Πέμπτη, 28 Ιανουαρίου 2021

Photo: freepik.com

Αγαπητοί ψυχολόγοι μου,

Αφού μιλήσαμε για χωρισμούς και τη ζωή μετά, σήμερα θέλω να μιλήσουμε για τις αγωνίες μιας γυναίκας και μητέρας. Για τον κόσμο στον οποίο πρέπει να ζούμε και να επιβιώνουμε.

Μιλώντας για τα διαζύγια και πόσο καλύτερα είναι για τα παιδιά να χωρίζουν οι γονείς τους από το να ζουν άσχημες καταστάσεις στο σπίτι, αναπόφευκτα το μυαλό μου πάει στην ενδοοικογενειακή βία. Από οποιοδήποτε μέλος της οικογένειας, προς οποιοδήποτε. Γονιός σε παιδί, παιδί σε γονιό, άντρας προς γυναίκα και γυναίκα προς άντρα. Ειδικά τώρα με τα συνεχόμενα lockdown, πολλά θύματα βρίσκονται παγιδευμένα με τον συναισθηματικό, σεξουαλικό ή σωματικό τους βιαστή.

Το να ανέχεσαι έναν τέτοιον άνθρωπο με ξεπερνάει, δεν μπορώ να το κατανοήσω, ωστόσο δεν το κρίνω, γιατί φαντάζομαι ότι κάποιος σοβαρός λόγος θα υπάρχει για τον κάθε άνθρωπο που μένει σε μια τόσο αρρωστημένη κατάσταση. Η μοναδική συμβουλή που μπορώ να δώσω είναι να θυμάστε πάντα ότι ένας θύτης δεν είναι έτσι επειδή δεν καταλαβαίνει εσάς ή τα γεγονότα, αλλά λόγω του χαρακτήρα του και ανεξάρτητα από το τι κάνετε ή λέτε, δεν μπορείτε να τον αλλάξετε.

Photo: freepik.com

Επόμενο θέμα ο σεξουαλικός βιασμός. Έχω βαρεθεί να ακούω ατάκες τύπου "τα ήθελε ο κώλος της". Όταν μια γυναίκα λέει όχι, εννοεί όχι. Τ' ότι σε φλέρταρε ή δέχτηκε το φλερτ σου, τ' ότι είναι ντυμένη προκλητικά, έχει πιει πολύ ή για κάποιο λόγο δέχτηκε να πάει μαζί σου σε ξενοδοχείο, δεν σημαίνει ότι όταν λέει όχι, δεν είναι όχι. Αν οι γυναίκες σκεφτόντουσαν με τον ίδιο τρόπο, θα έπρεπε να σας την πέφτουμε κάθε φορά που βγαίνετε χωρίς μπλούζα να πλύνετε τ' αμάξι, να πετάξετε τα σκουπίδια, που κορνάρετε περνώντας δίπλα μας και πάει λέγοντας. Κορίτσια, να τους καταγγέλλετε, μην αφήνετε να τη γλιτώσει κανείς ατιμώρητος. Από την άλλη βέβαια, αν το κάνατε και το μετανιώσατε μετά, είναι άδικο να τον κατηγορήσετε γι' αυτό.

Τέλος, μα πιο σημαντικό απ' όλα, είναι οι παιδόφιλοι. Είδα κάποτε μια ομιλία μιας τύπισσας που ισχυριζόταν ότι δεν φταίει ένας παιδόφιλος που αυτή είναι η σεξουαλική του προτίμηση και άρα δεν είναι σωστό να τους φερόμαστε ρατσιστικά, είναι το ίδιο με το να φερόμαστε έτσι σ' έναν gay! Έξαλλη! Η θεωρία μου είναι ότι ο καθένας κάνει ότι γουστάρει στο κρεβάτι του, αρκεί να είναι σύμφωνοι όλοι οι συμμετέχοντες. Αν είσαι ομοφυλόφιλος, σαδομαζοχιστής, swinger ή οτιδήποτε άλλο, it's fine by me. Ότι γίνεται εις βάρος κάποιου δεν είναι αποδεκτό. Διότι η βασική αρχή της δημοκρατίας είναι ότι η δική μου ελευθερία σταματάει εκεί που αρχίζει η δική σου.

