Πέμπτη, 25 Μαρτίου 2021

Photo: Το Ιερό των Μεγάλων Θεών, Παλαιόπολη - Σαμοθράκη

www.larissanet.gr

Αγαπητοί αναγνώστες,

Όπως έχω ξανά πει, η πιο αγαπημένη μου συνήθεια στον ελεύθερο χρόνο μου είναι το διάβασμα. Άσχετα που έχω πάθει και μία εξάρτηση τον τελευταίο χρόνο με το Netflix και τα ντοκιμαντέρ του. Κάποια στιγμή λοιπόν, στο πρώτο lockdown πέρυσι τέτοια εποχή, διάβασα το βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα με τίτλο "Ουρανόεσσα", εμπνευσμένο όπως λέει ο συγγραφέας από αληθινά γεγονότα. Η ιστορία λοιπόν εκτυλίσσεται στην Σαμοθράκη, ακόμη υπό τον Οθωμανικό ζυγό, με επίκεντρο τις ανασκαφές που γινόντουσαν το 1865 και που οδήγησαν στην εύρεση της Νίκης της Σαμοθράκης.

Η ιστορία με συνεπήρε, όχι τόσο για την πλοκή αυτή καθαυτή, αλλά για όλα τα πράγματα που δεν γνώριζα για την Σαμοθράκη, τις ομορφιές της, το Ιερό των Μεγάλων Θεών και για τα Καβείρια Μυστήρια. Έτσι μου ήρθε τότε η ιδέα να μιλήσω κάποια στιγμή μέσα από αυτό το blog για όλους τους κλεμμένους θησαυρούς αυτής της χώρας που εκτίθενται σε ξένες χώρες.

Η Νίκη της Σαμοθράκης...

Photo: Η Νίκη της Σαμοθράκης, στο Μουσείο του Λούβρου,

Παρίσι - Γαλλία

Στις 15 Απριλίου 1863 η αρχαιολογική αποστολή του Γάλλου Σαμπουαζό, έκανε ανασκαφές στα βόρεια της Σαμοθράκης. Τότε ένας Έλληνας εργάτης αναφώνησε «Κύριε, εύραμεν μια γυναίκα»! Η Νίκη της Σαμοθράκης είχε βρεθεί σε πολλά κομμάτια, γιατί οι καλλιτέχνες της ελληνιστικής περιόδου έφτιαχναν τα γλυπτά σε τμήματα και τα ένωναν μετά. Έτσι, το άγαλμα έφτασε με σημαντικές ελλείψεις στο Λούβρο. Ο Σαμπουαζό είχε αφήσει πίσω την πλώρη (χωρίς την οποία το άγαλμα δεν μπορούσε να σταθεί όρθιο), πιστεύοντας ότι ανήκει σε άλλο γλυπτό. Μία δεκαετία αργότερα, Αυστριακοί αρχαιολόγοι συνειδητοποίησαν ότι η πλώρη ήταν μέρος της σύνθεσης της Νίκης και έτσι ο Γάλλος είχε πια την βάση του αγάλματος. Αυτό το άγαλμα είναι μία από τις τρεις φτερωτές Νίκες που βρέθηκαν στο ναό της Σαμοθράκης. Η δεύτερη, που αποτελεί ρωμαϊκό αντίγραφο και το βρήκαν οι ίδιοι Αυστριακοί αρχαιολόγοι, εκτίθεται στο μουσείο “Kunsthistorisches Museum” της Βιέννης, ενώ η τελευταία βρέθηκε από την αμερικανική αποστολή του Karl Lehmann και της Phyllis Williams-Lehmann το 1949, και εκτίθεται στο αρχαιολογικό μουσείο της Σαμοθράκης, όπου θα έπρεπε να βρίσκονται και οι τρεις... Η ταυτότητα του καλλιτέχνη είναι άγνωστη ενώ το άγαλμα εκτιμάται ότι κατασκευάστηκε μεταξύ 220 και 190 π.Χ.

Τα Μάρμαρα του Παρθενώνα...

Photo: Τα Μάρμαρα του Παρθενώνα στο Βρετανικό Μουσείο,

Λονδίνο - Μεγάλη Βρετανία

Τα Γλυπτά του Παρθενώνα ήταν τμήμα ενός αρχαίου μνημείου που στέκει επί 2.500 χρόνια στην κορυφή της Ακρόπολης. Διάφοροι εισβολείς και κατακτητές ήρθαν και παρήλθαν, ανάμεσά τους και οι Ναζί, όμως κανείς δεν τόλμησε να κλέψει τους θησαυρούς του, μέχρι το 1801, όπου η Βρετανία έγινε η μόνη χώρα στην Ιστορία που βεβήλωσε τον Παρθενώνα, όταν ο Τόμας Μπρους, έβδομος κόμης του Έλγιν, έστειλε εργάτες με τσεκούρια, βαριές και πριόνια για να κόψουν και να πάρουν αγάλματα θεών, ανθρώπων και αλόγων από τον Παρθενώνα. Έκτοτε εκτίθενται στο Βρετανικό Μουσείο αφού τα λεύκαναν ανίδεοι έφοροι, παρόλο που ο Παρθενώνας, όπως όλοι οι ναοί της εποχής, ήταν βαμμένος με ζωηρά χρώματα. Το Βρετανικό Μουσείο και διαδοχικοί βρετανοί υπουργοί προσποιήθηκαν πως υπήρχε επίσημο έγγραφο που είχε δοθεί από τους Οθωμανούς στον Έλγιν, αλλά κανείς δεν κατάφερε ποτέ να βρει αντίγραφό του στα οθωμανικά αρχεία και στα χαρτιά του Έλγιν. Παρότι η βρετανική κυβέρνηση επίσης αντιμετώπισε τον Έλγιν με περιφρόνηση για την κλοπή, διαδοχικές βρετανικές κυβερνήσεις κωφεύουν στις εκκλήσεις των Ελλήνων να τους επιστραφούν τα μάρμαρα. Η Μελίνα Μερκούρη, η ηθοποιός και πρωταγωνίστρια της ταινίας "Ποτέ την Κυριακή", απηύθυνε έκκληση για την επιστροφή των Μαρμάρων όταν έγινε υπουργός Πολιτισμού στα χρόνια του ’80, για να λάβει την απάντηση της τότε πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας Μάργκαρετ Θάτσερ: “Ποτέ, καμιά ημέρα”.

