Κυριακή, 3 Οκτωβρίου 2021

Αγαπητοί αναγνώστες,

Photo (edited): pinterest.com

"Άντε το παιδί δεν ξέρει. Εσύ μωρή, 44 χρονών μουλάρα, δεν ήξερες;" Στον εαυτό μου τα λέω αυτά, σας κάνω εικόνα να μου τα λέτε, να διαβάζετε αυτό το άρθρο και να μουτζώνετε τις οθόνες σας. Να κάνετε ΤΣ,ΤΣ,ΤΣ και ν' απορείτε με το μέγεθος της βλακείας μου. Δεν έχω κάτι να πω προς υπεράσπισή μου. Ήταν από εκείνες τις στιγμές που απλά λες ΝΑΙ στο παιδί σου για να σταματήσει να σου ζαλίζει τα ούμπαλα. Όλοι οι γονείς το έχουμε κάνει! Ο αναμάρτητος...

Καινούρια παπούτσια...

Ας το πάρουμε από την αρχή όμως. Ήρθε Σεπτέμβρης και όπως όλα τα παιδάκια, έτσι και το δικό μου ήθελε καινούρια παπούτσια για το χειμώνα γιατί τα περσινά τα έλιωσε, δεν τις κάνουν πια και δεν είναι trendy (eye roll σε σημείο να μπορείς να δεις τα οπίσθια σου). Είχε ένα 50αρικο δώρο για τα γενέθλιά της από την γιαγιά, που δεν το σκόρπισε στις διακοπές κάνοντας 10 φορές αυτή την μπούρδα που κάνουν με το φουσκωτό που σε τραβολογάει η βάρκα και κρατιέσαι με νύχια και δόντια πάνω να μην εκσφενδονιστείς κατευθείαν στα σαγόνια ενός καρχαρία κάπου εκεί στο deep blue. Είπαμε λοιπόν να τα δώσει για παπούτσια, μίας και είχε ήδη τινάξει την μπάνκα στον αέρα με σχολικά και ρούχα και δεν έβγαινα μάνα μου και για παπούτσια.

Έρχεται λοιπόν η Κυριακή, έχω σηκωθεί αχάραγα να καθαρίσω την αυλή και να ποτίσω αφού το μεσημέρι θα ερχόντουσαν γονείς και πεθερικά να φάμε όλοι μαζί. Έρχονται τα σόγια, πίνουμε καφέδες στην αυλή, κουτσομπολεύουμε, τρώμε, κουτσομπολεύουμε, you know the drill... Και μέσα σε όλο αυτόν τον πανζουρλισμό "παρήγγειλε καφέδες - εγώ θα πληρώσω - όχι εγώ - που έχεις ποτήρια; - φέρε ένα τασάκι - πιάσε μια μπύρα - που είναι το γατί - έχει κι άλλα κανελόνια; - πιάσε τη σαλάτα - ωραίο ψωμί!" και πάει λέγοντας, έχω την μικρή κρεμασμένη στο λαιμό μου να μου δείχνει φωτό στο instagram τα νέα Air Jordan μποτάκια που θέλει και σε πόσα ωραία χρώματα κυκλοφορεί, και μόνο 40 ευρώ το ζευγάρι, 60 τα δύο και "σε παρακαλώ μαμά να τα πάρω"... Πες, πες την ώρα που μου μιλούσαν άλλοι 3 ταυτόχρονα, λύγισα η γυναίκα. Οτιδήποτε, αρκεί να σταματήσει να κρέμεται πάνω μου την ώρα που κόβω την μπριζόλα και μπαίνω στον πειρασμό να της καρφώσω το πιρούνι στο δόξα πατρί, αντί στην πατάτα φούρνου. "Παρήγγειλε τα, δικά μου στοιχεία, διεύθυνση της δουλειάς και αντικαταβολή. Σκάσε μόνο κι άσε με να καταπιώ!"

Photo: stockx.com

Απατεώνες...

