Σάββατο, 16 Ιανουαρίου 2021

Αγαπητοί ψυχολόγοι μου,

Μιλώντας πριν λίγες μέρες για τα διαζύγια και την γκρίνια της πρώην πεθεράς μου επειδή υπήρχε πλέον ένας άντρας στη ζωή μου, αποφάσισα σήμερα να μιλήσω για την ζωή μετά το διαζύγιο. Όλοι ξέρουμε πως πλέον πιο πιθανό είναι να χωρίσεις, παρά να μείνεις παντρεμένος! Συχνά, μετά από έναν χωρισμό, πολλοί γονείς φοβούνται να προχωρήσουν με τη ζωή τους. Οι μανούλες ως επί το πλείστον, που κατά κύριο λόγο έχουν και την κηδεμονία των παιδιών. Οι άντρες συνήθως έχουν βρει την αντικαταστάτρια πριν το διαζύγιο 🤣. Just kidding boys! Για το ότι έχετε βρει την αντικαταστάτρια πριν... Για το ότι δεν έχετε προβληματισμούς αν θα ξανά φτιάξετε τη ζωή σας ή όχι, το πιστεύω!

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα

Ας σοβαρευτούμε όμως... Πολλές χωρισμένες μητέρες λοιπόν, σκέφτονται πως δεν θέλουν να στερήσουν την προσοχή τους από το παιδί τους, ή να νιώσει πως δεν είναι προτεραιότητα. Άλλες πάλι, χάνουν την ελπίδα ότι θα μπορέσουν να δημιουργήσουν μια νέα σωστή σχέση, αφού μόλις πεις σε κάποιον ότι είσαι χωρισμένη με παιδί, ένα από τα εξής δύο είναι πιθανότερο να συμβεί: να το βάλει στα πόδια ή να σε έχει για να ξεχαρμανιάζει, για να το θέσω ευγενικά. Η αλήθεια είναι ότι το πέρασα κι εγώ αυτό μέχρι να γνωρίσω τον νυν άντρα μου. Μετά από μερικές αποτυχημένες γνωριμίες, αποφάσισα πως δεν με ενδιαφέρει να έχω κάτι σταθερό στη ζωή μου, ότι είμαι μια χαρά με το παιδί και την δουλειά μου. Ο σκοπός του γάμου είναι να αποκτήσεις παιδιά και να φύγει από πάνω σου η ρετσινιά της γεροντοκόρης. Οπότε ποιος ο λόγος να ξαναπαντρευτώ; Όπως λένε και στην πιάτσα: Για ένα λουκάνικο να πάρεις όλο το γουρούνι στο σπίτι; Οπότε, αν δεν έφευγαν εκείνοι τρέχοντας, έφευγα εγώ στο τρίμηνο από την εκάστοτε "σχέση". Έτσι, ούτε θα φόρτωνα στο παιδί μου έναν άγνωστο, ούτε θα κινδύνευα να πληγωθώ ξανά. Εντάξει, μετά απ' όσα πέρασα με τον πρώτο μου άντρα, νομίζω πως κατά βάθος δεν ήθελα ούτε εγώ να μπλέξω σοβαρά με οποιονδήποτε, ανεξάρτητα από το πως πήγαν οι πρώτες μου γνωριμίες ως single and ready to mingle. Το να ξανά βγω στην πιάτσα των ελεύθερων και ωραίων ήταν ότι καλύτερο για την ψυχολογία μου. Το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να περνάω καλά με τις παρέες μου και να φλερτάρω, χωρίς να με νοιάζει αν θα μου ζητήσει το τηλέφωνό μου, αν θα πάρει ή όχι και τι θα σκεφτεί για μένα. Τίποτα! Αντλούσα ατελείωτη ευχάριστη από το φλερτ και ας έμενε σε μία ματιά, δυο κουβέντες ή ένα κερασμένο σφηνάκι.

Την προσοχή σας αγόρια!