Η Αφροδίτη της Μήλου...

Photo: Αφροδίτη της Μήλου, Μουσείο του Λούβρου,

Παρίσι - Γαλλία

Τον Απρίλιο του 1820 στο Κλήμα της Μήλου, καθώς ένας αγρότης έσκαβε το χωράφι του, βρήκε ένα γυναικείο άγαλμα, σπασμένο στα δύο και χωρίς χέρια. Ο νεαρός Γάλλος αξιωματούχος Βουτιέ που βρισκόταν στο νησί και προσφέρθηκε να βοηθήσει τον αγράμματο αγρότη, διαβάζοντας την επιγραφή "Αφροδίτη" στη βάση του αγάλματος, κατάλαβε την αξία του γλυπτού και ενημέρωσε τον πρόξενο της Γαλλίας να βιαστεί να το αγοράσει σαν απλό εμπόρευμα. Όμως το νέο της ανεύρεσης του πολύτιμου αγάλματος διαδόθηκε πολύ γρήγορα και στο νησί έφτασαν και άλλοι επίδοξοι αγοραστές. Εν τω μεταξύ, μέσα σε όλους όσους "σφάζονταν στην ποδιά της" υπήρχε και ένας ντόπιος καλόγερος που είχε κατηγορηθεί για ιερατικές ατασθαλίες, οπότε σκέφτηκε να κάνει το άγαλμα δώρο στον διερμηνέα του στόλου που θα τον πήγαινε στην Πόλη για να απολογηθεί. Ο διερμηνέας αυτός ήταν ο πρίγκιπας της Μολδαβίας, Νικόλαος Μουρούζης, οπότε το άγαλμα θα κατέληγε στην Μολδαβία! Κερδισμένοι τελικά βγήκαν οι Γάλλοι που ξόδεψαν μόνο χίλια φράγκα για να πάρουν στα χέρια τους την Αφροδίτη της Μήλου, ενώ στο νησί βρίσκεται μόνο αντίγραφο του αγάλματος, που προσέφερε ως δώρο το Λούβρο στο νησί...

Αφροδίτη της Ταυρίδας...

Photo: Αφροδίτη της Ταυρίδας, Μουσείο Ερμιτάζ,

Αγία Πετρούπολη - Ρωσία

Το άγαλμα της Αφροδίτης της Ταυρίδας κατασκευάστηκε τον 3ο ή 2ο π.Χ. αιώνα και είναι αντίγραφο του περίφημου έργου του Πραξιτέλη, της Κνιδίας Αφροδίτης (4ος π.Χ). Κατά τους Ελληνιστικούς και Ρωμαϊκούς χρόνους, αντιγράφηκε περισσότερο από κάθε άλλο γλυπτό. Το αγόρασε ο Ποτέμκιν για λογαριασμό του Μεγάλου Πέτρου το 1719 από την αγορά της Ρώμης έναντι 200 ασημένιων νομισμάτων. Σήμερα βρίσκεται στο μουσείο Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης, το οποίο συγκεντρώνει 30.000 ελληνικές αρχαιότητες, από τα συνολικά 100.000 εκθέματά του.

Και πολλά ακόμη...

Photo: Ο Βωμός της Περγάμου, Μουσείο Περγάμου,

Βερολίνο - Γερμανία

Ο τομέας του Μητροπολιτικού Μουσείου Νέας Υόρκης με τα ελληνορωμαϊκά εκθέματα περιλαμβάνει περισσότερα από 35.000 έργα τέχνης, ανάμεσά στα οποία είναι έργα κυκλαδικής τέχνης, όπως ο "Αρπιστής", το "Αριστούργημα του Μπάστη" και το "Σύμπλεγμα Πολεμιστή και Κενταύρου" και πολλά ακόμη σημαντικά δείγματα Μινωικής, Μυκηναϊκής, Γεωμετρικής, Αρχαϊκής και Κλασικής περιόδου. Η ανάγλυφη "Πληγωμένη Αμαζόνα", που χρονολογείται περί τον 4ο π.Χ. αιώνα και βρέθηκε στις ανασκαφές της Εφέσου, βρίσκεται σε μουσείο στο κέντρο της Βιέννης. Ο Βωμός της Περγάμου, αφιερωμένος στον Δία και την Αθηνά, ο οποίος οικοδομήθηκε κατά την ελληνιστική εποχή στην ακρόπολη της Περγάμου στη Μικρά Ασία, ανακαλύφθηκε από Γερμανούς αρχαιολόγους σε εκσκαφές το 1880 και μεταφέρθηκε στο Βερολίνο για να ξαναχτιστεί στην αρχική του μορφή.

Η επικράτηση του Χριστιανισμού έναντι της "ειδωλολατρίας", η πτώση του Βυζαντίου και η τουρκοκρατία, αλλά κυρίως η έλλειψη εθνικής συνείδησης μέχρι την ανεξαρτησία της Ελλάδας, συντέλεσαν στο να μην υπάρχει νομικό πλαίσιο για αυτές τις αρχαιότητες. Έτσι, πάνω από 8.500 ελληνικές αρχαιότητες ανυπολόγιστης αξίας βρίσκονται σήμερα στο εξωτερικό, αποτελώντας τον κυριότερο πόλο έλξης των μουσείων που τα φιλοξενούν.

