Πέμπτη, 17 Δεκεμβρίου 2020

Photo (edited): freepik.com

Καλό μου ημερολόγιο,

Κάποια στιγμή είχα πει ότι υπάρχουν τρόποι να διασκεδάζεις δωρεάν ή έστω οικονομικά. Πράγμα πολύ χρήσιμο τώρα που μας κλείνουν σπίτι κάθε τρεις και λίγο.

Το να βρεις ένα χόμπι που θα σε ηρεμεί είναι πολύ χρήσιμο και ευεργετικό για την ψυχολογία σου.

Στο πρώτο lockdown του Μαρτίου αποφάσισα να ασχοληθώ με το ντεκουπάζ. Το μικρόβιο μου το κόλλησε η φίλη μου η Αιμιλία, που ήταν και μια από τις νικήτριες του πρώτου διαγωνισμού με τα βιβλία (σόρρυ φιλενάδα που δεν στα έχω στείλει ακόμα, με τα μαγαζιά κλειστά και τόσο online shopping, φοβάμαι μη χαθούν στο ταχυδρομείο!). Βέβαια η Αιμιλία φτιάχνει έργα τέχνης, άλλο επίπεδο. Έχει φτιάξει μάλιστα μια ομάδα στο Facebook το "Φίλων Δημιουργίες" όπου ανεβάζουν χειροποίητες δημιουργίες, όχι μόνο τεχνικής ντεκουπάζ, αλλά από πλεκτά μέχρι κοσμήματα, που αξίζει να την παρακολουθείς, ειδικά τώρα τις γιορτές που ίσως θέλεις να κάνεις ένα μοναδικό, χειροποίητα δώρο σε κάποιο αγαπημένο πρόσωπο.

Το ντεκουπάζ, που λες, το πιπιλούσα στο κεφάλι μου καιρό. Κάποια στιγμή τον Ιανουάριο, μας πήγε το αφεντικό για φαγητό σε ένα μεζεδοπωλείο (ψαΡΑΚΙ, καταπληκτικοί μεζέδες και τσίπουρα) στα Καλύβια, όπου για λαδόξιδο είχαν μπουκαλάκια τσίπουρου καλυμμένα με καταπληκτικά ντεκουπάζ. Επειδή σχολιάσαμε πόσο όμορφα ήταν, ο άνθρωπος μας χάρισε 2 μπουκαλάκια γυμνά. Φυσικά τα πήρα εγώ και υποσχέθηκα ότι θα τα κάνω ντεκουπάζ και θα τα φέρω στο γραφείο να τα έχουμε. Δεν αξιώθηκα να ασχοληθώ πριν το lockdown και δεν θα τα κατάφερνα χωρίς την πολύτιμη καθοδήγηση και βοήθεια της Αιμιλίας.

Να είναι καλά το κορίτσι, όχι μόνο μου είπε τι πρέπει να προμηθευτώ και που θα το βρω ποιο οικονομικά, αλλά πλήρωσε και κούριερ (το οποίο παραδόξως βρήκε το σπίτι και δεν έκανε πάνω από 2 μέρες) η γλυκιά μου και μου έστειλε από το δικό της απόθεμα ένα σωρό χαρτοπετσέτες με καταπληκτικά σχέδια και ξύλινες επιφάνειες για να έχω να παίζω. Συν δώρο για την κόρη μου μια καταπληκτική βούρτσα ντεκουπάζ με την αγαπημένη της Santoro❤️. Μην στα πολυλογώ, έστρωσα και την κόρη μου και περνούσαμε τουλάχιστον ένα 2ωρο την ημέρα. Μόνο οι τοίχοι και ο σύζυγος γλίτωσαν και δεν τους ντεκουπάραμε κι αυτούς! Πόσο δημιουργικό και ψυχοθεραπευτικό ήταν! Αδειάζει το κεφάλι σου και η χαρά που παίρνεις όταν τα καταφέρνεις είναι μεγάλη! Φτιάξαμε, εκτός από το λαδόξιδο για το γραφείο, δωράκια για δασκάλους, φίλους, παππουδογιαγιάδες, κουμπάρους.

Για να μη σου λέω και ψέματα, ο χώρος που θα δουλεύεις γίνεται σύσκατος, οπότε καλό είναι να στρώσεις κανέναν μουσαμά, να φοράς ποδιά και γάντια και να μην παρασυρθείς από τον δημιουργικό οίστρο και τα πασαλείψεις όλα με κόλλες και μπογιές, για να μην βρίζεις και τρίβεις μετά να καθαρίσεις το τραπέζι. Υπάρχουν όμως κι άλλοι τρόποι να περνάς δημιουργικά το χρόνο σου...

