

12 Ιαν 2022


10 Ιαν 2022


21 Ιουν 2021


17 Μαΐ 2021


21 Απρ 2021


9 Απρ 2021


3 Απρ 2021


16 Μαρ 2021


10 Μαρ 2021


12 Φεβ 2021


9 Φεβ 2021


3 Φεβ 2021


31 Ιαν 2021


10 Ιαν 2021


7 Ιαν 2021


15 Δεκ 2020


23 Νοε 2020


16 Νοε 2020


10 Νοε 2020


2 Νοε 2020


27 Οκτ 2020
Everyday thoughts and struggles of a working wife and mum
Photo (edited): freepik.com
Κάποια στιγμή είχα πει ότι υπάρχουν τρόποι να διασκεδάζεις δωρεάν ή έστω οικονομικά. Πράγμα πολύ χρήσιμο τώρα που μας κλείνουν σπίτι κάθε τρεις και λίγο.
Το να βρεις ένα χόμπι που θα σε ηρεμεί είναι πολύ χρήσιμο και ευεργετικό για την ψυχολογία σου.
Στο πρώτο lockdown του Μαρτίου αποφάσισα να ασχοληθώ με το ντεκουπάζ. Το μικρόβιο μου το κόλλησε η φίλη μου η Αιμιλία, που ήταν και μια από τις νικήτριες του πρώτου διαγωνισμού με τα βιβλία (σόρρυ φιλενάδα που δεν στα έχω στείλει ακόμα, με τα μαγαζιά κλειστά και τόσο online shopping, φοβάμαι μη χαθούν στο ταχυδρομείο!). Βέβαια η Αιμιλία φτιάχνει έργα τέχνης, άλλο επίπεδο. Έχει φτιάξει μάλιστα μια ομάδα στο Facebook το "Φίλων Δημιουργίες" όπου ανεβάζουν χειροποίητες δημιουργίες, όχι μόνο τεχνικής ντεκουπάζ, αλλά από πλεκτά μέχρι κοσμήματα, που αξίζει να την παρακολουθείς, ειδικά τώρα τις γιορτές που ίσως θέλεις να κάνεις ένα μοναδικό, χειροποίητα δώρο σε κάποιο αγαπημένο πρόσωπο.
Το ντεκουπάζ, που λες, το πιπιλούσα στο κεφάλι μου καιρό. Κάποια στιγμή τον Ιανουάριο, μας πήγε το αφεντικό για φαγητό σε ένα μεζεδοπωλείο (ψαΡΑΚΙ, καταπληκτικοί μεζέδες και τσίπουρα) στα Καλύβια, όπου για λαδόξιδο είχαν μπουκαλάκια τσίπουρου καλυμμένα με καταπληκτικά ντεκουπάζ. Επειδή σχολιάσαμε πόσο όμορφα ήταν, ο άνθρωπος μας χάρισε 2 μπουκαλάκια γυμνά. Φυσικά τα πήρα εγώ και υποσχέθηκα ότι θα τα κάνω ντεκουπάζ και θα τα φέρω στο γραφείο να τα έχουμε. Δεν αξιώθηκα να ασχοληθώ πριν το lockdown και δεν θα τα κατάφερνα χωρίς την πολύτιμη καθοδήγηση και βοήθεια της Αιμιλίας.
Να είναι καλά το κορίτσι, όχι μόνο μου είπε τι πρέπει να προμηθευτώ και που θα το βρω ποιο οικονομικά, αλλά πλήρωσε και κούριερ (το οποίο παραδόξως βρήκε το σπίτι και δεν έκανε πάνω από 2 μέρες) η γλυκιά μου και μου έστειλε από το δικό της απόθεμα ένα σωρό χαρτοπετσέτες με καταπληκτικά σχέδια και ξύλινες επιφάνειες για να έχω να παίζω. Συν δώρο για την κόρη μου μια καταπληκτική βούρτσα ντεκουπάζ με την αγαπημένη της Santoro❤️. Μην στα πολυλογώ, έστρωσα και την κόρη μου και περνούσαμε τουλάχιστον ένα 2ωρο την ημέρα. Μόνο οι τοίχοι και ο σύζυγος γλίτωσαν και δεν τους ντεκουπάραμε κι αυτούς! Πόσο δημιουργικό και ψυχοθεραπευτικό ήταν! Αδειάζει το κεφάλι σου και η χαρά που παίρνεις όταν τα καταφέρνεις είναι μεγάλη! Φτιάξαμε, εκτός από το λαδόξιδο για το γραφείο, δωράκια για δασκάλους, φίλους, παππουδογιαγιάδες, κουμπάρους.