Ο κόσμος είναι η Ελλάδα που διαστέλλεται.

Η Ελλάδα είναι ο κόσμος που συστέλλεται.

Βίκτωρ Ουγκώ

Δευτέρα, 22 Μαρτίου 2021

Photo: mikropragmata.lifo.gr, Η πλατεία της Νέας Σμύρνης

Αγαπητοί αναγνώστες,

Όπως αναγκάστηκα να βάλω σφήνα τον Κουφοντίνα, έτσι έπρεπε στα καπάκια να βάλω κι άλλη σφήνα για όλα τα όμορφα που ξεκίνησαν στην πλατεία της Νέας Σμύρνης ένα ήσυχο μεσημέρι Κυριακής και εξελίχτηκαν πολύ γρήγορα σε μία μικρή επανάσταση, με πολλά κρυφά και φανερά διδάγματα. Έτσι έσπρωξα ακόμα πιο πίσω όλα τα θέματα για τα οποία σκοτώθηκα να ερευνήσω, γράψω και δρομολογήσω προς έκδοση, ώστε να μην είναι περσινά ξινά σταφύλια αυτά τα post, όταν θα έφτανε η ώρα τους. Και όχι τίποτα, το χειρότερό μου είναι, αυτό που εγώ αποκαλώ "σφηνόπ#υτσες"! Το ζω στη δουλειά μου καθημερινά με ατάκες που μου ανεβάζουν την πίεση σε χρόνο dt, όπως "αυτό πρέπει να τυπωθεί τώρα, ο πελάτης το θέλει χτες" "αυτό πρέπει να το μοντάρεις και να το στείλεις για τσίγκους τώρα, γιατί ο πελάτης ξέμεινε" "φτιάξε αυτή τη μακέτα τώρα να τη στείλεις στον πελάτη να μας δώσει οκ τσακ μπαμ, γιατί σε 20 λεπτά θα φύγει από το γραφείο" και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Όσοι με γνωρίζετε προσωπικά, ξέρετε τι πόλεμος μαίνεται εντός μου για να συγκρατήσω τον εαυτό μου και να μην απαντήσω "να φτιάξει χρονομηχανή και να έρθει χτες να το πάρει ο π@πάρας", "στο περήφανο οριεντάλ πράμα μου αν ξέμεινε, δεν είμαστε μπακάλικο να βάλω μισό κιλό πατάτες να φύγει" και "ναι μωρέ, τώρα στάσου να πατήσω 2 κουμπιά να φτιαχτεί η μακέτα, να του τη στείλω, μη τον καθυστερήσουμε τον άνθρωπο". Εντάξει, το ομολογώ, υπήρξαν φορές που δεν κατάφερα να κρατηθώ και τα είπα... Στους πωλητές όμως, όχι στους πελάτες! Κιουρία!

Η Νέα Σμύρνη...

Photo: www.sportime.gr

Θα προτιμούσα λοιπόν να μην το κάνω και η ίδια στον εαυτό μου, όμως η επικαιρότητα δεν με αφήνει ν' αγιάσω. Ξέφυγα όμως από το θέμα πάλι. Με τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης βρέθηκα γι' άλλη μία φορά διχασμένη ανάμεσα στο ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, αφού με όποια πλευρά και να το συζητήσεις έχει αποστομωτικές απαντήσεις ή απορίες που σε βάζουν σε σκέψη. Όλα ξεκίνησαν λοιπόν το βράδυ των αρχικών επεισοδίων στην πλατεία, όταν ο αδερφός μου ρώτησε την αδερφή μας στην οικογενειακή ομάδα στο Viber, αν είναι όλοι καλά και αν είναι σπίτι ή έξω. Βλέπετε μεγαλώσαμε στη Νέα Σμύρνη, όμως η μοναδική που μένει ακόμα εκεί είναι η αμέσως μετά από εμένα αδερφή μου. Εγώ, στον κόσμο του Γκούφι όπως πάντα, ρωτώ "γιατί ρε παιδιά, τι παίχτηκε;" και απαντάει ο μπρο με link βίντεο από το κλωτσομπουνίδι στην πλατεία μεταξύ αστυνομικών και πολιτών. Σοκ! Την επόμενη μέρα ακόμα περισσότερα βίντεο στο φατσοβιβλίο, άπειρα τα σχόλια από γνωστούς και φίλους υπέρ της μίας ή της άλλης πλευράς. Βρισίδι και κακό για τους αλήτες μπάτσους/αναρχικούς αντίστοιχα. Να διαβάζω τη μία άποψη και να λέω "ένα δίκιο το έχουν" και μετά να σκέφτομαι το ίδιο για την άλλη πλευρά, διαβάζοντας μια άλλη άποψη.

