Κυριακή, 10 Ιανουαρίου 2021

Photo: bbva.com

Αγαπητοί ψυχολόγοι μου,

Συζητώντας προχτές γι' αυτές τις καρακίτς εικόνες και gif που κυκλοφορούν στα social media, σκέφτηκα ένα άλλο θέμα που θέλω καιρό να θίξω, αφού συνήθως αυτές τις στέλνουν άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας, οι γονείς μας. Το θέμα λοιπόν που ήθελα να θίξω είναι ακριβώς αυτό. Οι γενιά των 55+ και τα social media. Διότι λέμε ότι καλώς απαγορεύεται στα ανήλικα να έχουν προφίλ στα social (άσχετα αν οι περισσότεροι από εμάς τους φτιάχνουμε από πολύ μικρή ηλικία), αλλά τα τελευταία χρόνια, έχω πει πολλές φορές ότι το ίδιο θα έπρεπε να απαγορεύεται και στους άνω των 50. Δεν εννοώ ότι όσοι έχουν προφίλ θα έπρεπε να τα σβήνουν όταν φτάνουν σ' αυτή την ηλικία. Όσοι έχουμε χρόνια προφίλ και γενικώς έχουμε μεγαλώσει με το ίντερνετ και ξέρουμε να το διαχειριστούμε και να προστατευτούμε ως ένα βαθμό, δεν αποτελούμε σοβαρό κίνδυνο. Για όσους όμως αποφάσισαν να αποκτήσουν προφίλ σε μεγάλη ηλικία, το διαδίκτυο είναι πιο επικίνδυνο γι' αυτούς απ' ότι για τα παιδιά μας, τα οποία καλώς ή κακώς, γεννήθηκαν μέσα στην τεχνολογία. Είναι πολύ πιο εύκολο να εξηγήσεις σ' ένα 10 χρόνο τους κινδύνους του διαδικτύου, απ' ότι σ' έναν 55αρη. Είναι κάτι που ζω πολύ έντονα την τελευταία δεκαετία. Είναι χειρότεροι και από μωρά φίλε μου, δεν παίρνουν από λόγια! Περισσότερες φορές έχω θελήσει να πω σε μεγαλύτερό μου "θα σ' το σβήσω" πάρα στο παιδί μου! Να εξηγηθώ όμως...