Για να μη σου λέω και ψέματα, ο χώρος που θα δουλεύεις γίνεται σύσκατος, οπότε καλό είναι να στρώσεις κανέναν μουσαμά, να φοράς ποδιά και γάντια και να μην παρασυρθείς από τον δημιουργικό οίστρο και τα πασαλείψεις όλα με κόλλες και μπογιές, για να μην βρίζεις και τρίβεις μετά να καθαρίσεις το τραπέζι. Υπάρχουν όμως κι άλλοι τρόποι να περνάς δημιουργικά το χρόνο σου...
Δεν ξέρω για τον δικό σου Δήμο, εμείς εδώ όμως εκτός από γύφτους και χωματερές, έχουμε δωρεάν εργαστήρια ζωγραφικής και κεραμικής. Ψάξε και στο δικό σου Δήμο, κάτι θα βρεις, δεν μπορεί! Τώρα θα μου πεις, τι να το κάνεις με το lockdown, αλλά οοόταν και αααάμα μας αμολήσουν, είναι κι αυτά πολύ ευχάριστα και θεραπευτικά χόμπι. Η κόρη κι εγώ ξεκινήσαμε τον Οκτώβρη κεραμική. Βέβαια, ήθελα να πηγαίναμε μαζί, αλλά δεν μας αφήνουν, είναι χωριστά τα τμήματα ενηλίκων και παιδιών, λες και είμαι εγώ πιο σχετική με το άθλημα απ' ότι το παιδί, αλλά τέλος πάντων!
Όσο δύσκολο και αν είναι το πρόγραμμά μου με την δουλειά, το σπίτι, τα φροντιστήρια και τις δραστηριότητες της μικρής, πηγαίνω ένα δίωρο την εβδομάδα και τα ξεχνάω όλα. Και φαντάσου πριν ξεκινήσουμε μου φαίνονταν πολλές 2 φορές την εβδομάδα από 2 ώρες, αλλά τελικά δεν φτάνουν ούτε για ζητώ για να προλάβεις να κάνεις αυτά που θες. Βέβαια δεν μου βγαίνει το πρόγραμμα να πηγαίνω και τις 2 φορές, αλλά και την μία που πάω, την περιμένω τι και πως. Πασαλείβεσαι εκεί με τις λάσπες, δεν σκέφτεσαι τίποτα άλλο πέρα από το να καταφέρεις να κάνεις αυτό που έχεις στο μυαλό σου όσο πιο σωστά γίνεται, λες και καμιά χαζομάρα και περνάει η ώρα με τους υπόλοιπους μαθητές και με τα χίλια ζόρια αφήνεις το έργο τέχνης σου μισό όταν έρθει η ώρα να φύγεις.
Παλιότερα έστελνα την μικρή με τη κουμπάρα και τον γιο της στα αντίστοιχα μαθήματα ζωγραφικής και περνούσαν πολύ ωραία. Διότι καλές οι ξένες γλώσσες και το σχολείο, καλός και ο χορός ή οποιοδήποτε άθλημα για να μην γίνει couch potato το παιδί σου, αλλά δεν πρέπει να ασχοληθεί και λίγο με την τέχνη; Όταν ήμουν έγκυος και υπήρχαν ακόμα λεφτά, έλεγα πως θα την πηγαίνω και ωδείο και kart και χίλια δυο πράγματα, αλλά φτώχεια καταραμένη, δεν κατάφερα να κάνω τίποτα απ' όλα αυτά. Να πειραματίζεται το παιδί, να δοκιμάζει διαφορά πράγματα για να μπορέσει να βρει την κλίση του, να ανοίξει τους ορίζοντές του και να αποκτήσει μια κάποια παιδεία ευρύτερη παιδεία που θα την βοηθήσει να γίνει πιο σωστός άνθρωπος. Εμάς μας πήγαιναν μόνο φροντιστήρια και μια χαρά άνθρωποι ήμαστε, ίσως σκεφτείς. Ο στόχος όμως, λέω και ξανά λέω, είναι τα παιδιά μας να γίνουν καλύτερα!