Μετά, αρχίζω και το συζητάω με τον άντρα μου (που ακούει ΝΔ και βγάζει φλύκταινες), κάνοντας τον δικηγόρο του διαβόλου. Και έχει μία λογική απάντηση ή αντ-ερώτηση (τύπου "και ποιος μου λέει εμένα...;") για κάθε επιχείρημα. Μετά θέτω τα δικά του επιχειρήματα στην αντίπερα όχθη κι έχουν κι εκείνοι αντίστοιχα απαντήσεις. Μαζεύω λοιπόν η καλή σου όλες τις απόψεις πανταχόθεν και κάνω αυτό που αποκαλώ "ξύσε τ' αυτί σου και προβληματίσου". Δεν θα κάτσω τώρα να σας εκθέσω ούτε τις διαφορετικές απόψεις, ούτε τα επιχειρήματα, νομίζω άλλωστε ότι τα ακούσαμε ή διαβάσαμε όλοι κάπου. Θα πάω κατευθείαν στο ρεζουμέ, στο πως το αντιλαμβάνομαι εγώ όλο αυτό. Σαφώς και η βία, απ' όπου και αν προέρχεται είναι κατακριτέα. Σαφώς και δεν είναι όλοι οι "μπάτσοι" γουρούνια, όπως δεν είναι αναρχικοί και μπαχαλάκηδες όσοι τολμούν να διαμαρτύρονται δημόσια και όχι από τον καναπέ τους. Σαφώς και δεν φταίει ποτέ αποκλειστικά μόνο η μία πλευρά, κάτι σαν τα διαζύγια. Λέω ΝΑΙ σε όλα τα τετριμμένα που ακούγονται σε τέτοιες περιπτώσεις.

Η αξιολόγηση...

Όπως και με τους εκπαιδευτικούς, έτσι και με την αστυνομία, θεωρώ ότι έπρεπε όλοι ανεξαιρέτως να περνάνε από αξιολόγηση, ψυχολογική και ικανοτήτων, τόσο ΠΡΙΝ γίνουν αποδεκτοί στην αντίστοιχη σχολή, όσο και ΜΕΤΑ, κάθε δύο χρόνια τουλάχιστον. Διότι πολλοί που επιλέγουν να γίνουν εκπαιδευτικοί ή αστυνομικοί, δεν το κάνουν γιατί πραγματικά τους αρέσει, αλλά γιατί σκέφτονται τα οφέλη ή γιατί εκεί είναι πιο εύκολο να γίνουν αποδεκτοί ή δεν ξέρω 'γω γιατί. Ή αν γίνονται για τους σωστούς λόγους, κάπου στην πορεία χάνουν την ουσία, την υπομονή ή όποιον ηθικό προσανατολισμό ή ενδοιασμό είχαν στην αρχή. Και κάπως έτσι συναντάμε εκπαιδευτικούς "του γιατρού" που ουρλιάζουν, δέρνουν, κάνουν bullying σε μαθητές και αντίστοιχα μπάτσους "το γκλοπ είναι προέκταση του μικρού μου πέ#υς" και θα σας απαυτώσω όλους, θα βγάλω τα απωθημένα μου επειδή στο χωριό όταν ήμουν μικρός με κορόϊδευαν / με έδερνε ο πατέρας μου κ.λπ..

Από τη μία λοιπόν, έχεις την αστυνομία της οποίας δουλειά είναι να σε προστατεύει, αλλά στο σώμα υπάρχουν οι σάπιοι, οι άρρωστοι και οι σαδιστές που με την ανοχή ή και συγκατάθεση ακόμα της εκάστοτε κυβέρνησης, κάνουν κατάχρηση εξουσίας και από την άλλη έχεις τους επαναστάτες, που μέσα στο δικό τους σώμα έχουν τους μπαχαλάκηδες, επαναστάτες χωρίς αιτία και σκοπό, πάμε να τα κάνουμε όλα ρημαδιό. Όπως όλοι ξέρουμε η βία φέρνει βία. Δεν έχει σημασία ποια πλευρά το ξεκίνησε ή υποτίθεται ότι το ξεκίνησε. Δεν έχει σημασία αν οι μπαχαλάκηδες είναι βαλτοί από την αστυνομία να ξεκινήσουν επεισόδια, ώστε να έχουν το δικαίωμα να επέμβουν και να διαλύσουν μία πορεία που ξεκίνησε ειρηνικά. Αυτό που τελικά έχει σημασία, είναι ότι θα καταφέρουν αυτό που επιθυμούσαν εξ' αρχής. Να διχάζεται ο λαός και να τρώγεται μεταξύ του. Αντί να ήμαστε ενωμένοι ενάντια στον κοινό "εχθρό", τσακωνόμαστε μεταξύ μας για το ποιος φταίει. Τι σημασία έχει ποιος φταίει; Όσο και να τσακωθούμε μέσω post στο facebook, θα βγάλουμε άκρη; Θα ξέρουμε ποτέ με σιγουριά ποιος έριξε την πρώτη μολότωφ, αν ήταν βαλτοί της αστυνομίας ή αναρχικοί; Ακόμα και αν βγαίνουν δεκάδες αυτόπτες μάρτυρες και καταθέτουν ότι έγινε αυτό, ξέρεις αν δεν είναι κι αυτοί βαλτοί; Εμπιστοσύνη ούτε στον κ#λο μας! Αν δεν δεις κάτι με τα μάτια σου, κράτα μία μικρή αμφιβολία.

Η αστυνομία και οι αγανακτισμένοι...