Τρίτη πρωί έρχεται μήνυμα από την ACS ότι η παραγγελία είναι καθ' οδόν και 10.20 έρχεται το παλικάρι, αφήνει το πακέτο, παίρνει 68 ευρώ με έξοδα αποστολής και αντικαταβολής και φεύγει. Τελειώνω κάτι που έφτιαχνα στον υπολογιστή και λέω "κάτσε να τ' ανοίξω να δω πόσο μαϊμού είναι" γιατί με 60 ευρώ δύο Nike, ποτέ κανείς. Ήξερα ότι θα ήταν μαϊμού, δεν περίμενα αυθεντικά, αλλά από το να πληρώσω 130 ευρώ αυθεντικά και σε 3 μήνες να μην της κάνουν, έλεγα δε πειράζει. Μην αρχίσετε το κράξιμο ότι θα χαλάσει τα πόδια της κλπ, τα έχω ακούσει πολλάκις. Ο καθένας πορεύεται με όσα έχει!

Το παιδί λοιπόν είχε παραγγείλει 2 ζευγάρια Air Jordan mid 1 νούμερο 38, ή πως διάολο λέγονται (δείτε φωτό παραπάνω). Ένα όλο μαύρο και ένα λευκό, μαύρο με μία λωρίδα ροζ-μωβ στο πάνω μέρος, γύρω από τον αστράγαλο. Ανοίγω το πρώτο κουτί, βλέπω ένα ζευγάρι ολόλευκα αθλητικά "Nike". Όχι μποτάκια, όχι Air Jordan, καμία σχέση γενικώς. Το μόνο που πέτυχαν ήταν το νούμερο. Παθαίνω το πρώτο εγκεφαλικό... Ανοίγω πανικόβλητη το δεύτερο κουτί και βλέπω άλλο ένα ζευγάρι αθλητικά "Nike", σαν το πρώτο αλλά σε baby pink και νούμερο 37. Βαθιές ανάσες, το στόμα έχει στραβώσει λίγο... Ευτυχώς, μέσα στον πανικό μου, θυμήθηκα το όνομα του προφίλ από το οποίο είχε παραγγείλει. Τους βρίσκω και στέλνω εν εξάλλω μηνύματα ότι τα παπούτσια που έστειλαν είναι άλλα 'ντ' άλλων, ότι είναι ντροπή να στέλνουν ότι έχουν και όχι ότι έχουμε παραγγείλει, ότι απαιτώ άμεση αντικατάσταση ή επιστροφή χρημάτων κ.λπ. Μετά από 3-4 μηνύματα και μία ώρα απαντάνε ότι προφανώς έχει γίνει κάποιο λάθος και να κάνουμε υπομονή να εξυπηρετηθούμε. Ωστόσο, έχω ήδη καταλάβει πως πρόκειται για απατεώνες, παίρνω τηλέφωνο στο κινητό που έχουν στο προφίλ, κλειστό. Παίρνω τηλέφωνο στο κινητό πάνω στο απόκομμα της κούριερ, φραγή εισερχομένων! Γκουγκλάρω τα τηλέφωνα, δεκάδες αρνητικά σχόλια για fake profile και απατεώνες στο ίνσταγκραμ που σου στέλνουν ότι παπούτσια να 'ναι και μετά σου τραβάνε και ένα μπλοκ και εξαφανίζονται.

Αναλαμπή!

Κάπου εδώ έχω απελπιστεί, δεν ξέρω τι να κάνω, κλαίω τα 70ευρώ και σκέφτομαι ότι θα την στέλνω σχολείο με σκισμένα παπούτσια ως τα Χριστούγεννα, που θα έχω ξανά χρήματα να πάρει ένα ζευγάρι να βγάλει το χειμώνα. Της στέλνω πανικόβλητη μηνύματα να με πάρει μόλις σχολάσει για να τ' ακούσει που με παρέσυρε στην άγνοιά της, στέλνω σ' αυτούς μηνύματα και με αφήνουν στο "διαβάστηκε" σαν πρώην γκόμενα. Σκέφτομαι τον εξάψαλμο που θα ακούσω από τον άντρα μου, να βρω χάκερ να εντοπίσει τοποθεσία τους από ip να πάω να απαιτήσω τα λεφτά μου πίσω και να τους κάνω κλύσμα τα παπούτσια, μουντζώνομαι που την πάτησα σαν πρωτάρα, τους στέλνω μηνύματα απαιτώντας απάντηση, το στόμα έχει στραβώσει... Panick Attack κανονικό.

