Σάββατο, 21 Νοεμβρίου 2020

Photo: pentapostagma.gr

Λατρεμένο μου ημερολόγιο,

Μέρες τώρα αναλύω τις σκέψεις μου για το bullying, τον ρατσισμό κλπ. Έχω υποστηρίξει ότι όλοι ήμαστε ίσοι και ότι δεν πρέπει να κρίνουμε κάποιον από το χρώμα του δέρματος ή τη καταγωγή του. Κάπου όμως ανέφερα ένα ΣΧΕΔΟΝ, το οποίο δεν ξέρω αν το πέρασες στο ντούκου, αλλά ήρθε η ώρα να στο αναλύσω.

Ξέρω ότι ενδεχομένως πολύς κόσμος να το παίξει θιγμένος με αυτά που θα πω, αλλά νομίζω ότι η πλειονότητα συμφωνεί μαζί μου, και όσοι διαφωνούν, είτε δεν το έχουν ζήσει στο πετσί τους, είτε το παίζουν υπεράνω και υποστηρικτές των πάντων. Δεν με ενδιαφέρει αν θίξω αυτή την μερίδα ανθρώπων, δεν με ενδιαφέρει αν θα μου επιτεθούν οι υποστηρικτές τους. Με ενδιαφέρει να πω την άποψη που υπερισχύει και ας μην τολμά ο κόσμος να την εκφράσει δημόσια, πέρα από κανένα αγανακτισμένο ποστ στα social media που και που. Είναι όμως ότι συζητιέται μεταξύ των παθόντων.

Σε περίπτωση που δεν έχεις καταλάβει σε ποια μερίδα ανθρώπων αναφέρομαι, να στο κάνω λιανά. Μιλάω για τους γύφτους. Μη μου τους αποκαλείς "τσιγγάνους" ή "Ρομά". Είναι άλλο πράγμα οι τσιγγάνοι και τον όρο "Ρομά", προσωπικά, τον κρατάω για τις εξαιρέσεις αυτής της φάρας που δεν αποτελούν παράσιτα.

Τι; Σε ταράζω που μιλάω έτσι; Δε πειράζει! Εμείς να δεις τι ταραχή τραβάμε με δαύτους. Ζουν σε βάρος των υπολοίπων, αφού παίρνουν ότι επίδομα υπάρχει και δεν υπάρχει, ενώ παράλληλα κλέβουν, πουλούν ναρκωτικά και ότι άλλη παρανομία μπορείς να σκεφτείς. Μεγάλο μερίδιο αυτών έχουν δικά τους σπίτια, καλύτερα από τον μέσο πολίτη. Πως τα απέκτησαν αν δεν εργάζονται και ζουν με κοινωνικά επιδόματα; Έχουν πανάκριβα, κωλοφτιαγμένα αυτοκίνητα. Με τι χρήματα τα αγόρασαν; Επιλέγουν να ζουν στο περιθώριο γιατί απλά τους εξυπηρετεί να μην ακολουθούν τους κανόνες, όπου αυτοί δεν τους βολεύουν. Δεν με νοιάζει αν είναι τσακωμένοι με το μπάνιο, αν και με επηρεάζει όταν πρέπει να τους ανέχομαι στα ΜΜΜ. Εξάλλου πολύς κόσμος είναι τσακωμένος με την καθαριότητα, το νερό και τα αποσμητικά. Με νοιάζει όμως όταν κάνουν ότι τους καπνίσει χωρίς καμία επίπτωση.