Photo: www.pagenews.gr

Όσο και να θέλεις να υπερασπιστείς την αστυνομία ότι έκανε το καθήκον της στη συγκεκριμένη περίπτωση, όταν βλέπεις να χτυπάνε με την μηχανή έναν άνθρωπο, όταν βλέπει να φωνάζουν "πάμε να τους σκοτώσουμε" καταλαβαίνεις ότι μιλάμε για πορωμένους που καταπατούν κάθε νόμο και κάθε έννοια δημοκρατίας. Κι εκεί, ενώ θα έπρεπε η κυβέρνηση να έχει χάσει το ματς και να βρίσκει τον λαό εξοργισμένο και ενωμένο εναντίον της, εμείς πάλι τρωγόμαστε σαν το σκύλο με τη γάτα. Γιατί με την κυβέρνηση πρέπει να τα βάζεις όταν δίνει το δικαίωμα σε μια χούφτα κατσαπλιάδες να κάνουν κατάχρηση εξουσίας, όχι με την αστυνομία. Αυτοί, λίγοι πολλοί μέσα στο σώμα δεν ξέρω, βρίσκουν και τα κάνουν. Τα κάνουν με τις ευλογίες της κυβέρνησης, ξέροντας ότι η τιμωρία τους θα είναι μηδαμινή ή και ανύπαρκτη. Σαν το κακομαθημένο παιδί που μπορεί να σπρώχνει ένα άλλο για να το κατεβάσει από την κούνια, δεν τα βάζεις με το παιδί, αλλά με το γονιό που δεν του έχει μάθει που σταματάει η δική του ελευθερία. Δυστυχώς όμως, όπως μας έχει διδάξει η ιστορία μας, πάντα κοιτάμε να βγάλουμε ο ένας το μάτι του άλλου, αντί να βρούμε και να αντιμετωπίσουμε την ουσία του προβλήματος.

Η ουσία του προβλήματος είναι ότι έχουμε έναν λαό δίκαια αγανακτισμένο μετά από έναν χρόνο εγκλεισμού, για το καλό του, αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Μας έκλεισαν ξανά μέσα τον Νοέμβρη; Έχω χάσει πια τους μήνες και την έννοια του χρόνου. Για να μειωθούν τα κρούσματα και τώρα έχουμε 1000 παραπάνω κρούσματα, εν μέσω lockdown, απ' ότι είχαμε πριν. Αλλά, ο βραδυκίνητος μηχανισμός της εξουσίας δεν μπορεί να δει ότι δεν κάνει τίποτα με αυτά τα μέτρα, δεν προσπαθεί να προσαρμοστεί, να είναι ευέλικτο, και με τις παρωπίδες του επιμένει σ' ένα σχέδιο που αποτυγχάνει παταγωδώς, με ολέθριες συνέπειες στην κοινωνία, την ψυχολογία και την οικονομία. Καθίσαμε μέσα πέρυσι όπως μας ζητήθηκε για το καλό μας, και μετά ανοίξαμε για τον τουρισμό. Τα καλύτερα παιδιά ήμασταν, παράδειγμα προς μίμηση σ' όλο τον πλανήτη. Κάποιος βγήκε και είπε ότι το συμπέρασμα του κόσμου ότι η αύξηση των κρουσμάτων έγινε εξαιτίας των τουριστών, ήταν λογικό αλλά εντελώς αβάσιμο. Για τόσο ηλίθιους μας έχουν, και με το δίκιο τους. Μας έκλεισαν ξανά μέσα, χωρίς φως στο τούνελ, αλλά ετοιμάζονται να ανοίξουν πάλι μέσα Μαϊου για τον τουρισμό. Καλώς ήρθε το δολάριο. Ναι, ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδος όπως είπε η Μελίνα Μερκούρη. Αλλά στο βωμό του εισαγόμενου νομίσματος θυσιάζεις την δική μας θυσία τόσων μηνών, τη δική μας ψυχική κατάσταση και τη δική μας τσέπη. Αφού σκοπεύεις να ανοίξεις τη χώρα για τους τουρίστες ανεξαρτήτως κρουσμάτων, οφείλεις να αμολήσεις κι εμάς ανεξαρτήτως κρουσμάτων και να βρεις άλλα μέτρα πιο πρακτικά για να διαχειριστείς την πανδημία.

Όταν μας επιτρέπεις να συνωστιζόμαστε στα ΜΜΜ αλλά δεν μας επιτρέπεις να πιούμε έναν καφέ, είσαι γελοίος. Όταν μας επιτρέπεις να πλακωνόμαστε πάνω από τα κ#λόχαρτα, αλλά δεν μας επιτρέπεις να ψωνίσουμε ρούχα, είσαι γελοίος. Όταν μας επιτρέπεις να σουλατσάρουμε όλοι μέρα, αλλά μας κλειδαμπαρώνεις στις 5-6-7, είσαι γελοίος. Όταν μας επιτρέπεις να πηγαίνουμε στη δουλειά αλλά όχι στους γονείς μας για Καθαρά Δευτέρα, είσαι γελοίος. Όταν μας απαγορεύεις να αλλάξουμε νομό, αλλά μας επιτρέπεις να ταξιδέψουμε στο εξωτερικό, είσαι γελοίος. Όταν επιτρέπεις στον τουρίστα μ' ένα αρνητικό τεστ να έρθει, αλλά εγώ με το ίδιο αρνητικό τεστ πρέπει να μετράω πόσα χιλιόμετρα απέχει το μαγαζί που θέλω να πάρω σώβρακα ξέρω 'γω, είσαι γελοίος. Και όταν εσύ είσαι γελοίος, κάποιοι δεν θα υπακούσουν τους κανόνες σου. Μην ξεχνάμε ότι όλοι υπήρξαμε νέοι και όλοι νιώσαμε το συναίσθημα ότι τίποτα δεν μπορεί να μας σταματήσει και τίποτα κακό δεν μπορεί να μας συμβεί. Πως θα κλείσεις μέσα ένα 20χρονο, να του πεις να μη δει τους φίλους του, το κορίτσι ή το αγόρι του;

Τα αποτελέσματα...