Κατηγορίες 55άρηδων στα social

Για αρχή, έχεις τους "likers". Είναι αυτοί που αν δεν πατήσεις like σε ότι ανεβάζουν, αν δεν σχολιάσεις τα πάντα, παρεξηγούνται και ή τσακώνονται μ' όσους δεν κάνουν τα παραπάνω ή τους σβήνουν. Λες και όλος ο κόσμος δεν έχει άλλη δουλειά από το να ελέγχει τι ανέβασαν καθημερινά ένας προς έναν όλοι οι φίλοι τους, να κάτσουν να πατήσουν like σε όλα -από το καλημέρα μέχρι το meme- και να σχολιάσει τα πάντα. Μετά έχεις τους "νουμπάδες" όπως θα τους αποκαλούσαν τα παιδιά μας. Αυτούς που έχουν πλήρη άγνοια κινδύνου και πατάνε ότι link τους έρθει ή δουν στον τοίχο κάποιου, που κάνουν χειρότερα και από μωρό με καινούργιο παιχνίδι, που εθίζονται και περνάνε όλη τη μέρα και το μεγαλύτερο μέρος της νύχτας με το ρημάδι στο χέρι. Δέχονται αιτήματα φιλίας από άσχετους, κάνουν check in ακόμα και αν πάνε μέχρι την γωνία να πάρουν καφέ στο χέρι και βγάζουν στη φόρα, σε 200 ουσιαστικά άγνωστους, όλα τους τα προσωπικά. Και όλοι ξέρουμε ότι αυτή η συμπεριφορά, με μαθηματική ακρίβεια, έχει μόνο μια κατάληξη: "παιδί μου, μου χάκαραν τον λογαριασμό, τι θα κάνω τώρα;" Στην καλύτερη περίπτωση! Τέλος, υπάρχει η κατηγορία "ξεμωράθηκα", που τσιλιμπουρδίζουν με άγνωστες/αγνώστους και χαλάνε τα σπίτια τους, νομίζοντας ότι για κάποιον λόγο τους είδε το 25χρονο και τους ερωτεύτηκε σφόδρα, ή ότι βρήκαν τον αληθινό έρωτα κάνοντας φιλοσοφικές συζητήσεις του κώλου με τις ώρες. Οι πειρασμοί πάντα υπήρχαν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν σε κάθε μορφή διαδικτυακής επικοινωνίας. Και αν νομίζει κανείς πως βαρέθηκε να τρώει μακαρόνια με κιμά 20 χρόνια και του ήρθαν λιγουρίτσες για μπριζόλα, θα έπρεπε στην ηλικία τους να έχουν την νοημοσύνη να καταλάβουν ότι 1) και την μπριζόλα θα την βαρεθείς μακροπρόθεσμα και 2) θα χάσεις τα μακαρόνια με κιμά, γιατί δεν γίνεται να τρως κι απ' τα δύο επ' αόριστο! Έχει καταντήσει κωμικοτραγικό -και σίγουρα δεν είμαι η μόνη που το ζει αυτό- να πρέπει κάθε τρεις και λίγο να φτιάχνω νέα προφίλ, γιατί χάκαραν το παλιό του μπαμπά/θείου/πεθερού/συμπέθερου, να πρέπει να τους μαλώνω σαν να είναι μωρά και να εξηγώ ΚΑΘΕ φορά από την αρχή ότι δεν πατάμε ότι link βρούμε μπροστά μας, ότι δεν είναι λογικό να μαλώνουν ή να θάβουν την νύφη/ξαδέρφη/πρώην συνάδελφο/κουμπάρα επειδή δεν έγραψε "καλημέρα" στο post τους και ότι η πιτσιρίκα που τους στέλνει σέξι φώτο είναι κατά πάσα πιθανότητα κανένας 30αρης μαντράχαλος που μετά θα ζητήσει κάρτα για το κινητό, λεφτά για ταξί ή πληροφορίες για το που μένεις και πότε φεύγεις διακοπές για να έρθει να στο αδειάσει.

Συμπέρασμα

Photo: freepik.com

Όσο αστείο και αν προσπαθώ να το παρουσιάζω, η αλήθεια είναι πως δεν είναι καθόλου. Είναι τραγικό το πόσα σπίτια έχουν χαλάσει επειδή άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας έχουν χάσει τα λογικά τους με το Facebook, πόσες ζωές έχουν καταστραφεί οικονομικά ή προσωπικά. Η γενιά μας έχει μάθει ότι οι γονείς νουθετούν τα παιδιά και τα παιδιά δεν ανακατεύονται στις δουλειές των γονιών. Έτσι, δεν σκεφτήκαμε καν να τους προειδοποιήσουμε για τους κινδύνους του διαδικτύου, σκεπτόμενοι πως μεγάλοι άνθρωποι είναι, δεν χρειάζεται να πούμε τα αυτονόητα. Κι όμως, χρειάζεται να τους τα λέμε γιατί έχουν πλήρη άγνοια κινδύνου σε ότι αφορά τον κόσμο του ίντερνετ. Γι' αυτό, όσο και αν δεν τους αρέσει να τους κάνουν υποδείξεις τα παιδιά τους, θα πρέπει και να τους ελέγχουμε και να τους προειδοποιούμε ξανά και ξανά.

Έχετε το νου σας λοιπόν τι κάνουν οι μεγαλύτεροι άνθρωποι του κύκλου σας

στα social, για να μην βρεθείτε προ εκπλήξεων όπως εγώ!