Μελέτες δείχνουν πως όταν τα παιδιά εκτίθενται στις τέχνες, αναπτύσσουν το δεξί παράλληλα με το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου τους. Διότι το σχολείο εκπαιδεύει μόνο το αριστερό ημισφαίριο, που χρησιμοποιείται στη λογική σκέψη. Το δεξί, που χρησιμοποιείται στην συναισθηματική αντίληψη, την φαντασία και την δημιουργικότητα, μένει ανεκπαίδευτο αν δεν το επιδιώξεις εσύ, ο γονιός. "Και τι έγινε;" μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος. Έγινε και παράγινε, αφού για να είναι αποτελεσματικός ο εγκέφαλος, πρέπει τα δύο του ημισφαίρια να συνεργάζονται. Δεν χρειάζεται το παιδί σου (ή εσύ) να δημιουργήσει ένα αριστούργημα για να έχει μια ουσιαστική εμπειρία.
Η τέχνη είναι η διαδικασία της δημιουργίας, της εξερεύνησης, της ανακάλυψης και του πειραματισμού. Το τελικό προϊόν λίγη σημασία έχει.
Διότι, όπως είπε και ο Καβάφης στην "Ιθάκη" του:
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.
Photo: freepik.com
Με αφορμή την τελευταία μας συζήτηση για τις πανάκριβα προϊόντα ατοπικής δερματίτιδας της κόρης μου και τα online ψώνια, σήμερα θέλω να μιλήσουμε για άλλο ένα hot topic της covid εποχής που διανύουμε. Τα δράμα με τις εταιρίες κούριερ!
Τις παλιές, καλές εποχές που το χρήμα έρεε άφθονο, τα Χριστούγεννα ανταλλάσσαμε δώρα όλη η οικογένεια μεταξύ μας. Δύο γονείς, τέσσερα παιδιά, εκ των οποίων τα δύο παντρεμένα, και δύο εγγόνια. Μιλάμε για πολλά δώρα! Συν δώρα που ήθελες να κάνεις σε φίλους, κουμπάρους κλπ. Αλλά είπαμε, λεφτά υπήρχαν!
Από την κρίση και μετά, συμφωνήσαμε να κόψουμε τα δώρα μεταξύ μας και να παίρνουμε μόνο στα πιτσιρίκια. Επειδή όμως η οικογένεια είναι αυτή που πάντα θα είναι δίπλα σου στα δύσκολα, και επειδή τ' αδέρφια και οι γονείς μου με έβγαλαν από πολύ δύσκολες καταστάσεις ουκ ολίγες φορές, πάντα θέλω να τους κάνω ένα δωράκι, έστω μικρής αξίας και συμβολικό.
Κάπως έτσι ανακάλυψα το wish. Αρχικά ψώνιζα για εμένα κάποια μικροπραγμάτα που τα έβρισκα πολύ φτηνότερα. Η αναμονή να έρθουν από Κίνα ήταν 1 μήνα περίπου. Φυσικά επιβεβαίωσα την υποψία ότι δεν είναι να ψωνίζεις ρούχα από εκεί, αφού και ένα φόρεμα που πήρα της κόρης μου όταν ήταν ακόμα πολύ μικρούλα και μια ζακέτα του άντρα μου, ήταν πολύ κακής ποιότητας και τα νούμερα άλλα αντ' άλλα της Παρασκευής το γάλα.
