε 19.90 ευρώ, για να κάνω δώρο στον σύζυγο. Ενθουσιάστηκα που θα την έβγαζα με ένα 20άρικο και θα του έπαιρνα κάτι που θέλει τόσο πολύ. Ρε να μην με αφήνει να πατήσω "Συνέχεια" για να ολοκληρώσω την παραγγελία; Αφού προσπάθησα 2 μέρες, από κινητό και υπολογιστή, απηύδησα και πήρα τηλέφωνο. Δεν δέχονται παραγγελίες κάτω από 35 ευρώ, λόγω της κατάστασης, ώστε να μπορούν να διαχειριστούν τις παραγγελίες. Ότι δηλαδή αν παραγγείλεις ακριβά ή πολλά πράγματα, είναι πιο διαχειρισιμη η κατάσταση... Και να μπορούσαν να σου εγγυηθούν ότι θα τα λάβεις εγκαίρως για τις γιορτές, να πεις πάει στο διάολο.

Το άλλο, το πιο επικό που έζησα την προηγούμενη εβδομάδα, ήταν στον Βασιλόπουλο. Όχι ότι φταίει ο Βασιλόπουλος, αλλά το θέατρο του παραλόγου που ζούμε. Όπως ξέρουμε, επειδή έκλεισε το λιανεμπόριο, απαγόρεψαν στα σούπερ μάρκετ να πουλάνε κάποια προϊόντα. Έλα όμως που εγώ μαζεύω μανιωδώς τον τελευταίο μήνα τα κουπόνια lego που μοιράζουν με αγορές άνω των 5 ευρώ, γιατί τα μαζεύει μετά μανίας ο ανιψιός μου, οπότε σκέφτηκα ότι ευκαιρία είναι τα Χριστούγεννα, αντί να του πάρω μόνο ένα που θα κοστίζει καμιά 15αριά ευρώ, να του πάρω 5 με τα ίδια χρήματα. Πήγα λοιπόν μέσα στην τρελή χαρά η δικιά σου, την Παρασκευή 11 του μήνα που αξιώθηκε να μας πληρώσει το κράτος όσους ήμασταν αναστολή τον Νοέμβριο, να τα πάρω όλα πριν τα σηκώσουν και δεν βρίσκω τίποτα. Και φυσικά μου λένε ότι δεν μπορούν να μου τα δώσουν, αφού τους έχουν απαγορέψει να πουλάνε παιχνίδια όσο είναι κλειστό το λιανεμπόριο. "Δηλαδή τσάμπα τα μαζεύω τόσο καιρό;" αναρωτιέμαι κι εγώ η δόλια. Η απάντηση ήταν πως όχι, όποτε τους επιτρέψουν να πουλάνε παιχνίδια, θα μπορέσω να εξαργυρώσω τα κουπόνια. Καλό Πάσχα σαν να λέμε...

Δεν ξέρω και αν με αυτό το καταπληκτικό σύστημα "click away" που σκαρφίστηκαν, θα επιτραπεί στα σούπερ μάρκετ η πώληση αυτών των προϊόντων και θα μπορέσω να πάρω του ανιψιού μου τα δωράκια που είχα κατά νου. Το μόνο που ξέρω είναι ότι για άλλη μια φορά, τα μέτρα δεν έχουν καμία λογική. Ανοίγουν τα κομμωτήρια αλλά όχι τα μαγαζιά, να κάνει ο κόσμος τα χριστουγεννιάτικα ψώνια του. Να φτιάξεις το μαλλί για το πουθενά που θα σε αφήσουν να πας. Ποιο click away και κουραφέξαλα, πως θα πάρεις ένα ρούχο αν δεν μπορείς να το δοκιμάσεις; Πως θα πάρεις τα δώρα που θες άμα δεν ξέρεις πότε θα στα φέρουν οι κούριερ; Έπρεπε να έχεις προβλέψει να τα ψωνίσεις από τον Οκτώβριο για να καταφέρεις να τα έχεις εγκαίρως. Τώρα αν είχες λεφτά τον Οκτώβριο για να το κάνεις αυτό, είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο. Τ' ότι οι περισσότεροι ψωνίζουμε τελευταία στιγμή τα δώρα, ακριβώς γιατί τότε παίρνουμε το δώρο στο μισθό μας, δεν το σκέφτηκε κανείς. Να ξεκινήσεις να ψωνίζεις δηλαδή μετά τις 21 Δεκεμβρίου τα δώρα, με το click away και να τρέχεις σαν τον Βέγγο, να περιμένεις στο πεζοδρόμιο σαν τον κλέφτη και να φοβάσαι μην περάσει το δεκάλεπτο και φας πρόστιμο. Σουρεάλ τελείως οι καταστάσεις που ζούμε.