Και μέσα σ' όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου, κάποιοι τόλμησαν να μην ακολουθήσουν τους κανόνες και να πιούν καφέ στην πλατεία, καθισμένοι σε παγκάκια ή όρθιοι. Οι μόνοι είναι; Έχεις πάει να ελέγξεις να δεις τι γίνεται στις όχι και τόσο κεντρικές πλατείες, πάρκα, βουνά; Πως εξηγείς την αύξηση των κρουσμάτων, αν ισχύει; Όσο και να μη θέλω να δίνω βάση στις θεωρίες συνομωσίας, δεν μπορώ παρά να αναρωτιέμαι αν τα νούμερα είναι ψεύτικα για να πείσετε όσους από εμάς φοβόμαστε ή έχουμε τέλος πάντων συνείδηση, να κάτσουμε στ' αυγά μας μέχρι να περάσει ένα ακόμη καταθλιπτικό Πάσχα και μετά τα νούμερα να πέσουν μαγικά για να μπορούμε να δεχτούμε το δολάριο, τη λίρα, το yen; Κόφ' τους μια κλήση και τράβα αλλού κυρ-αστυνόμε μου. Δεν βγάζεις γκλοπ, δεν τραμπουκίζεις και δεν δέρνεις ευθαρσώς με τόσο κόσμο να σε βλέπει και να σε καταγράφει. Και αν δεν θέλει να σου δείξει ταυτότητα, σήκω και φύγε. Ο πρώτος είναι που παραβίασε τα μέτρα; Κι αν ακόμη σε έβρισε, σε προσέβαλε, οτιδήποτε, δεν βγάζεις το γκλοπ και όποιον πάρει ο χάρος, δεν είναι pissing contest, ούτε ποιος τον έχει μεγαλύτερο... τον τσαμπουκά. Πες τους ένα "παίδες σε 10 λεπτά θα ξανά περάσουμε, σας παρακαλώ να έχετε σπάσει γιατί δεν θέλω να σας γράψω". Υπάρχει ο κόσμος που σας φοβάται και υπάρχει και ο κόσμος που σας γράφει στα τέτοια του. Δεν θα έπρεπε κανείς να σε φοβάται αλλά να σε βλέπει ως προστάτη του και εσύ πρέπει να το κερδίσεις αυτό. Δεν πρέπει να σε γράφει στα τέτοια του και εσύ πρέπει να το κερδίσεις αυτό.

Photo: www.doctv.gr

Όλοι ξέρουμε για ιστορίες όπου η αστυνομία έχει υπερβεί τα καθήκοντα και την εξουσία της, οπότε ότι και να βγείτε να πείτε τώρα για κατά των ανθρώπων που δείρατε, θα θεωρηθεί καχύποπτο. Τον δείρατε τον άνθρωπο, και μία βδομάδα μετά ανακαλύψατε μαγικά ότι σκόπευε να κάνει ληστεία! Δεν έχουμε όλοι κοντή μνήμη. Κάποιοι θυμόμαστε τον Νίκο που σκοτώσατε στο ξύλο στην Αναξαγόρα το 2008, ενώ του είχατε ήδη φορέσει χειροπέδες και μετά τον βγάλατε πρεζάκι, τον βασανισμό του Βασίλη Μάγγου και τόσα άλλα που έχουν συμβεί. Ναι, ίσως δεν είναι πράγματα που χαρακτηρίζουν την ΕΛ.ΑΣ., ίσως είναι μεμονωμένα περιστατικά. Δεν μας νοιάζει. Τα καρκινώματα πρέπει να αφαιρούνται και να πετιούνται, αν δεν θέλετε να μπαίνετε όλοι στο ίδιο καζάνι. Αν δεν τιμωρούνται παραδειγματικά αυτά τα μεμονωμένα περιστατικά, αν τους επιτρέπεις να επιστρέφουν στην ενεργό δράση μέσα σε λίγους μήνες, αν συγκαλύπτεις τα αίσχη τους θίγοντας οικογένειες και αξιοπρέπειες για να καλύψεις τους δικούς σου χούλιγκαν, ο κόσμος λογικό είναι να σας βλέπει όλους τα ίδια σκατά. Υπάρχουν, ανάμεσα στο λαό και οι αδιάφοροι, οι "αφού δεν έγινε σ' εμένα ή δικό μου άνθρωπο, δεν με αφορά, δεν έχω άποψη και θέση" ή "αφού χτύπησαν και πολίτες και αστυνομικοί, δεν μπορώ να πάρω θέση". Σεβαστό. Δεν είναι κανείς μας σε θέση να κρίνει τον συνάνθρωπό του. Όσοι τους επιτίθεστε και τους προσβάλετε επειδή αρνούνται να έχουν άποψη, κάνετε λάθος. Ο καθένας μας πνίγεται στα δικά του προβλήματα και κουβαλάει τον δικό του σταυρό, οπότε το να τους κατηγορούμε για αδιαφορία, όταν δεν έχουμε μπει στη θέση τους, είναι τουλάχιστον υπεροπτικό. Δεν έχουν ούτε αυτοί σημασία. Σημασία έχει οι μεν και οι δε να μη κοιτάμε το δέντρο, αλλά το δάσος. Να μην αλληλοτρωγόμαστε, όποια μεριά και αν στηρίζουμε. Ας σεβαστούμε την αντίθετη γνώμη, ας κάνουμε εποικοδομητικό διάλογο και ας βρούμε τι μας ενώνει, ώστε να βγούμε με σώας τας φρένας απ' όλο αυτό το δυσβάσταχτο πανζουρλισμό που ζούμε.

Συμπέρασμα...

Όπως έγραψε στο facebook του ο Gerard Papasimakopoulos "... η δουλειά της αστυνομίας σε καμία χώρα του κόσμου δεν πρέπει να είναι αυτή του έκνομου τσαμπουκά... Να κάνουμε όση κουβέντα θέλετε για τις ευθύνες του κόσμου που διαμαρτύρεται, τις ευθύνες των κουκουλοφόρων... αλλά κάποια στιγμή οφείλουμε να κρίνουμε την αστυνομία με βάση την εργασία και την υπηρεσία που οφείλει και πληρώνεται για να προσφέρει... Και αυτό δεν έχει να κάνει με καμία αριστερά, καμία δεξιά και καμία ατομική ευθύνη".