Πέρυσι ήταν η πρώτη φορά που αποφάσισα να παραγγείλω χριστουγεννιάτικα δωράκια από εκεί. Τα παρήγγειλα 1η Νοεμβρίου. Μερικά ακόμα τα περιμένω (που λέει ο λόγος, αφού ότι δεν ήρθε έγκαιρα για τις γιορτές, το ακύρωσα και ζήτησα επιστροφή χρημάτων). Χάος οι μεταφορικές, να μην μπορείς να συνεννοηθείς που στην ευχή βρίσκονται τα δέματά σου! Κουρέλια τα νεύρα μου. Άσε που είχα δώσει την διεύθυνση της πεθεράς μου, γιατί εμάς δεν βρίσκουν ποτέ το σπίτι μας έτσι που είναι μπάχαλο οι αριθμήσεις στα Άνω Λιόσια, και της έβγαλαν το λάδι της γυναίκας. Ούτε ένα δεν της παραδόθηκε στα χέρια. Της άφηναν χαρτάκι και έτρεχε κάθε φορά στο ταχυδρομείο και παρακαλούσε να της τα δώσουν, αφού είχα δώσει όνομα παραλήπτη "Νατάσα" ενώ η ταυτότητα γράφει "Αναστασία". Και οι αγαμητούλες στο ταχυδρομείο Νίκαιας της έλεγαν "και που ξέρω ότι είσαι εσύ;". Ίσα μωρή πετούνια, αφού είναι ίδιο επίθετο, ίδια διεύθυνση και το Νατάσα προέρχεται από το Αναστασία. Αλλά άμα είσαι δημόσιος υπάλληλος, έτσι πάει!
Φέτος τα παρήγγειλα από 1η Οκτωβρίου και έδωσα διεύθυνση της δουλειάς. Που να ήξερα ότι θα ήμασταν πάλι lockdown και θα δούλευα από το σπίτι; Απ' ότι μ' ενημέρωσαν όσοι πάνε ακόμα στο γραφείο, έχουν πάει κάποια κομμάτια, αλλά είναι μέσα Δεκεμβρίου και ακόμα λείπουν κάμποσα. Δε βλέπω και φέτος να βγάζουμε άκρη. Ειδικά με τον covid και τις καθυστερήσεις στα ταχυδρομεία, καλό 2021! Την προηγούμενη εβδομάδα προσπαθούσα 2 μέρες να παραγγείλω από το plaisio.gr το Pro Evolution Soccer 2021 για το PlayStation4, το οποίο με την έκπτωση είχε 19.90 ευρώ, για να κάνω δώρο στον σύζυγο. Ενθουσιάστηκα που θα την έβγαζα με ένα 20άρικο και θα του έπαιρνα κάτι που θέλει τόσο πολύ. Ρε να μην με αφήνει να πατήσω "Συνέχεια" για να ολοκληρώσω την παραγγελία; Αφού προσπάθησα 2 μέρες, από κινητό και υπολογιστή, απηύδησα και πήρα τηλέφωνο. Δεν δέχονται παραγγελίες κάτω από 35 ευρώ, λόγω της κατάστασης, ώστε να μπορούν να διαχειριστούν τις παραγγελίες. Ότι δηλαδή αν παραγγείλεις ακριβά ή πολλά πράγματα, είναι πιο διαχειρισιμη η κατάσταση... Και να μπορούσαν να σου εγγυηθούν ότι θα τα λάβεις εγκαίρως για τις γιορτές, να πεις πάει στο διάολο.
