Δευτέρα, 22 Μαρτίου 2021

Photo: mikropragmata.lifo.gr, Η πλατεία της Νέας Σμύρνης

Αγαπητοί αναγνώστες,

Όπως αναγκάστηκα να βάλω σφήνα τον Κουφοντίνα, έτσι έπρεπε στα καπάκια να βάλω κι άλλη σφήνα για όλα τα όμορφα που ξεκίνησαν στην πλατεία της Νέας Σμύρνης ένα ήσυχο μεσημέρι Κυριακής και εξελίχτηκαν πολύ γρήγορα σε μία μικρή επανάσταση, με πολλά κρυφά και φανερά διδάγματα. Έτσι έσπρωξα ακόμα πιο πίσω όλα τα θέματα για τα οποία σκοτώθηκα να ερευνήσω, γράψω και δρομολογήσω προς έκδοση, ώστε να μην είναι περσινά ξινά σταφύλια αυτά τα post, όταν θα έφτανε η ώρα τους. Και όχι τίποτα, το χειρότερό μου είναι, αυτό που εγώ αποκαλώ "σφηνόπ#υτσες"! Το ζω στη δουλειά μου καθημερινά με ατάκες που μου ανεβάζουν την πίεση σε χρόνο dt, όπως "αυτό πρέπει να τυπωθεί τώρα, ο πελάτης το θέλει χτες" "αυτό πρέπει να το μοντάρεις και να το στείλεις για τσίγκους τώρα, γιατί ο πελάτης ξέμεινε" "φτιάξε αυτή τη μακέτα τώρα να τη στείλεις στον πελάτη να μας δώσει οκ τσακ μπαμ, γιατί σε 20 λεπτά θα φύγει από το γραφείο" και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Όσοι με γνωρίζετε προσωπικά, ξέρετε τι πόλεμος μαίνεται εντός μου για να συγκρατήσω τον εαυτό μου και να μην απαντήσω "να φτιάξει χρονομηχανή και να έρθει χτες να το πάρει ο π@πάρας", "στο περήφανο οριεντάλ πράμα μου αν ξέμεινε, δεν είμαστε μπακάλικο να βάλω μισό κιλό πατάτες να φύγει" και "ναι μωρέ, τώρα στάσου να πατήσω 2 κουμπιά να φτιαχτεί η μακέτα, να του τη στείλω, μη τον καθυστερήσουμε τον άνθρωπο". Εντάξει, το ομολογώ, υπήρξαν φορές που δεν κατάφερα να κρατηθώ και τα είπα... Στους πωλητές όμως, όχι στους πελάτες! Κιουρία!

Η Νέα Σμύρνη...

Photo: www.sportime.gr

Θα προτιμούσα λοιπόν να μην το κάνω και η ίδια στον εαυτό μου, όμως η επικαιρότητα δεν με αφήνει ν' αγιάσω. Ξέφυγα όμως από το θέμα πάλι. Με τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης βρέθηκα γι' άλλη μία φορά διχασμένη ανάμεσα στο ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, αφού με όποια πλευρά και να το συζητήσεις έχει αποστομωτικές απαντήσεις ή απορίες που σε βάζουν σε σκέψη. Όλα ξεκίνησαν λοιπόν το βράδυ των αρχικών επεισοδίων στην πλατεία, όταν ο αδερφός μου ρώτησε την αδερφή μας στην οικογενειακή ομάδα στο Viber, αν είναι όλοι καλά και αν είναι σπίτι ή έξω. Βλέπετε μεγαλώσαμε στη Νέα Σμύρνη, όμως η μοναδική που μένει ακόμα εκεί είναι η αμέσως μετά από εμένα αδερφή μου. Εγώ, στον κόσμο του Γκούφι όπως πάντα, ρωτώ "γιατί ρε παιδιά, τι παίχτηκε;" και απαντάει ο μπρο με link βίντεο από το κλωτσομπουνίδι στην πλατεία μεταξύ αστυνομικών και πολιτών. Σοκ! Την επόμενη μέρα ακόμα περισσότερα βίντεο στο φατσοβιβλίο, άπειρα τα σχόλια από γνωστούς και φίλους υπέρ της μίας ή της άλλης πλευράς. Βρισίδι και κακό για τους αλήτες μπάτσους/αναρχικούς αντίστοιχα. Να διαβάζω τη μία άποψη και να λέω "ένα δίκιο το έχουν" και μετά να σκέφτομαι το ίδιο για την άλλη πλευρά, διαβάζοντας μια άλλη άποψη.