Αν διαβάζει κανένας άρρεν και απορεί με αυτά που λέω, καλό είναι να κάτσει να μιλήσει με τις γυναίκες στον περίγυρό του. Μαμάδες, συζύγους, αδερφές, κουνιάδες, θείες, ξαδέρφες... Δεν έχει σημασία η ηλικία, η κατάσταση και η παιδεία. Οι γυναίκες μεγαλώνουμε με τόσα ταμπού γύρω από το σεξ, μας γεμίζουν το μυαλό με τόσα κόμπλεξ και στερεότυπα που θέλει πολύ μεγάλη προσπάθεια να τα αφήσεις στην άκρη και να κάνεις αυτό που σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένη. Γιατί εμείς ήμαστε πουτάνες αν έχουμε εφήμερες σχέσεις, εσείς είστε μάγκες. Εμείς ήμαστε γεροντοκόρες, εσείς είστε εργένηδες. Εμείς δεν ολοκληρωνόμαστε σαν γυναίκες αν δεν κάνουμε παιδιά, γιατί ποιος είναι ο προορισμός της γυναίκας πέρα από το να διαιωνίσει το είδος; Για εσάς στη χειρότερη περίπτωση θα πουν "εντάξει μωρέ ο φουκαράς, δεν νοικοκυρεύτηκε ποτέ, δεν έκανε οικογένεια! Εδώ που τα λέμε, μια χαρά ζωάρα έκανε, αλίμονο σ' εμάς!"

Ενοχές...

Photo: freepik.com

Ξέφυγα όμως πάλι από το θέμα... Η ουσία είναι ότι τις περισσότερες φορές οι γονείς λόγω ενοχών απέναντι στο παιδί τους, δεν θέλουν να ξαναφτιάξουν την ζωή τους. Αν και τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε ότι όλο και περισσότεροι χωρισμένοι επιδιώκουν να δημιουργήσουν μια νέα σχέση, εξακολουθούν να νιώθουν ενοχές και τύχεις στην σκέψη ότι κάτι τέτοιο θα τους αποσπάσει την προσοχή από το παιδί. Όμως είναι σημαντικό να θυμούνται πως εκτός από γονείς είναι και άνθρωποι και έχουν και άλλους ρόλους στη ζωή τους. Πρέπει να επιδιώξουν να είναι οι ίδιοι καλά για να είναι καλά και το παιδί, αφού αυτό θα είναι ο αποδέκτης της καλής ή κακής μας ψυχολογικής κατάστασης. Σύμφωνα με την Αγγελική Καβαλλιεράτου (Σύμβουλο Ψυχικής Υγείας), είναι σημαντικό ο γονιός να αποτελεί σωστό παράδειγμα για το παιδί, δείχνοντάς του ότι παρά τις δυσκολίες σε μια σχέση, μπορεί να υπάρξει κάποια άλλη με συντροφικότητα, ενδιαφέρον, αγάπη, σεβασμό και εκτίμηση. Έτσι το παιδί λαμβάνει ένα παράδειγμα υγιούς σχέσης που θα το βοηθήσει να δομήσει μέσα του σωστά κάποιες εμπειρίες για τις σχέσεις. Άλλωστε, μην ξεχνάμε πως συνήθως οι γονείς που δεν ξαναφτιάχνουν τη ζωή τους, τείνουν να δημιουργούν συναισθήματα χρέους απέναντι στα παιδιά τους, κάνοντάς τα να νιώθουν υπεύθυνα που η μαμά ή ο μπαμπάς δεν μπόρεσε να προχωρήσει τη ζωή του. Βλέπε τον "Μπάμπη" στο "Μην Αρχίζεις τη Μουρμούρα" του Alpha. Είμαι σίγουρη πως όλοι γνωρίζουμε τέτοιες περιπτώσεις!

Συμπέρασμα

Το συμπέρασμα είναι να μην νιώθετε ενοχές που θέλετε να ξαναφτιάξετε τη ζωή σας. Τα παιδιά θα μεγαλώσουν και θα φύγουν. Αυτή είναι η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Και εσείς θα μείνετε μόνοι σαν την καλαμιά στον κάμπο ή θα γίνεστε βάρος στα παιδιά σας, επεμβαίνοντας στα πάντα σαν κακιά πεθερά ή κάνοντας το παιδί σας μαμόθρεφτο σε εγκληματικό βαθμό. Ο σύντροφος θα σας μείνει, όχι τα παιδιά. Δεν είναι ιδιοκτησία μας και αν τα βλέπουμε έτσι, τότε κάτι δεν πάει καθόλου καλά με το μυαλό μας. Ο ρόλος του γονέα είναι να βοηθήσει και να διδάξει το παιδί ώστε να ανοίξει τα φτερά του και να φύγει από τη φωλιά, να γίνει ένα χρήσιμο μέλος της κοινωνίας και να φτιάξει την δική του οικογένεια. Να είναι ελεύθερο, ανεξάρτητο και λειτουργικό άτομο που δεν κρύβεται πίσω από τη φούστα της μαμάς ή στηρίζεται στα καλαμπαλίκια του μπαμπά για οτιδήποτε.

Αν μείνετε μόνοι, να είναι γιατί είναι συνειδητή επιλογή σας, και όχι από χρέος απέναντι στο παιδί σας που θα κληρονομήσει αυτή την υποχρέωση.