Photo: freepik.com

Δεν υπάρχει χειρότερο έγκλημα, κατά την ταπεινή μου γνώμη, από το να καταστρέψεις ένα παιδί σωματικά και ψυχολογικά. Είμαι γενικά κατά της θανατικής ποινής, γιατί πιστεύω πως κανείς δεν μπορεί να αφαιρεί μια ζωή, γίνεσαι και εσύ θύτης. Η ισόβια κάθειρξη είναι κατά κάποιους μια καλή τιμωρία, κατά άλλους κοροϊδία, είτε γιατί το ισόβια ουσιαστικά ισοδυναμεί με 15 χρόνια, τα οποία μειώνονται ακόμα περισσότερο με καλή διαγωγή, είτε γιατί τους παρέχουμε δωρεάν στέγη, τροφή και κάθε άλλη παροχή. Οπότε τι πρέπει να γίνει;

Εξάλλου, πόσοι έχουν καταδικαστεί σε θάνατο ή ισόβια και στη πορεία αποδείχτηκε η αθωότητά τους; Γι' αυτό θεωρώ ότι η πιο δίκαιη τιμωρία για τους σεξουαλικούς παραβάτες είναι ο χημικός ευνουχισμός. Μια αμφιλεγόμενη "θεραπεία" ανά τον κόσμο, αφού εγείρει έντονα ζητήματα ηθικής. Η διαδικασία του χημικού ευνουχισμού διαφέρει από την χειρουργική ορχεκτομή, αφού χορηγείται στον δράστη ένα γυναικείο αντισυλληπτικό που κόβει εξ΄ ολοκλήρου την παραγωγή της τεστοστερόνης και μειώνει κατά πολύ την σεξουαλική επιθυμία. Μόλις σταματήσει η φαρμακευτική αγωγή, η λίμπιντο επανέρχεται. Και οι δύο μορφές ευνουχισμού υποτίθεται ότι μειώνουν σημαντικά τις σεξουαλικές ορέξεις του δράστη, αν και ο φυσικός ευνουχισμός θεωρείται πολύ πιο αποτελεσματικός, αλλά όπως και να το κάνεις, είναι μη αναστρέψιμη και πιο βάρβαρη. Όχι ότι δεν τους αξίζει, νομίζω ότι συμφωνεί κάθε γονιός μαζί μου, αλλά έχουμε και τους ηθικολόγους...

Photo: freepik.com

Σε κάθε περίπτωση, το πως πρέπει να τιμωρούνται όλοι οι παραπάνω παραβάτες, είναι κάτι που δεν είναι στα χέρια μας. Αυτό όμως που είναι στα χέρια μας, είναι να βοηθήσουμε τα θύματα. Η πιο ωραία πρωτοβουλία που πάρθηκε κατά την περίοδο της καραντίνας είναι αυτή του ομίλου Enthoosia, το milamou.gr, μια πλατφόρμα για την παροχή ψυχολογικής στήριξης από εθελοντές επαγγελματίες ψυχολόγους προς όσους έχουν ανάγκη. Ένα μεγάλο μπράβο στους ιδρυτές Μίλτο Καμπουρίδη και Σάκη Τανιμανίδη και ένα ακόμα μεγαλύτερο ευχαριστώ στους εθελοντές! Τέτοιες κινήσεις μου δίνουν ελπίδα για το ανθρώπινο είδος! Διότι το κακό με την κακοποίηση, είναι ότι τις περισσότερες φορές η κοινωνία με τα ταμπού της σε κάνει να νιώθεις ότι κάπου έφταιξες κι εσύ για ότι σου συνέβη. Οπότε, τα περισσότερα θύματα, δυστυχώς, φοβούνται να καταγγείλουν την όποια κακοποίηση δέχτηκαν. Ακόμα και αν επιλέξεις να μην κάνεις καταγγελία, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να αναζητήσεις ψυχολογική υποστήριξη για να μπορέσεις να αποδεχτείς αυτό που σου συνέβη, να μαζέψεις τα κομμάτια σου και να προχωρήσεις. Όλοι έχουμε δει στις ειδήσεις, σε ταινίες - αληθινές ιστορίες, περιπτώσεις που η γυναίκα ή το ανήλικο ακόμα κορίτσι, αναγκάστηκε να παντρευτεί τον βιαστή της, προκειμένου να σωθεί η τιμή της οικογένειας... Ή που λιθοβολήθηκαν ακόμα επειδή ατιμάστηκαν. Δεν ξέρω τι από τα δύο είναι χειρότερο. Ούτε θέλω να επεκταθώ άλλο για τα μυαλά που κουβαλάει ο κόσμος. Τουλάχιστον όχι σήμερα...

Οπότε, ότι και αν σου συμβαίνει, όσο μαύρα και αν τα βλέπεις, μην απελπίζεσαι.

Ζήτα βοήθεια!