Μετά, αρχίζω και το συζητάω με τον άντρα μου (που ακούει ΝΔ και βγάζει φλύκταινες), κάνοντας τον δικηγόρο του διαβόλου. Και έχει μία λογική απάντηση ή αντ-ερώτηση (τύπου "και ποιος μου λέει εμένα...;") για κάθε επιχείρημα. Μετά θέτω τα δικά του επιχειρήματα στην αντίπερα όχθη κι έχουν κι εκείνοι αντίστοιχα απαντήσεις. Μαζεύω λοιπόν η καλή σου όλες τις απόψεις πανταχόθεν και κάνω αυτό που αποκαλώ "ξύσε τ' αυτί σου και προβληματίσου". Δεν θα κάτσω τώρα να σας εκθέσω ούτε τις διαφορετικές απόψεις, ούτε τα επιχειρήματα, νομίζω άλλωστε ότι τα ακούσαμε ή διαβάσαμε όλοι κάπου. Θα πάω κατευθείαν στο ρεζουμέ, στο πως το αντιλαμβάνομαι εγώ όλο αυτό. Σαφώς και η βία, απ' όπου και αν προέρχεται είναι κατακριτέα. Σαφώς και δεν είναι όλοι οι "μπάτσοι" γουρούνια, όπως δεν είναι αναρχικοί και μπαχαλάκηδες όσοι τολμούν να διαμαρτύρονται δημόσια και όχι από τον καναπέ τους. Σαφώς και δεν φταίει ποτέ αποκλειστικά μόνο η μία πλευρά, κάτι σαν τα διαζύγια. Λέω ΝΑΙ σε όλα τα τετριμμένα που ακούγονται σε τέτοιες περιπτώσεις.

Η αξιολόγηση...

Όπως και με τους εκπαιδευτικούς, έτσι και με την αστυνομία, θεωρώ ότι έπρεπε όλοι ανεξαιρέτως να περνάνε από αξιολόγηση, ψυχολογική και ικανοτήτων, τόσο ΠΡΙΝ γίνουν αποδεκτοί στην αντίστοιχη σχολή, όσο και ΜΕΤΑ, κάθε δύο χρόνια τουλάχιστον. Διότι πολλοί που επιλέγουν να γίνουν εκπαιδευτικοί ή αστυνομικοί, δεν το κάνουν γιατί πραγματικά τους αρέσει, αλλά γιατί σκέφτονται τα οφέλη ή γιατί εκεί είναι πιο εύκολο να γίνουν αποδεκτοί ή δεν ξέρω 'γω γιατί. Ή αν γίνονται για τους σωστούς λόγους, κάπου στην πορεία χάνουν την ουσία, την υπομονή ή όποιον ηθικό προσανατολισμό ή ενδοιασμό είχαν στην αρχή. Και κάπως έτσι συναντάμε εκπαιδευτικούς "του γιατρού" που ουρλιάζουν, δέρνουν, κάνουν bullying σε μαθητές και αντίστοιχα μπάτσους "το γκλοπ είναι προέκταση του μικρού μου πέ#υς" και θα σας απαυτώσω όλους, θα βγάλω τα απωθημένα μου επειδή στο χωριό όταν ήμουν μικρός με κορόϊδευαν / με έδερνε ο πατέρας μου κ.λπ..

Από τη μία λοιπόν, έχεις την αστυνομία της οποίας δουλειά είναι να σε προστατεύει, αλλά στο σώμα υπάρχουν οι σάπιοι, οι άρρωστοι και οι σαδιστές που με την ανοχή ή και συγκατάθεση ακόμα της εκάστοτε κυβέρνησης, κάνουν κατάχρηση εξουσίας και από την άλλη έχεις τους επαναστάτες, που μέσα στο δικό τους σώμα έχουν τους μπαχαλάκηδες, επαναστάτες χωρίς αιτία και σκοπό, πάμε να τα κάνουμε όλα ρημαδιό. Όπως όλοι ξέρουμε η βία φέρνει βία. Δεν έχει σημασία ποια πλευρά το ξεκίνησε ή υποτίθεται ότι το ξεκίνησε. Δεν έχει σημασία αν οι μπαχαλάκηδες είναι βαλτοί από την αστυνομία να ξεκινήσουν επεισόδια, ώστε να έχουν το δικαίωμα να επέμβουν και να διαλύσουν μία πορεία που ξεκίνησε ειρηνικά. Αυτό που τελικά έχει σημασία, είναι ότι θα καταφέρουν αυτό που επιθυμούσαν εξ' αρχής. Να διχάζεται ο λαός και να τρώγεται μεταξύ του. Αντί να ήμαστε ενωμένοι ενάντια στον κοινό "εχθρό", τσακωνόμαστε μεταξύ μας για το ποιος φταίει. Τι σημασία έχει ποιος φταίει; Όσο και να τσακωθούμε μέσω post στο facebook, θα βγάλουμε άκρη; Θα ξέρουμε ποτέ με σιγουριά ποιος έριξε την πρώτη μολότωφ, αν ήταν βαλτοί της αστυνομίας ή αναρχικοί; Ακόμα και αν βγαίνουν δεκάδες αυτόπτες μάρτυρες και καταθέτουν ότι έγινε αυτό, ξέρεις αν δεν είναι κι αυτοί βαλτοί; Εμπιστοσύνη ούτε στον κ#λο μας! Αν δεν δεις κάτι με τα μάτια σου, κράτα μία μικρή αμφιβολία.

