

12 Ιαν 2022


10 Ιαν 2022


21 Ιουν 2021


17 Μαΐ 2021


21 Απρ 2021


9 Απρ 2021


3 Απρ 2021


16 Μαρ 2021


10 Μαρ 2021


12 Φεβ 2021


9 Φεβ 2021


3 Φεβ 2021


31 Ιαν 2021


10 Ιαν 2021


7 Ιαν 2021


15 Δεκ 2020


23 Νοε 2020


16 Νοε 2020


10 Νοε 2020


2 Νοε 2020


27 Οκτ 2020
Έχω γίνει τρελή! Τρελή σας λέω! Είμαι εδώ στο γραφείο, έχω βγει για τσιγάρο και χαζεύω στο instagram να δω αν μου έχει κάνει κανείς λάικ στο τελευταίο ποστ, εκτός από μένα. Δεν μου έχει κάνει, μην ταράζεστε. Δεν είναι αυτός όμως ο λόγος που έγινα τρελή, αυτό το έχω συνηθίσει... Έτσι όπως σκρόλαρα, λοιπόν, αμέριμνη με το τσιγαράκι στο άλλο χέρι, μου βγάζει διαφήμιση μιας εταιρίας με ρούχα για στρουμπουλούτσικα, σαν του λόγου μου. Όχι, ούτε γι' αυτό νευρίασα, που το κινητό μου και το ίνσταγκραμ με λένε στρουμπουλή, έτσι στα μούτρανα. Τι να το παίξω δηλαδή, κορμί θανατηφόρο; Σαν κάτι άλλες που είναι θεόρατες και πάνε για ρούχα στα Pink Woman; Δε χωράμε μάνα μου εμείς εκεί! Αυτά είναι για εκείνες που τις κοιτάς και αναρωτιέσαι αν έχουν όλα τους τα όργανα, έτσι τοσοδούλες που είναι...
Photo: screenshot από το κινητό μου, της εν λόγω χορηγούμενης...
Τέλος πάντων, μου εμφανίζεται η χορηγούμενη, "ωραίο το συνολάκι" σκέφτομαι, βλέπω και την τιμή, "ουάου! μόλις έγινε πιο ωραίο το συνολάκι" συνεχίζω να μιλάω στον εαυτό μου. Θυμάστε την έρευνα που έκανα για το γιατί είναι πιο ακριβά τα big size ρούχα... Ε, όταν βλέπεις 12,80 μπλούζα για μπαμπάτσικες, "ουάου" θα σκεφτείς! Πατάω να δω τα σχόλια και τι βλέπω... Το σχόλιο μίας χαρχάλως "πο πο πο πο δίαιτα επειγόντως" με 6 γελαστά ιμότζι. Τι να περιγράψω άλλο; Χρειάζεται; Θόλωσε το μάτι μου, ταράχτηκε το μέσα μου, ταρακουνήθηκε ο εγκέφαλός μου... Δόνηση πολλών ρίχτερ, σας λέω. Η πρώτη μου σκέψη ήταν να την σημαιοστολίσω, να της πω "και τώρα νιώθεις καλά με τον εαυτό σου που την είπες την παπαριά σου για το μοντέλο της φωτογραφίας μωρή σαύρα, που έχεις φωτό προφίλ σκυλάκι και όχι τα χάλια σου να μπορούμε κι εμείς να σου κάνουμε bullying;" Μετά σκέφτηκα ποια είμαι εγώ για να κρίνω; Γιατί να δώσω αξία στη μαλακία που πέταξε η καρακαηδόνα; Ας την αγνοήσω επιδεικτικά. Είμαι ανώτερος άνθρωπος εγώ (!), δεν θα κάνω bullying στους bullies. Εξάλλου, όλοι μας κάποια στιγμή έχουμε γράψει κακία κάπου. Μπορεί να μην την εννοούσαμε ως κακία, αλλά σίγουρα ο αποδέκτης την εξέλαβε ως τέτοια.
Photo: Screenshot του σχολίου της γκετ-ει-λαϊφ-μπιτς...
Εγώ ασ' ούμε, πρόσφατα, σε μία χορηγούμενη που μου βγήκε στο φατσοβιβλίο, για μια εταιρία που δεν έχω καταλάβει ακριβώς τι κάνει (κάτι με ίντερνετ έλεγε χωρίς συμβόλαια) έγραψα ένα σχόλιο, το οποίο προφανώς εκλίφθηκε ως κακία, και ας ήταν απλή συμβουλή από μεριάς μου. Διότι μόλις είδα το λογότυπο με το σλόγκαν από κάτω, έπαθα ότι παθαίνει κάθε γραφίστας όταν βλέπει να χρησιμοποιούν την γραμματοσειρά Comic Sans. Να εξηγήσω σ' εσάς που δεν είστε του επαγγέλματος, ότι αυτή η γραμματοσειρά είναι κόκκινο πανί για έναν γραφίστα. Την σιχαινόμαστε, την μισούμε, μαζεύουμε υπογραφές να την διώξουμε από κείμενα, υπολογιστές, από τον πλανήτη τέλος πάντων. Θα τσοντάρουμε στην ανάγκη, να της κάνουμε τα