Ξεφύγαμε όμως πάλι από το θέμα μας, που ήταν οι εταιρείες κούριερ. Γενικά, και προ κορωνοϊού, κάποιες εταιρείες ήταν ότι να 'ναι. "Δεν βρέθηκε η διεύθυνση", "δεν ήταν κανείς να παραλάβει" και οι γνωστές δικαιολογίες τους. 9 στις 10 φορές έπρεπε να πάω να παραλάβω από τα γραφεία τους γιατί μου άφησαν χαρτάκι, ενώ ήμουν σπίτι και το κουδούνι δουλεύει μια χαρά! Τώρα έχουν ξεσαλώσει τελείως. Σου λένε ευθαρσώς "δεν ξέρουμε που βρίσκεται το δέμα σας, μάλλον χάθηκε" και άντε βγάλε άκρη που έχεις προπληρώσει κιόλας! Έχουν κάνει τα νεύρα του κόσμου τσατάλια! Και να έχεις και το plaisio.gr να σου βάζει μίνιμουμ παραγγελίας τα 35 ευρώ. Να μη κλαις δηλαδή το 20άρικο που ήθελες να ψωνίσεις, να κλαις παραπάνω χρήματα και πράγματα που δεν θα παραλάβεις εγκαίρως για να δώσεις για χριστουγεννιάτικα δώρα.

Εγώ και στο προηγούμενο και σ' αυτό το lockdown, καλώς ή κακώς δεν παρήγγειλα τίποτα, δεν με έπιασε η τρέλα που έπιασε όλον το κόσμο, μάλλον γιατί δεν μ' έπαιρνε οικονομικά, οπότε γλίτωσα τον νευρικό κλονισμό, αλλά οι ιστορίες που διαβάζω στο Facebook, είναι για τέρατα υπομονής και ψυχραιμίας. Προϊόντα που χάνονται στο ταχυδρομείο, εταιρίες απάτη που σου παίρνουν τα χρήματα και στέλνουν άδεια κουτιά ή τίποτα απολύτως. Οι αποστολείς να κατηγορούν τις κούριερ, οι κούριερ τους αποστολείς και πάει λέγοντας. Τα μισά ποστ γνωστών μου κατά τη διάρκεια και των 2 lockdown, αφορούσαν δέματα που δεν έφτασαν ποτέ ή που έσπασαν κάθε φράγμα υπομονής μέχρι να παραδοθούν. Για γέλια και για κλάματα. Τόσο, που τα κούριερ έχουν γίνει το πλέον καυτό θέμα ανέκδοτων σε site και blog, με ξεκαρδιστικές ατάκες που όλοι ταυτιστήκαμε κάποια στιγμή.

Γι' αυτό παιδάκια, να προσέχετε πολύ από που και τι παραγγέλνετε, να τσεκάρετε τις κριτικές τόσο της εταιρίας όσο και του προϊόντος, να γίνεστε ενοχλητικοί με τηλέφωνα, email κλπ μόλις αρχίσουν οι καθυστερήσεις (πριν καν κάνεις την παραγγελία, σιγουρέψου ότι σηκώνουν τα τηλέφωνα), να απαιτείτε τα χρήματά σας πίσω και να μην βαριέστε να κάνετε κριτική για να προειδοποιήσετε το επόμενο υποψήφιο θύμα αν για οποιοδήποτε λόγο δεν είστε ευχαριστημένοι!

Εσύ τι άσχημες εμπειρίες έχεις από e shop ή κούριερ;