Μ' αυτά και μ' αυτά, η ώρα έχει πάει 4 το απόγευμα, δεν έχω κάνει δουλειά, τσάμπα κάθομαι στον υπολογιστή, εγώ σπάω το κεφάλι μου πως θα πάρω πίσω τα λεφτά. Και κάπου εκεί τρώω μία φλασιά και επικοινωνώ με την αδερφή μου, της οποίας ο άντρας είναι υπεύθυνος υποκαταστήματος ACS να μάθω αν μπορώ κάπως να μπλοκάρω τη συναλλαγή, να πάρουν τα παπούτσια πίσω και να μου δώσουν τα λεφτά μου. Και μου τον δίνει στο τηλέφωνο και μου λέει πολύ ήρεμος "εννοείται ότι μπορείς! εμείς έχουμε 3-4 τέτοια περιστατικά την ημέρα". Ακούω τον εξάψαλμο που την πάτησα σαν ηλίθια, ακούω ευγενικό κατσάδιασμα που παίρνω ψεύτικα παπούτσια που θα της χαλάσουν το πόδι τώρα που είναι στην ανάπτυξη και τελικά ακούω ότι το μόνο που χρειάζεται να κάνω είναι να επικοινωνήσω με το κατάστημα ACS που μου παρέδωσε το δέμα, να δώσω αριθμό αποστολής, να εξηγήσω τι έχει γίνει και να κάνω υπομονή! Ω, τι χαρά και ανακούφιση ήταν τούτη!

Μιλάω τηλεφωνικά με του Μαρκόπουλου το κατάστημα, ζητάνε να στείλω mail με όλα τα στοιχεία και την επόμενη μέρα μου απαντάνε ότι έρχεται το παιδί να πάρει πίσω τα παπούτσια και να μου φέρει τα χρήματα. Τ' άκουσα και από το παιδί που την πάτησα και που "ποτέ δεν παραγγέλνουμε από facebook & instagram προφίλ που δεν έχουν site και δεν είναι γνωστές εταιρίες. Παίρνω τα χρήματα, ρίχνω έναν χορό από τη χαρά μου, στέλνω στην κόρη μου μήνυμα να ηρεμήσει κι εκείνη και στέλνω και σ' αυτούς μήνυμα "δε σας χάλασε λαμόγια! μπλόκαρα τη συναλλαγή σας, πήρα τα λεφτά μου πίσω και σας επιστρέφονται τα παπούτσια σας να τα βάλετε εκεί που ξέρετε".

Photo: DearDiary

Επίλογος...

Όλα αυτά τα μοιράζομαι μαζί σας, όχι από μαζοχισμό. Δεν γουστάρω που με κοροϊδεύετε και με βρίζετε αυτή τη στιγμή. Τα μοιράζομαι μαζί σας, γιατί διαβάζοντας τα σχόλια στα τηλέφωνά τους, συνειδητοποίησα πόσος κόσμος την πατάει και δεν ξέρει ότι η λύση είναι τόσο απλή. Να το ξέρετε και εσείς λοιπόν, ότι το μόνο που χρειάζεται είναι να επικοινωνήσετε με την κούριερ που σας παρέδωσε το δέμα. Εννοείται πως το σημαντικό είναι να ελέγχουμε προσεκτικά πριν παραγγείλουμε την εγκυρότητα του κάθε προφίλ, να παίρνουμε τηλέφωνα, να γκουγκλάρουμε. Αλλά αν για κακή σας τύχη την κάνετε την κοτσάνα, υπάρχει τρόπος να τη σώσετε. Είναι αμαρτία και εσείς να κλαίτε τα λεφτά σας και αυτοί να θησαυρίζουν εις βάρος μας! Και μετά, μην ξεχάσετε να κάνετε αναφορά τα προφίλ τους και να δημοσιοποιείτε στα προφίλ σας το πάθημά σας για να προστατέψετε όσους μπορείτε!