έξοδα, να πάει στον Κρόνο να μείνει. Βαρέθηκε η ψυχή μας να τη βλέπει παντού. Σε επίσημα έγγραφα, σε ανακοινώσεις κολλημένες έξω από το ΚΕΠ, σε προσκλητήρια γενεθλίων, σε word κείμενα. ΕΛΕΟΣ! Χρησιμοποιήστε Tahoma ή Calibri αν βαρεθήκατε να χρησιμοποιείτε Arial και Times. ΟΧΙ COMIC SANS! Κάθε φορά που χρησιμοποιείτε αυτή τη γραμματοσειρά, ένας γραφίστας αυτοπυρπολείται σε ένδειξη διαμαρτυρίας, ενώ οι υπόλοιποι σας καταριόμαστε, ευχόμαστε να σας χαλάσει το πληκτρολόγιο, να κολλήσετε ιό και να πάρει φωτιά η motherboard του πισιού σας. Να επανέλθω στο θέμα μας όμως. Έγραψα σχόλιο στην χορηγούμενη, ότι αν περιμένουν με αυτή τη γραμματοσειρά και αυτό το ερασιτεχνικό εφέ στο σλόγκαν να πιάσουν πελάτες, θα απογοητευτούν. Μου απάντησαν ότι είναι δεκτές οι προτάσεις μου αφού δεν μου αρέσει. Χα! Όχι πια, γατάκια! Δεν πέφτω πια στην παγίδα να αποδείξω ότι my milkshake brings all the boys to the yard... Απάντησα ότι δεν δουλεύω τσάμπα (όπως δεν θα δούλευενα κι εκείνοι) και ότι το μόνο που προσπαθώ να πω είναι ότι εφόσον δίνουν λεφτά για χορηγούμενη, αν θέλουν να φαίνονται επαγγελματίες και να τους εμπιστευθεί ο κόσμος που βλέπει την διαφήμιση, θα έπρεπε να επενδύσουν κάποια χρήματα και να προσλάβουν γραφίστα να τους κάνει ένα αξιοπρεπές λογότυπο & σλόγκαν. Εντάξει, ήταν λίγο κακία, αλλά δεν μπόρεσα να ελέγξω τον εαυτό μου μόλις είδα την γραμματοσειρά με το εφέ που το έσκασε από χρονοκάψουλα που θάφτηκε στα 80's.
Αν ξέρετε αγγλικά, δείτε το video, να καταλάβετε τι bullying τρώει η Comic Sans...
Πριν λίγες μέρες έπεσα πάνω σ᾽ ένα βίντεο στο watch του facebook, με έναν πιτσιρικά αφροαμερικανό που φτιάχνει περούκες από αληθινό μαλλί και έχει πελάτες διάσημους. Έλεγε λοιπόν το παιδάκι στο βίντεο, ότι αν το καλοσκεφτείς, ακόμα και οι haters είναι φαν. Αφιερώνουν χρόνο για να σχολιάσουν κάτι που κάνεις, ακόμα και αν το σχόλιο είναι αρνητικό. Και από τη μία σκεφτόμουν "εντάξει, πόσο υπεράνω πΓια να το παίξουμε, σιγά μη καθόμαστε να λέμε ευχαριστώ σ' αυτούς που μας βρίζουν κιόλα..." αλλά από την άλλη δεν μπορούσα παρά να παραδεχτώ ότι ένα δίκιο το έχει ο πιτσιρίκος. Ένα άλλο θέμα που έχω, που παλεύει ο άγγελος με τον δαίμονα μέσα μου να το περάσω ασχολίαστο κάθε φορά, είναι η ανορθογραφία. Το να σου ξεφύγει ένα λάθος, είναι ανθρώπινο, ειδικά όταν γράφεις με τα μικροσκοπικά κουμπάκια του κινητού και είσαι και μιας άλφα ηλικίας, όπου σ' έχουν χτυπήσει όλα τα κακά της μοίρας σου (μειωπίες, πρεσβυωπίες, αστιγματισμοί, καταρράκτης και δεν ξέρω τι άλλο). Αλλά όταν βλέπω αυτά τα ποστ / σχόλια που στις 10 λέξεις οι 8 είναι λάθος, θέλω να στείλω ένα εικονικό χαστούκι στον συγγραφέα, να φτιάξω ένα gif μούτζα, να στείλω επιστολή στο Μαρκ πως-τον-λένε του φέισμπουκ, να του πω να φτιάξει και μούτζα για τους Έλληνες απανταχού, τι να τις κάνουμε τις καρδούλες και τα λάικ... Έχω μάθει όμως να το συγκρατώ κι αυτό πλέον. Δεν λέω τίποτα, γιατί μία φορά που είπα σε μία τύπισσα που έψαχνε δουλειά για να σιδερώνει ή να καθαρίζει (αλλά ήθελε να δουλεύει μόνο μία ώρα τη μέρα ή πρωί ή απόγευμα), και για να καταλάβεις τι έγραφε ήθελες 15 λεπτά, γνώση 4 ξένων γλωσσών, φαντασία τύφλα-να-χει-ο-τόλκιν, κώδικα μορς και κώδικα html, έπεσαν να με φάνε κάτι θείτσες (εξίσου ανορθόγραφες) ότι δεν κάνει η μόρφωση τον άνθρωπο και τι σημασία έχει αν ξέρει να γράφει η κοπέλα, δουλειά για να σιδερώνει έψαχνε κι όχι για να διορθώνει κείμενα.