Το άλλο, το πιο επικό που έζησα την προηγούμενη εβδομάδα, ήταν στον Βασιλόπουλο. Όχι ότι φταίει ο Βασιλόπουλος, αλλά το θέατρο του παραλόγου που ζούμε. Όπως ξέρουμε, επειδή έκλεισε το λιανεμπόριο, απαγόρεψαν στα σούπερ μάρκετ να πουλάνε κάποια προϊόντα. Έλα όμως που εγώ μαζεύω μανιωδώς τον τελευταίο μήνα τα κουπόνια lego που μοιράζουν με αγορές άνω των 5 ευρώ, γιατί τα μαζεύει μετά μανίας ο ανιψιός μου, οπότε σκέφτηκα ότι ευκαιρία είναι τα Χριστούγεννα, αντί να του πάρω μόνο ένα που θα κοστίζει καμιά 15αριά ευρώ, να του πάρω 5 με τα ίδια χρήματα. Πήγα λοιπόν μέσα στην τρελή χαρά η δικιά σου, την Παρασκευή 11 του μήνα που αξιώθηκε να μας πληρώσει το κράτος όσους ήμασταν αναστολή τον Νοέμβριο, να τα πάρω όλα πριν τα σηκώσουν και δεν βρίσκω τίποτα. Και φυσικά μου λένε ότι δεν μπορούν να μου τα δώσουν, αφού τους έχουν απαγορέψει να πουλάνε παιχνίδια όσο είναι κλειστό το λιανεμπόριο. "Δηλαδή τσάμπα τα μαζεύω τόσο καιρό;" αναρωτιέμαι κι εγώ η δόλια. Η απάντηση ήταν πως όχι, όποτε τους επιτρέψουν να πουλάνε παιχνίδια, θα μπορέσω να εξαργυρώσω τα κουπόνια. Καλό Πάσχα σαν να λέμε...
Δεν ξέρω και αν με αυτό το καταπληκτικό σύστημα "click away" που σκαρφίστηκαν, θα επιτραπεί στα σούπερ μάρκετ η πώληση αυτών των προϊόντων και θα μπορέσω να πάρω του ανιψιού μου τα δωράκια που είχα κατά νου. Το μόνο που ξέρω είναι ότι για άλλη μια φορά, τα μέτρα δεν έχουν καμία λογική. Ανοίγουν τα κομμωτήρια αλλά όχι τα μαγαζιά, να κάνει ο κόσμος τα χριστουγεννιάτικα ψώνια του. Να φτιάξεις το μαλλί για το πουθενά που θα σε αφήσουν να πας. Ποιο click away και κουραφέξαλα, πως θα πάρεις ένα ρούχο αν δεν μπορείς να το δοκιμάσεις; Πως θα πάρεις τα δώρα που θες άμα δεν ξέρεις πότε θα στα φέρουν οι κούριερ; Έπρεπε να έχεις προβλέψει να τα ψωνίσεις από τον Οκτώβριο για να καταφέρεις να τα έχεις εγκαίρως. Τώρα αν είχες λεφτά τον Οκτώβριο για να το κάνεις αυτό, είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο. Τ' ότι οι περισσότεροι ψωνίζουμε τελευταία στιγμή τα δώρα, ακριβώς γιατί τότε παίρνουμε το δώρο στο μισθό μας, δεν το σκέφτηκε κανείς. Να ξεκινήσεις να ψωνίζεις δηλαδή μετά τις 21 Δεκεμβρίου τα δώρα, με το click away και να τρέχεις σαν τον Βέγγο, να περιμένεις στο πεζοδρόμιο σαν τον κλέφτη και να φοβάσαι μην περάσει το δεκάλεπτο και φας πρόστιμο. Σουρεάλ τελείως οι καταστάσεις που ζούμε.