Η αστυνομία και οι αγανακτισμένοι...

Photo: www.pagenews.gr

Όσο και να θέλεις να υπερασπιστείς την αστυνομία ότι έκανε το καθήκον της στη συγκεκριμένη περίπτωση, όταν βλέπεις να χτυπάνε με την μηχανή έναν άνθρωπο, όταν βλέπει να φωνάζουν "πάμε να τους σκοτώσουμε" καταλαβαίνεις ότι μιλάμε για πορωμένους που καταπατούν κάθε νόμο και κάθε έννοια δημοκρατίας. Κι εκεί, ενώ θα έπρεπε η κυβέρνηση να έχει χάσει το ματς και να βρίσκει τον λαό εξοργισμένο και ενωμένο εναντίον της, εμείς πάλι τρωγόμαστε σαν το σκύλο με τη γάτα. Γιατί με την κυβέρνηση πρέπει να τα βάζεις όταν δίνει το δικαίωμα σε μια χούφτα κατσαπλιάδες να κάνουν κατάχρηση εξουσίας, όχι με την αστυνομία. Αυτοί, λίγοι πολλοί μέσα στο σώμα δεν ξέρω, βρίσκουν και τα κάνουν. Τα κάνουν με τις ευλογίες της κυβέρνησης, ξέροντας ότι η τιμωρία τους θα είναι μηδαμινή ή και ανύπαρκτη. Σαν το κακομαθημένο παιδί που μπορεί να σπρώχνει ένα άλλο για να το κατεβάσει από την κούνια, δεν τα βάζεις με το παιδί, αλλά με το γονιό που δεν του έχει μάθει που σταματάει η δική του ελευθερία. Δυστυχώς όμως, όπως μας έχει διδάξει η ιστορία μας, πάντα κοιτάμε να βγάλουμε ο ένας το μάτι του άλλου, αντί να βρούμε και να αντιμετωπίσουμε την ουσία του προβλήματος.

Η ουσία του προβλήματος είναι ότι έχουμε έναν λαό δίκαια αγανακτισμένο μετά από έναν χρόνο εγκλεισμού, για το καλό του, αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Μας έκλεισαν ξανά μέσα τον Νοέμβρη; Έχω χάσει πια τους μήνες και την έννοια του χρόνου. Για να μειωθούν τα κρούσματα και τώρα έχουμε 1000 παραπάνω κρούσματα, εν μέσω lockdown, απ' ότι είχαμε πριν. Αλλά, ο βραδυκίνητος μηχανισμός της εξουσίας δεν μπορεί να δει ότι δεν κάνει τίποτα με αυτά τα μέτρα, δεν προσπαθεί να προσαρμοστεί, να είναι ευέλικτο, και με τις παρωπίδες του επιμένει σ' ένα σχέδιο που αποτυγχάνει παταγωδώς, με ολέθριες συνέπειες στην κοινωνία, την ψυχολογία και την οικονομία. Καθίσαμε μέσα πέρυσι όπως μας ζητήθηκε για το καλό μας, και μετά ανοίξαμε για τον τουρισμό. Τα καλύτερα παιδιά ήμασταν, παράδειγμα προς μίμηση σ' όλο τον πλανήτη. Κάποιος βγήκε και είπε ότι το συμπέρασμα του κόσμου ότι η αύξηση των κρουσμάτων έγινε εξαιτίας των τουριστών, ήταν λογικό αλλά εντελώς αβάσιμο. Για τόσο ηλίθιους μας έχουν, και με το δίκιο τους. Μας έκλεισαν ξανά μέσα, χωρίς φως στο τούνελ, αλλά ετοιμάζονται να ανοίξουν πάλι μέσα Μαϊου για τον τουρισμό. Καλώς ήρθε το δολάριο. Ναι, ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδος όπως είπε η Μελίνα Μερκούρη. Αλλά στο βωμό του εισαγόμενου νομίσματος θυσιάζεις την δική μας θυσία τόσων μηνών, τη δική μας ψυχική κατάσταση και τη δική μας τσέπη. Αφού σκοπεύεις να ανοίξεις τη χώρα για τους τουρίστες ανεξαρτήτως κρουσμάτων, οφείλεις να αμολήσεις κι εμάς ανεξαρτήτως κρουσμάτων και να βρεις άλλα μέτρα πιο πρακτικά για να διαχειριστείς την πανδημία.