Έχω κάνει 7 μετακομίσεις από το πατρικό μου στη Νέα Σμύρνη μέχρι να καταλήξω εδώ στο εξωτικό Λιοσάντζελες. Έχω μείνει Κουκάκι, Πετράλωνα, Ταύρο, Καισαριανή, Πεύκη, Νέο Ηράκλειο. Ποτέ δεν μου έσπασαν το αυτοκίνητο για να μου κλέψουν το ηχοσύστημα, εκτός από εδώ. Ποτέ δεν κατέβηκα το πρωί να βρω τζάμια σπασμένα στο αμάξι μου, παρά μόνο εδώ. Ποτέ δεν φοβόμουν να μένω μόνη τα βράδια στο σπίτι, εκτός από εδώ. Ποτέ δεν έχω ακούσει να κλέβουν τραπέζια, καρέκλες, λάστιχα ποτίσματος από το μπαλκόνι, πάρα μόνο εδώ. Ποτέ δεν είχα δει να παραπονιούνται οι κάτοικοι για γλέντια και πιστολίδια στις 4 το πρωί και η αστυνομία να μην κάνει τίποτα, μέχρι που έμεινα εδώ. Ποτέ δεν έχω δει ανήλικα να οδηγούν χωρίς δίπλωμα και να παίρνουν παραμάζωμα όποιον βρουν στο δρόμο τους, μόνο εδώ. Δεν έχω δει να καίνε κάδους στη μέση μιας λεωφόρου, να σπάνε βιτρίνες και να τα κάνουν όλα άνω κάτω επειδή σκοτώθηκε ένας δικός τους που έκανε ληστεία. ΛΗΣΤΕΙΑ. Και παραπονιέσαι, ρε απόβρασμα, επειδή ο άλλος φοβήθηκε για τη ζωή και την περιουσία του; Ποτέ δεν είχα ακούσει να δέρνουν παιδιά για να τους πάρουν κινητά και χρήματα έξω από το σχολείο, ή οικογένειες να τραμπουκίζουν συμμαθητές του παιδιού τους επειδή μάλωσαν σ' ένα διάλειμμα, πετώντας πέτρες σε παιδιά και άλλους γονείς. Σαφώς και γίνονται και αλλού όλα αυτά και σαφώς δεν ευθύνονται πάντα γύφτοι, αλλά είναι άλλο να γίνεται κάτι μια στο τόσο, και άλλο σε σχεδόν καθημερινή βάση.

Που τα 'χετε δει αυτά ρε; Μόνο στα γκέτο της Αμερικής. Και αυτό είναι τα Άνω Λιόσια. ΓΚΕΤΟ. Στις περιοχές που ζουν, δεν μπαίνει η αστυνομία και δεν τολμάς να περάσεις ούτε με το αυτοκίνητο. Τους συναντάς στο λεωφορείο ή στο supermarket και έχεις το νου σου στην τσάντα σου. Ζεις με τον φόβο τους. Τα Άνω Λιόσια είναι η χωματερή της Αττικής. Η χωματερή για σκουπίδια και για ανθρώπινα παράσιτα. Παράσιτα που οι υπάλληλοι της ΔΕΗ δεν πάνε να καταγράψουν την κατανάλωση ρεύματος από το φόβο τους. Που ο δήμος δεν τους χρεώνει το νερό, που τόσο τσιγκουνεύονται να χρησιμοποιήσουν στο σώμα τους, αλλά σπαταλάνε βρέχοντας όλη μέρα το δρόμο, για λόγους που αδυνατώ να καταλάβω. Που βάζουν μέσα στα βρακιά τους το μισό supermarket και φεύγουν κύριοι. Που μπαίνουν στον προαστιακό, εννοείται χωρίς εισιτήριο, φωνάζουν, βάζουν τα κλαμπατσίμπαλα που ακούν στη διαπασών, κοροϊδεύουν τον κόσμο και κανείς δεν τολμάει να τους μιλήσει. Που έχουν το δικαίωμα να κλείνουν το δρόμο για να κάνουν τα γλέντια τους και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι όπισθεν και αλλαγή πορείας. Που αν τολμήσεις να μαλώσεις ένα από τα τσογλάνια τους για κάτι που έκανε, μαζεύονται σε δευτερόλεπτα 30 νοματαίοι και σου τσαμπουκαλεύονται. Παρόλα αυτά, είναι η μόνη φάρα στον κόσμο, που πετάει τα ίδια αυτά τσογλανόπαιδά της επί τούτου μπροστά σε διερχόμενα αυτοκίνητα και λεωφορεία, προκειμένου να αρχίσουν τις μηνύσεις για να πάρουν χρήματα, με όποιο κόστος για το παιδί-δόλωμα... Αναφέρομαι στο σκηνικό που έγινε προχτές, Πέμπτη, στο Καματερό. Το πληροφορήθηκα μόλις χτες και έπαθα σοκ μαθαίνοντας ότι το κάνουν κάθε τόσο!

Όταν πρώτο ήρθα να μείνω εδώ, ένα απόγευμα στο λεωφορείο (Β12) ήταν 4 από αυτά, από 10 μέχρι 15 χρόνων. Και ήταν και ένα κοριτσάκι, εκεί στα 15 με την τσάντα στην πλάτη. Το ενοχλούσαν συνέχεια και το καημένο φοβόταν να μιλήσει. Το λεωφορείο γεμάτο κόσμο και κανείς δεν το υπερασπίστηκε. Μου γύρισε το μάτι. Την έβαλα να σταθεί πίσω μου και τους είπα να την αφήσουν ήσυχη. Κανείς δεν μίλησε πάλι. Στην επόμενη στάση, ο πιο μικρός της παρέας πάτησε να κατέβει, και μόλις άνοιξε η πόρτα, γύρισε, μ' έφτυσε στο πρόσωπο και έφυγε τρέχοντας. Κράτησα την πόρτα ανοιχτή φωνάζοντας ότι αν τον ξανά πετύχω στο λεωφορείο δεν θα βρουν να τον θάψουν. Δεν μίλησε κανείς. Γύρισα στα υπόλοιπα και τους είπα το ίδιο. Τους είπα ότι δεν τους φοβάμαι και ότι αν τα πετύχω ξανά στο λεωφορείο θα τα φυτέψω. Δεν μίλησε κανείς. Όταν διηγήθηκα το σκηνικό στο άντρα μου, μου είπε ότι μπορεί την επόμενη μέρα να με περιμένουν στην στάση που κατέβηκα με όλη τους την οικογένεια. Σταμάτησα να κατεβαίνω σ' εκείνη τη στάση.