Καταλαβαίνω ότι κάποιοι άνθρωποι έχουν μαθησιακές δυσκολίες, κάποιοι είναι ξένοι (και τα ελληνικά καθόλου εύκολα), κάποιοι δεν μπόρεσαν ή δεν ήθελαν να πάνε σχολείο, και άρα δεν γίνεται να μην είναι ανορθόγραφοι. Προσπαθώ να το αποδεχτώ, να συμφιλιωθώ με όλο αυτό. Για εμένα, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία στο να μην ξέρεις ότι τα ρήματα τελειώνουν σε -ω, τα θηλυκά σε -η, τα ουδέτερα σε -ι κλπ. Είσαι απλά τεμπέλης και ανεπίδεκτος μαθήσεως. Το να μην ξέρεις αν μία λέξη στη μέση παίρνει -ι, -η, -ει, -οι ή οτιδήποτε άλλο, μπορώ να το καταπιώ. Το να μην έχεις μάθει ούτε τις καταλήξεις, με ξεπερνάει. Και αν δεν μπόρεσες να πας σχολείο γιατί έπρεπε να δουλέψεις ή απλά δεν τα έπαιρνες τα γράμματα, δεν θα έπρεπε να έχεις φέισμπουκ, να μπαίνεις να γράφεις την κάθε τριτοκοσμική θεωρία σου, αφού δεν έχεις καμία μόρφωση για να στηρίξει τις παπαριές που διαδίδεις (ΔΓΙΑΔΩΣΤΑΙ!). Και αφού σου επιτρέπουν να έχεις φέισμπουκ και να γράφεις τις παπαριές σου, χρησιμοποιήσε το ΓΑΜΗΜΕΝΟ το αυτόματο λεξιλόγιο, ή όπως σκατά λέγεται, να μην τυφλωνόμαστε κι εμείς! Γιατί δλδ να σου επιτρέπεται εσένα να μου κάνεις κακό στα μάτια και εγώ να μην μπορώ να σε βρίσω γι' αυτό που κάνεις; Δεν είναι δίκαιο βρε αδερφέ!
Που θέλω να καταλήξω, θα αναρωτιέστε τώρα, έτσι που φάσκω και αντιφάσκω ανά 2 προτάσεις. Πουθενά! Θέλω μόνο να πω στο δίποδο ζώο που έγραψε την κακία για το στρουμπουλό μοντέλο τα εξής: Υπάρχουν γυναίκες, που αν και έχουν παραπάνω κιλά, κάνουν όλα τα κεφάλια των αντρών να γυρίζουν στο πέρασμά τους, γιατί εκπέμπουν σιγουριά, γιατί ξέρουν να ντυθούν, γιατί είναι οκ με την εμφάνισή τους και αυτό βγαίνει προς τα έξω. Υπάρχουν γυναίκες που έχουν κορμιά λαμπάδα και πρόσωπα κουκλίστικα, που είναι τόσο κενές στην ψυχή, τόσο αδιάφορες στον χαρακτήρα, τόσο άσχημες στη συμπεριφορά, που τελικά το μόνο που καταφέρνουν είναι να γίνονται σκεύη ηδονής για το κάθε κοκοράκι του τρίλεπτου, για τον κάθε ματσωμένο γεροξούρα που θέλει δίπλα του μια γυναίκα-τρόπαιο, να επιδικνύει τι μπορεί να αγοράσει με τα λεφτά του. Το να κρύβεσαι πίσω από μία οθόνη, πίσω από τη φωτογραφία ενός σκύλου και να βγάζεις χολή χωρίς λόγο, δεν σε κάνει ούτε αστεία, ούτε όμορφη, ούτε έξυπνη. Σε κάνει ένα κομπλεξικό, δυστυχισμένο, μίζερο πλάσμα, που δεν έχει κανένα σκοπό στη ζωή του, πέρα από το να σκορπάει το σκοτάδι εντός του και στους γύρω του. Και κάτι τέτοιες κατσαρίδες, όσο και να τη σκαπουλάρουν, κάποιος βρίσκεται στο τέλος και τις ισοπεδώνει. Όση χαρά και αν αντλείς με το να προσβάλεις ανθρώπους που δεν γνωρίζεις, που δεν ξέρεις τι σταυρό κουβαλάνε, karma is a φάκιν' bitch, και θα έρθει να σε δαγκώσει... Στον κώλο! Έως τότε, το νου σου, μην πέσεις σε κάποιον πιο ευφυή από εσένα, πιο ορεξάτο από μένα και πιο θιγμένο από το πρόσωπο που θα έχεις επιλέξει να προσβάλεις και σε κάνει ρόμπα ξεκούμπωτη!
Photo: freepik.com
Comments