Ξεφύγαμε όμως πάλι από το θέμα μας, που ήταν οι εταιρείες κούριερ. Γενικά, και προ κορωνοϊού, κάποιες εταιρείες ήταν ότι να 'ναι. "Δεν βρέθηκε η διεύθυνση", "δεν ήταν κανείς να παραλάβει" και οι γνωστές δικαιολογίες τους. 9 στις 10 φορές έπρεπε να πάω να παραλάβω από τα γραφεία τους γιατί μου άφησαν χαρτάκι, ενώ ήμουν σπίτι και το κουδούνι δουλεύει μια χαρά! Τώρα έχουν ξεσαλώσει τελείως. Σου λένε ευθαρσώς "δεν ξέρουμε που βρίσκεται το δέμα σας, μάλλον χάθηκε" και άντε βγάλε άκρη που έχεις προπληρώσει κιόλας! Έχουν κάνει τα νεύρα του κόσμου τσατάλια! Και να έχεις και το plaisio.gr να σου βάζει μίνιμουμ παραγγελίας τα 35 ευρώ. Να μη κλαις δηλαδή το 20άρικο που ήθελες να ψωνίσεις, να κλαις παραπάνω χρήματα και πράγματα που δεν θα παραλάβεις εγκαίρως για να δώσεις για χριστουγεννιάτικα δώρα.
Εγώ και στο προηγούμενο και σ' αυτό το lockdown, καλώς ή κακώς δεν παρήγγειλα τίποτα, δεν με έπιασε η τρέλα που έπιασε όλον το κόσμο, μάλλον γιατί δεν μ' έπαιρνε οικονομικά, οπότε γλίτωσα τον νευρικό κλονισμό, αλλά οι ιστορίες που διαβάζω στο Facebook, είναι για τέρατα υπομονής και ψυχραιμίας. Προϊόντα που χάνονται στο ταχυδρομείο, εταιρίες απάτη που σου παίρνουν τα χρήματα και στέλνουν άδεια κουτιά ή τίποτα απολύτως. Οι αποστολείς να κατηγορούν τις κούριερ, οι κούριερ τους αποστολείς και πάει λέγοντας. Τα μισά ποστ γνωστών μου κατά τη διάρκεια και των 2 lockdown, αφορούσαν δέματα που δεν έφτασαν ποτέ ή που έσπασαν κάθε φράγμα υπομονής μέχρι να παραδοθούν. Για γέλια και για κλάματα. Τόσο, που τα κούριερ έχουν γίνει το πλέον καυτό θέμα ανέκδοτων σε site και blog, με ξεκαρδιστικές ατάκες που όλοι ταυτιστήκαμε κάποια στιγμή.
Γι' αυτό παιδάκια, να προσέχετε πολύ από που και τι παραγγέλνετε, να τσεκάρετε τις κριτικές τόσο της εταιρίας όσο και του προϊόντος, να γίνεστε ενοχλητικοί με τηλέφωνα, email κλπ μόλις αρχίσουν οι καθυστερήσεις (πριν καν κάνεις την παραγγελία, σιγουρέψου ότι σηκώνουν τα τηλέφωνα), να απαιτείτε τα χρήματά σας πίσω και να μην βαριέστε να κάνετε κριτική για να προειδοποιήσετε το επόμενο υποψήφιο θύμα αν για οποιοδήποτε λόγο δεν είστε ευχαριστημένοι!
Εσύ τι άσχημες εμπειρίες έχεις από e shop ή κούριερ;
Photo: freepik.com
Μιλήσαμε για τα προβλήματα των κιλών, των μαλλιών, για νύχια και make up. Νομίζεις ότι τελείωσα την γκρίνια; Ούτε καν! Διότι καλά είναι που βρίσκεις λύσεις για τα προβλήματα ένα ένα όσο μεγαλώνεις, αλλά τι να το κάνω που έμαθα να βάφομαι χωρίς να μοιάζω με κλόουν, αλλά με τις αλλεργίες που έχω, καταλήγω έτσι κι αλλιώς σαν κλόουν, και μάλιστα βγαλμένος από θρίλερ!
Αλλεργία είναι η δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος που προκαλεί έντονη αντίδραση σε κατά τ' άλλα αβλαβείς ουσίες που βρίσκονται στο περιβάλλον. Επηρεάζει 1 στους 4 ανθρώπους και είναι το πιο συχνό και δαπανηρό πρόβλημα υγείας στα ανεπτυγμένα κράτη.