Δεν υπάρχει πιο απάνθρωπη τυραννία από αυτή που ασκείται

υπό τη σκέπη των νόμων και με τη σημαία της δικαιοσύνης.

Μοντεσκιέ, 1689-1755, Γάλλος στοχαστής

Παρασκευή, 19 Μαρτίου 2021

Photo: freepik.com

Αγαπητοί αναγνώστες,

Είναι η πρώτη φορά στους τόσους μήνες ζωής του Dear Diary, που έκανα άνω κάτω τα post που είχα δρομολογήσει προς έκδοση, γιατί πολύ απλά η πραγματικότητα που ζούμε το τελευταίο διάστημα με αναγκάζει να πάρω θέση και να εκφέρω άποψη. Μίλησα για τον κορωνοϊό και για τους συνωμότες, μίλησα και για τα οικονομικά ευτράπελα των κυβερνώντων. Και δεν ήθελα πραγματικά να ασχοληθώ άλλο με θέματα πολιτικής κατεύθυνσης. Όμως μ' όποιον μιλήσω, η συζήτηση καταλήγει στα θέματα της επικαιρότητας και όλη αυτή η ανησυχία του κόσμου, καθώς και οι εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις που ακούω, με έκαναν να προβληματιστώ.

Ειδήσεις...

Ποτέ δεν ήμουν φαν των ειδήσεων, αλλά στον 1 χρόνο εγκλεισμού τις αποφεύγω όπως ο διάολος το λιβάνι, γιατί αρκετά ψυχοπλακωμένοι ήμαστε αφ' εαυτού μας, δεν χρειαζόμαστε τα ΜΜΕ να μας δίνουν κλωτσιά στον πισινό να πέσουμε στον Καιάδα. Έτσι, χάνω πολλά επεισόδια και βρίσκομαι ξαφνικά με το στόμα ανοιχτό, όταν κάποιος μου αναφέρει "ρε είδες τι έγινε χτες;" "ρε, μία έκανε το εμβόλιο και έμεινε παράλυτη!" "ρε τι μ@λακίες είναι αυτές που γίνονται με τον Κουφοντίνα;" "ρε είδες πως έκαναν το παλικάρι στη Νέα Σμύρνη οι μπάτσοι;" Από όποιον και αν προέρχεται η πρώτη ενημέρωση των όσων έχω χάσει, πάω μετά η δικιά σου και το πετάω και σε 2-3 ακόμα να ακούσω κι άλλες απόψεις, να μάθω περισσότερες λεπτομέρειες. Μετά διαβάζω τα σχετικά post που έχουν γράψει ή κοινοποιήσει οι φεϊσμπουκικοί μου φίλοι και τέλος κάνω και το απαραίτητο γκουκλάρισμα να διαβάσω τα καθέκαστα από ΜΜΕ, κουτσομπολίστικα και συνωμοσιολογικά blog. Έτσι πλέον, έχοντας ακούσει όλες τις απόψεις και πλευρές και με γνώμονα πάντα το "η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση", βγάζω όποιο επιφυλακτικό συμπέρασμα βγάζω, χωρίς να βάζω ποτέ το χέρι μου στην φωτιά για κανέναν π#υστη...

Αριστερά - Κέντρο - Δεξιά...

Photo: bbc.com

Έτσι καταλήγω για άλλη μία φορά σήμερα, να συζητώ ένα θέμα που πολλοί θεωρούν ξεκάθαρα πολιτικό, για μένα όμως δεν είναι. Δεν είμαι φανατικά πολιτικοποιημένη, δεν είμαι "οπαδός", δεν έχω καν κάποια σταθερή τοποθέτηση αριστερά - κέντρο - δεξιά. Στα 25 χρόνια που έχω αποκτήσει το δικαίωμα ψήφου, έχω ψηφίσει κυριολεκτικά τα πάντα - και τίποτα. Και μετά από 25 χρόνια έχω καταλήξει στην επιβεβαίωση της υποψίας που είχα εξ' αρχής, ότι όλοι τα ίδια σκ@τά είναι. Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς. Από τον Mind the GAP και μετά έκανα για πρώτη φορά στη ζωή μου μία μεταστροφή στα αριστερά. Χλιαρή μεν, αλλά προς τα εκεί έγειρε η ζυγαριά. Έχοντας λοιπόν ξεκαθαρίσει αυτό, έχω γίνει έξαλλη με όλο αυτό το πανηγύρι με τον Κουφοντίνα. Δεν με νοιάζει ρε φίλε αν αυτοί που καθάρισε το άξιζαν ή όχι. Δεν με νοιάζει αν ήταν καθίκια του κερατά. Ποιος είσαι εσύ να πάρεις τον νόμο στα χέρια σου και να γίνεσαι δικαστής και εκτελεστής; Άμα είναι έτσι, να πάρω κι εγώ ένα όπλο και να βγω να κυνηγάω τους βιαστές, παιδόφιλους, όσους δέρνουν τις γυναίκες τους, που μου τη δίνουν στα νεύρα! Σε τι διαφέρεις εσύ μ' αυτά που έκανες, από αυτούς που σκότωσαν τα παιδιά στο Πολυτεχνείο; Φονιάδες αυτοί, φονιάς κι εσύ. Ο καθένας για τα πιστεύω του! Θα μου πεις, αν δεν το κάναμε εμείς, δεν θα τους άγγιζε κανείς. Δεν θα ήταν ούτε οι πρώτοι, ούτε οι τελευταίοι που τη γλίτωσαν.

Ο "Λουκάς" της 17 Νοέμβρη...