Ντρέπομαι για όλους αυτούς εκεί μέσα τους άντρες που δεν έκαναν τίποτα. Αύριο - μεθαύριο θα είναι η δική μου κόρη και δεν θα βρεθεί κανείς να την υπερασπιστεί. Θα είναι η δική τους κόρη. Γιατί;

Ο δήμος Φυλής σαν περιοχή είναι πολύ όμορφος. Φαρδιοί δρόμοι, χαμηλό συντελεστή δόμησης, πολύ ωραία πλατεία (Άνω Λιοσίων), στους πρόποδες της Πάρνηθας, χωρίς πρόβλημα πάρκινγκ. Κοινώς, αν αφαιρέσεις τους γύφτους και την χωματερή, θα ήταν ιδανική περιοχή. Θα μου πεις, όλα αυτά είναι που κρατάνε και τα ενοίκια σε σχετικά λογικό επίπεδο. Τονίζω το "σχετικά" και το αφήνω να το συζητήσουμε τις επόμενες μέρες. Αναρωτιόμουν γιατί αστυνομία και δήμος τους επιτρέπουν να κάνουν ότι θέλουν και δεν τους αγγίζει κανείς. Μου εξήγησαν όσοι μένουν χρόνια εδώ, ότι είναι πολύ απλός ο λόγος: Εύκολες ψήφοι. Για τις ψήφους λοιπόν, τους αφήνουμε ανεξέλεγκτους. Θα μου πεις, λογικό είναι, αφού αυτοί έτσι που γεννοβολάνε σε λίγα χρόνια θα είναι περισσότεροι από εμάς που κάνουμε ένα δύο με το ζόρι! Διότι οι ηλίθιοι πολλαπλασιάζονται και οι έξυπνοι όχι, χρόνια τώρα! Το lifo.gr έχει ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για την ευρύτερη περιοχή μας και κυρίως για το Ζεφύρι, που είναι η γειτονιά της παραβατικότητας. Είναι αντικειμενικό και παρουσιάζει και τις δύο όψεις του νομίσματος, καθώς επίσης και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ίδιοι οι "Ρομά".

Το συμπέρασμα είναι ότι οι νόμοι δεν ισχύουν για όλους. Άλλα μέτρα και άλλα σταθμά. Τα καλά και συμφέροντα παντού. Θα μου πεις αφού τους αφήνουν, καλά κάνουν και τα κάνουν. Αφού κι εμείς σε κάθε αδικία σκύβουμε το κεφάλι, καλά να πάθουμε. Εδώ μας κάνουν άλλα κι άλλα και εμείς τουμπεκί ψιλοκομμένο! Δεν θέλω όμως σήμερα να επεκταθώ στο σάπιο πολιτικό σύστημα αυτού του κόσμου, γιατί είναι άλλο το θέμα και θα ξεφύγουμε. Ελπίζω κάποτε να καταφέρει η πολιτεία να τους πείσει να εγκλιματιστούν, γιατί η υπομονή των κορόιδων που σέβονται τους νόμους έχει αρχίσει και εξαντλείται. Κατά καιρούς, σε συζητήσεις μεταξύ αγανακτισμένων κατοίκων τόσο των Άνω Λιοσίων, όσο και άλλων περιοχών με έντονη παρουσία γύφτων (π.χ. Μέγαρα) έχουν ειπωθεί ατάκες όπως: "να τους ρίξουν ένα ναπάλμ να τους αφανίσουν" και "να τους φωνάξουν για τάχα μου δωρεάν εμβολιασμό και να τους στειρώσουν, μπας και ησυχάσουμε κάποτε". Σε τέτοιες σκέψεις μας έχει φτάσει η αδιαφορία του κράτους!

Θα σε αφήσω με την γνωστή φράση του Άλμπερτ Αϊνστάιν:

«Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία,

και δεν είμαι σίγουρος για το πρώτο»