Φαγούρα, έκζεμα, ρινίτιδα, επιπεφυκίτιδα είναι τα πιο συχνά συμπτώματα. Σαν παιδί δεν θυμάμαι να είχα παρουσιάσει κάποιο σύμπτωμα. Βέβαια στην εποχή μας δεν ήταν και τόσο ενήμεροι οι γονείς για τέτοια πράγματα. Θυμάμαι ότι ήμουν στην εφηβεία, διακοπές με την οικογένεια στην Κεφαλλονιά, όταν ξύπνησα ένα πρωί γεμάτη καντήλες και ξυνόμουν σαν τον πίθηκο. Έκτοτε παρατήρησα ότι είμαι αλλεργική και σε ψεύτικα μεταλλικά κοσμήματα, αφού βγάζω σπυριά, ή ακόμα και πύον. Μέχρι και το μεταλλικό κουμπί ενός παντελονιού μου δημιουργούσε προβλήματα όταν ερχόταν σε επαφή με το δέρμα μου! Έτσι είναι άμα έχεις γεννηθεί για μεγάλα πράγματα και η άτιμη η κοινωνία σε κατεβάζει στα τάρταρα! Τι να κάνω; Πρέπει να το υποστώ κι αυτό!
Και φυσικά η άνοιξη, τα λουλούδια και οι μελισσούλες είναι το καλύτερό μου! Φτερνίζομαι ασταμάτητα, με τρώνε τα μάτια μου, με πιάνει μπούκωμα και καταρροή, σαν να 'μαι συναχωμένη... Γλέντια! Μεγαλώνοντας η κατάσταση άρχισε να γίνεται σχεδόν μόνιμη, αφού πλέον τα συμπτώματα ξεκινάνε από τέλη Φλεβάρη και κρατάνε μέχρι και τον Οκτώβρη, με ένα μικρό διάλειμμα τις μέρες που κάνω διακοπές (μάλλον μου κάνει καλό η θάλασσα). Τώρα κιόλας με τον κορωνοϊό, άμα κυκλοφορήσεις με αυτά τα συμπτώματα, παίζεις τη ζωή σου κορώνα-γράμματα!
Έχω δοκιμάσει όλα τα φάρμακα σε αέρια, υγρή και στερεή μορφή που υπάρχουν στα φαρμακεία, δεν γίνεται τίποτα! Πιάνουν στη αρχή, μετά μάλλον τα συνηθίζει ο οργανισμός μου και φτου κι απ' την αρχή. Πολύς κόσμος μου έχει πει ότι μόνο η ομοιοπαθητική θα μπορούσε να με σώσει. Μου είπαν όμως, επίσης, ότι στην ομοιοπαθητική πρέπει να κόψεις τον καφέ... Κι επειδή χωρίς καφέ κινδυνεύει η σωματική ακεραιότητα των γύρω μου, δεν το έχω τολμήσει ακόμα.
Η ουσία είναι ότι οι αλλεργίες σου κάνουν την ζωή δύσκολη. Είναι τρομερά κουραστικό να φτερνίζεσαι όλη μέρα, να φυσάς τη μύτη σου ασταμάτητα και να δακρύζουν τα μάτια σου συνεχώς. Όπως είπα και πριν, βάφομαι και μέχρι να φτάσω στη δουλειά, η μάσκαρα έχει τρέξει μέχρι τη μύτη, το eyeliner έχει γίνει μουντζούρα και τα δάκρυα έχουν κάνει αυλάκια στο foundation. Τσάμπα κόπος!
Το χειρότερο είναι ότι όλη αυτή η ανοσοποιητική δυσλειτουργία είναι κληρονομική. Έτσι βγήκε και το παιδί μου χαλασμένο. Γεννήθηκε με ατοπική δερματίτιδα, το οποίο λέει είναι ουσιαστικά αλλεργία, η οποία μεγαλώνοντας ή θα μετατραπεί στις εαρινές αλλεργίες που έχω κι εγώ, ή θα παραμείνει δερματίτιδα. Για όσους τυχερούς δεν ξέρουν, η ατοπική δερματίτιδα είναι η πιο συχνή μορφή εκζέματος, που κάνει το δέρμα ξηρό και προκαλεί