Όταν μας επιτρέπεις να συνωστιζόμαστε στα ΜΜΜ αλλά δεν μας επιτρέπεις να πιούμε έναν καφέ, είσαι γελοίος. Όταν μας επιτρέπεις να πλακωνόμαστε πάνω από τα κ#λόχαρτα, αλλά δεν μας επιτρέπεις να ψωνίσουμε ρούχα, είσαι γελοίος. Όταν μας επιτρέπεις να σουλατσάρουμε όλοι μέρα, αλλά μας κλειδαμπαρώνεις στις 5-6-7, είσαι γελοίος. Όταν μας επιτρέπεις να πηγαίνουμε στη δουλειά αλλά όχι στους γονείς μας για Καθαρά Δευτέρα, είσαι γελοίος. Όταν μας απαγορεύεις να αλλάξουμε νομό, αλλά μας επιτρέπεις να ταξιδέψουμε στο εξωτερικό, είσαι γελοίος. Όταν επιτρέπεις στον τουρίστα μ' ένα αρνητικό τεστ να έρθει, αλλά εγώ με το ίδιο αρνητικό τεστ πρέπει να μετράω πόσα χιλιόμετρα απέχει το μαγαζί που θέλω να πάρω σώβρακα ξέρω 'γω, είσαι γελοίος. Και όταν εσύ είσαι γελοίος, κάποιοι δεν θα υπακούσουν τους κανόνες σου. Μην ξεχνάμε ότι όλοι υπήρξαμε νέοι και όλοι νιώσαμε το συναίσθημα ότι τίποτα δεν μπορεί να μας σταματήσει και τίποτα κακό δεν μπορεί να μας συμβεί. Πως θα κλείσεις μέσα ένα 20χρονο, να του πεις να μη δει τους φίλους του, το κορίτσι ή το αγόρι του;

Τα αποτελέσματα...

Και μέσα σ' όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου, κάποιοι τόλμησαν να μην ακολουθήσουν τους κανόνες και να πιούν καφέ στην πλατεία, καθισμένοι σε παγκάκια ή όρθιοι. Οι μόνοι είναι; Έχεις πάει να ελέγξεις να δεις τι γίνεται στις όχι και τόσο κεντρικές πλατείες, πάρκα, βουνά; Πως εξηγείς την αύξηση των κρουσμάτων, αν ισχύει; Όσο και να μη θέλω να δίνω βάση στις θεωρίες συνομωσίας, δεν μπορώ παρά να αναρωτιέμαι αν τα νούμερα είναι ψεύτικα για να πείσετε όσους από εμάς φοβόμαστε ή έχουμε τέλος πάντων συνείδηση, να κάτσουμε στ' αυγά μας μέχρι να περάσει ένα ακόμη καταθλιπτικό Πάσχα και μετά τα νούμερα να πέσουν μαγικά για να μπορούμε να δεχτούμε το δολάριο, τη λίρα, το yen; Κόφ' τους μια κλήση και τράβα αλλού κυρ-αστυνόμε μου. Δεν βγάζεις γκλοπ, δεν τραμπουκίζεις και δεν δέρνεις ευθαρσώς με τόσο κόσμο να σε βλέπει και να σε καταγράφει. Και αν δεν θέλει να σου δείξει ταυτότητα, σήκω και φύγε. Ο πρώτος είναι που παραβίασε τα μέτρα; Κι αν ακόμη σε έβρισε, σε προσέβαλε, οτιδήποτε, δεν βγάζεις το γκλοπ και όποιον πάρει ο χάρος, δεν είναι pissing contest, ούτε ποιος τον έχει μεγαλύτερο... τον τσαμπουκά. Πες τους ένα "παίδες σε 10 λεπτά θα ξανά περάσουμε, σας παρακαλώ να έχετε σπάσει γιατί δεν θέλω να σας γράψω". Υπάρχει ο κόσμος που σας φοβάται και υπάρχει και ο κόσμος που σας γράφει στα τέτοια του. Δεν θα έπρεπε κανείς να σε φοβάται αλλά να σε βλέπει ως προστάτη του και εσύ πρέπει να το κερδίσεις αυτό. Δεν πρέπει να σε γράφει στα τέτοια του και εσύ πρέπει να το κερδίσεις αυτό.