Photo: sputniknews.gr

Εν πάσει περιπτώσει, τα κατάφερες και τους έφαγες; Συγχαρητήρια και σ' εσένα και σε όλη την ομάδα. Την πάτησες και σε τσάκωσαν; Συγχαρητήρια και στην αντίπερα όχθη που τα κατάφερε και σε μπαγλάρωσε! Από τη στιγμή που πήρες το νόμο στα χέρια σου σαν άλλος ήρωας της Marvel, πρέπει να δεχτείς και τις συνέπειες των πράξεών σου. Ο νόμος λέει λοιπόν ότι θα κάτσεις εκεί να σαπίσεις στη φυλακή. Φυλακή είναι, όχι δουλειά να παίρνεις άδειες να πα να πάρεις τον αέρα σου. Ανθρώπινες ζωές αφαίρεσες και αν βρισκόσουν σε άλλες χώρες θα ήταν πολύ χειρότερα τα πράγματα για εσένα φίλε μου. Αν ήθελες φυλακή - ξενοδοχείο, ας πήγαινες να εγκληματήσεις στην Γροιλανδία. Κακώς λοιπόν ο Τσίπρας σου έδωσε το ελεύθερο να μπαινοβγαίνεις και πολύ καλώς ο Κούλης σου έκοψε τη φόρα που είχες πάρει. Τώρα αποφάσισες να κάνεις απεργία πείνας γιατί θέλεις να μεταφερθείς σε αγροτικές φυλακές, να την περνάς ζάχαρη, μαζί με τους light κατάδικους κι εσύ, ο φονιάς / τρομοκράτης. Φονιάς, θα μου πεις, για τους προδότες του έθνους, σύμφωνα με την δική σας αντίληψη των πραγμάτων. Το ίδιο κάνει όμως, μη τα ξανά λέμε. Φονιάς είσαι. Δικαίωμά σου είναι να κάνεις απεργία πείνας, όπως έκανε και η καημενούλα η κα. Τσοχατζόπουλου. Γιατί πρέπει να εμπλακούμε όλοι εμείς και να ασχολούμαστε με το αν έφαγες ή όχι, να γίνονται πορείες και διαμαρτυρίες και να επεμβαίνουν εισαγγελείς, γραμματείς και φαρισαίοι, δεν το έχω καταλάβει. Δεν βγήκαμε να κάνουμε πορείες όταν έκλεισαν φυλακή εκείνη την ταλαίπωρη γυναίκα που είπε ψέματα ότι έχει απολυτήριο γυμνασίου για να μπει καθαρίστρια, να έχει να ταΐσει την οικογένειά της, και κάνουμε ρε φίλε, για τον Κουφοντίνα! Σε τι κόσμο ζούμε και φέρνουμε παιδιά, δε θα πάψει ποτέ να με εκπλήσσει!

Συμπέρασμα...

Photo: enikos.gr

Θα μου πείτε όλοι εσείς οι ακρο-αριστεροί / αναρχικοί που ζείτε το κομμουνιστικό παραμύθι σας σ' έναν καπιταλιστικό κόσμο, ότι μάχεστε για τον συναγωνιστή που θυσιάστηκε για τον αγώνα. Και δεν είναι συναγωνιστής σας η κυρά-καθαρίστρια; Δεν είναι συναγωνιστές σας τόσοι και τόσοι άλλοι που αδικούνται κατάφορα από το σύστημα συνέχεια; Γιατί δεν βγήκατε ρε να κάνετε πορεία διαμαρτυρίας γι' αυτούς και κόπτεστε τώρα για το αν έκανε μαμ ο Κουφοντίνας και αν θα μεταφερθεί στις φυλακές της αρεσκείας του; Κάπου λίγο ντροπή! Ο Κουφοντίνας, όπως ο καθένας μας, όπως στρώνει κοιμάται. Αν θέλει να τον βλέπετε σαν εθνικό ήρωα, να κάτσει να εκτίσει την ποινή του με αξιοπρέπεια και όχι να κλαίγεται σαν κακομαθημένο σκ@τόπαιδο. Ο Αθανάσιος Διάκος δεν κλάφτηκε, πέθανε με το κεφάλι ψηλά και έμεινε στην ιστορία σαν ήρωας. Ο Γαβαλάς το δέχτηκε πιο αντρίκεια από σένα ρε σύντροφε. Κιχ δεν έβγαλε, εξέτισε την ποινή του αξιοπρεπέστατα και δεν ακούστηκε ούτε μία φορά να κλαίγεται.

Ζούμε, σε παγκόσμιο επίπεδο, πρωτόγνωρες καταστάσεις. Προστέθηκαν στα καθημερινά μας προβλήματα και άγχη, ένα σωρό ακόμη. Κόσμος πεθαίνει, κόσμος χάνει τις δουλειές του, τις επιχειρήσεις του, τα πάντα. Και εμείς σκίζουμε τα ιμάτιά μας για τα αιτήματα του Κουφοντίνα, τρωγόμαστε μεταξύ μας για το αν είναι σωστό ή λάθος, αν έχει δίκιο ή άδικο, αν πρέπει να του γίνει το χατίρι ή όχι; Έχουμε κάψει φλάντζα μου φαίνεται! Αν θέλετε να το παίξετε επαναστάτες, να βρείτε μία σοβαρή αιτία. Δεν είστε James Dean και δεν θα γίνεται! Αυτά! Δεν μεταδίδω άλλο!

Στον καπιταλισμό ο άνθρωπος εκμεταλλεύεται τον άνθρωπο.

Στον κομουνισμό, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο...

Τζον Κένεθ Γκάλμπρεϊθ, Οικονομολόγος

15 Οκτωβρίου1908 - 29 Απριλίου2006