φαγούρα. Πρόκειται για μια χρόνια φλεγμονή του δέρματος, που έχει την τάση να υποχωρεί και να επανεμφανίζεται περιοδικά. Μπορεί να συνοδεύεται από άσθμα ή αλλεργική ρινίτιδα. Οι ασθενείς, παρότι γνωρίζουν ότι πρέπει να αποφύγουν το ξύσιμο, δεν μπορούν να αντισταθούν. Σε σημείο που πολλές φορές η παιδίατρος μου έλεγε να της δίνω atarax πριν κοιμηθεί για να μην τα ξύνει στον ύπνο της. Η ατοπική προκαλεί επίσης δυσχρωμίες στο δέρμα σε όλο το σώμα και το πρόσωπο, οι οποίες εννοείται ότι χειροτερεύουν το καλοκαίρι με τον ήλιο.
Δώσ' του χρήμα κι εκεί. Ειδικά αφρόλουτρα, ειδικές κρέμες σώματος, κορτιζονούχες κρέμες για όταν τα έχει ξύσει και τα 'χει κάνει χάλι μαύρο... Συσκευασία και εικοσάευρω. La Roche Posay, Frezyderm, Baby Kingdom, Bioderma. Να την βγάζει η μάνα με κρέμες από το σούπερ μάρκετ των 8 ευρώ και το 12χρονο να έχει τα καλύτερα! Και να γινόταν και δουλειά, χαλάλι της! Φτιάχνει 1 μήνα το δέρμα, αρχίζει και το αμελεί η δικιά σου από τεμπελιά και ξανά τα ίδια. Έχουμε και την ακμή της εφηβείας τώρα, δώσε χρήμα για σαπούνια και κρέμες, και αφού αρνείται να κόψει πατατάκια, σοκολάτες και αηδίες, τα σπυράκια παραμένουν εκεί ακάθεκτα. Πεταμένα λεφτά κι εκεί!
Έκανα έρευνα αγοράς να δω που μπορώ να τα προμηθεύομαι πιο οικονομικά, αλλά τελικά οι αποκλίσεις στις τιμές είναι μικρές ανάμεσα στο φαρμακείο της γειτονιάς και στο διαδίκτυο. Απλά έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είναι καλύτερα να τα παραγγέλνεις από online φαρμακείο όλα μαζί, οπότε προσθέτοντας τα έξοδα αποστολής, γλιτώνεις κανένα ευρώ. Τώρα θα μου πεις, άντε βρες τα όλα σ' ένα eshop... Δύσκολο όντως. Μόνο από το καλάθι του skroutz.gr αν τα καταφέρω. Και με το μπάχαλο που επικρατεί στις κούριερ τώρα με το lockdown, καλή τύχη, αλλά αυτό θα το συζητήσουμε άλλη φορά.
Τελικά τα κορίτσια κοστίζουμε πολύ, ανεξαρτήτως ηλικίας! Όχι γιατί το επιλέγουμε, αλλά γιατί η αγορά αρέσκεται να θησαυρίζει σε βάρος μας. Διότι πάντα, μα πάντα, ένα προϊόν κοστίζει πιο ακριβά όταν αφορά γυναίκα. Κι ας είναι ακριβός το ίδιο. Από το πιο απλό μέχρι το πιο εξειδικευμένο. Είναι το φαινόμενο "pink tax" για το οποίο έχουν γίνει πολλές έρευνες που αποδεικνύουν ακριβώς αυτό. Αλλά τέλος πάντων, ας μην ξεφύγω από το θέμα μας, που είναι οι αλλεργίες. Εγώ ακόμα δεν έχω σταθεροποιηθεί σε κάποιο προϊόν, ούτε για τις δικές μου αλλεργίες, ούτε για την ατοπική της κόρης μου.
Αν κάποιος/κάποια έχει βρει κάτι που να κάνει δουλειά,
σε παρακαλώ πολύ let me know, να το δοκιμάσω κι εγώ!