Δεν ξέρω για τον δικό σου Δήμο, εμείς εδώ όμως εκτός από γύφτους και χωματερές, έχουμε δωρεάν εργαστήρια ζωγραφικής και κεραμικής. Ψάξε και στο δικό σου Δήμο, κάτι θα βρεις, δεν μπορεί! Τώρα θα μου πεις, τι να το κάνεις με το lockdown, αλλά οοόταν και αααάμα μας αμολήσουν, είναι κι αυτά πολύ ευχάριστα και θεραπευτικά χόμπι. Η κόρη κι εγώ ξεκινήσαμε τον Οκτώβρη κεραμική. Βέβαια, ήθελα να πηγαίναμε μαζί, αλλά δεν μας αφήνουν, είναι χωριστά τα τμήματα ενηλίκων και παιδιών, λες και είμαι εγώ πιο σχετική με το άθλημα απ' ότι το παιδί, αλλά τέλος πάντων!

Όσο δύσκολο και αν είναι το πρόγραμμά μου με την δουλειά, το σπίτι, τα φροντιστήρια και τις δραστηριότητες της μικρής, πηγαίνω ένα δίωρο την εβδομάδα και τα ξεχνάω όλα. Και φαντάσου πριν ξεκινήσουμε μου φαίνονταν πολλές 2 φορές την εβδομάδα από 2 ώρες, αλλά τελικά δεν φτάνουν ούτε για ζητώ για να προλάβεις να κάνεις αυτά που θες. Βέβαια δεν μου βγαίνει το πρόγραμμα να πηγαίνω και τις 2 φορές, αλλά και την μία που πάω, την περιμένω τι και πως. Πασαλείβεσαι εκεί με τις λάσπες, δεν σκέφτεσαι τίποτα άλλο πέρα από το να καταφέρεις να κάνεις αυτό που έχεις στο μυαλό σου όσο πιο σωστά γίνεται, λες και καμιά χαζομάρα και περνάει η ώρα με τους υπόλοιπους μαθητές και με τα χίλια ζόρια αφήνεις το έργο τέχνης σου μισό όταν έρθει η ώρα να φύγεις.

Παλιότερα έστελνα την μικρή με τη κουμπάρα και τον γιο της στα αντίστοιχα μαθήματα ζωγραφικής και περνούσαν πολύ ωραία. Διότι καλές οι ξένες γλώσσες και το σχολείο, καλός και ο χορός ή οποιοδήποτε άθλημα για να μην γίνει couch potato το παιδί σου, αλλά δεν πρέπει να ασχοληθεί και λίγο με την τέχνη; Όταν ήμουν έγκυος και υπήρχαν ακόμα λεφτά, έλεγα πως θα την πηγαίνω και ωδείο και kart και χίλια δυο πράγματα, αλλά φτώχεια καταραμένη, δεν κατάφερα να κάνω τίποτα απ' όλα αυτά. Να πειραματίζεται το παιδί, να δοκιμάζει διαφορά πράγματα για να μπορέσει να βρει την κλίση του, να ανοίξει τους ορίζοντές του και να αποκτήσει μια κάποια παιδεία ευρύτερη παιδεία που θα την βοηθήσει να γίνει πιο σωστός άνθρωπος. Εμάς μας πήγαιναν μόνο φροντιστήρια και μια χαρά άνθρωποι ήμαστε, ίσως σκεφτείς. Ο στόχος όμως, λέω και ξανά λέω, είναι τα παιδιά μας να γίνουν καλύτερα!

Μελέτες δείχνουν πως όταν τα παιδιά εκτίθενται στις τέχνες, αναπτύσσουν το δεξί παράλληλα με το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου τους. Διότι το σχολείο εκπαιδεύει μόνο το αριστερό ημισφαίριο, που χρησιμοποιείται στη λογική σκέψη. Το δεξί, που χρησιμοποιείται στην συναισθηματική αντίληψη, την φαντασία και την δημιουργικότητα, μένει ανεκπαίδευτο αν δεν το επιδιώξεις εσύ, ο γονιός. "Και τι έγινε;" μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος. Έγινε και παράγινε, αφού για να είναι αποτελεσματικός ο εγκέφαλος, πρέπει τα δύο του ημισφαίρια να συνεργάζονται. Δεν χρειάζεται το παιδί σου (ή εσύ) να δημιουργήσει ένα αριστούργημα για να έχει μια ουσιαστική εμπειρία.

Η τέχνη είναι η διαδικασία της δημιουργίας, της εξερεύνησης, της ανακάλυψης και του πειραματισμού. Το τελικό προϊόν λίγη σημασία έχει.

Διότι, όπως είπε και ο Καβάφης στην "Ιθάκη" του:

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.

Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,

ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.