Photo: www.doctv.gr

Όλοι ξέρουμε για ιστορίες όπου η αστυνομία έχει υπερβεί τα καθήκοντα και την εξουσία της, οπότε ότι και να βγείτε να πείτε τώρα για κατά των ανθρώπων που δείρατε, θα θεωρηθεί καχύποπτο. Τον δείρατε τον άνθρωπο, και μία βδομάδα μετά ανακαλύψατε μαγικά ότι σκόπευε να κάνει ληστεία! Δεν έχουμε όλοι κοντή μνήμη. Κάποιοι θυμόμαστε τον Νίκο που σκοτώσατε στο ξύλο στην Αναξαγόρα το 2008, ενώ του είχατε ήδη φορέσει χειροπέδες και μετά τον βγάλατε πρεζάκι, τον βασανισμό του Βασίλη Μάγγου και τόσα άλλα που έχουν συμβεί. Ναι, ίσως δεν είναι πράγματα που χαρακτηρίζουν την ΕΛ.ΑΣ., ίσως είναι μεμονωμένα περιστατικά. Δεν μας νοιάζει. Τα καρκινώματα πρέπει να αφαιρούνται και να πετιούνται, αν δεν θέλετε να μπαίνετε όλοι στο ίδιο καζάνι. Αν δεν τιμωρούνται παραδειγματικά αυτά τα μεμονωμένα περιστατικά, αν τους επιτρέπεις να επιστρέφουν στην ενεργό δράση μέσα σε λίγους μήνες, αν συγκαλύπτεις τα αίσχη τους θίγοντας οικογένειες και αξιοπρέπειες για να καλύψεις τους δικούς σου χούλιγκαν, ο κόσμος λογικό είναι να σας βλέπει όλους τα ίδια σκατά. Υπάρχουν, ανάμεσα στο λαό και οι αδιάφοροι, οι "αφού δεν έγινε σ' εμένα ή δικό μου άνθρωπο, δεν με αφορά, δεν έχω άποψη και θέση" ή "αφού χτύπησαν και πολίτες και αστυνομικοί, δεν μπορώ να πάρω θέση". Σεβαστό. Δεν είναι κανείς μας σε θέση να κρίνει τον συνάνθρωπό του. Όσοι τους επιτίθεστε και τους προσβάλετε επειδή αρνούνται να έχουν άποψη, κάνετε λάθος. Ο καθένας μας πνίγεται στα δικά του προβλήματα και κουβαλάει τον δικό του σταυρό, οπότε το να τους κατηγορούμε για αδιαφορία, όταν δεν έχουμε μπει στη θέση τους, είναι τουλάχιστον υπεροπτικό. Δεν έχουν ούτε αυτοί σημασία. Σημασία έχει οι μεν και οι δε να μη κοιτάμε το δέντρο, αλλά το δάσος. Να μην αλληλοτρωγόμαστε, όποια μεριά και αν στηρίζουμε. Ας σεβαστούμε την αντίθετη γνώμη, ας κάνουμε εποικοδομητικό διάλογο και ας βρούμε τι μας ενώνει, ώστε να βγούμε με σώας τας φρένας απ' όλο αυτό το δυσβάσταχτο πανζουρλισμό που ζούμε.

Συμπέρασμα...

Όπως έγραψε στο facebook του ο Gerard Papasimakopoulos "... η δουλειά της αστυνομίας σε καμία χώρα του κόσμου δεν πρέπει να είναι αυτή του έκνομου τσαμπουκά... Να κάνουμε όση κουβέντα θέλετε για τις ευθύνες του κόσμου που διαμαρτύρεται, τις ευθύνες των κουκουλοφόρων... αλλά κάποια στιγμή οφείλουμε να κρίνουμε την αστυνομία με βάση την εργασία και την υπηρεσία που οφείλει και πληρώνεται για να προσφέρει... Και αυτό δεν έχει να κάνει με καμία αριστερά, καμία δεξιά και καμία ατομική ευθύνη".

Δεν υπάρχει πιο απάνθρωπη τυραννία από αυτή που ασκείται

υπό τη σκέπη των νόμων και με τη σημαία της δικαιοσύνης.

Μοντεσκιέ, 1689-1755, Γάλλος στοχαστής