Σάββατο, 31 Οκτωβρίου 2020

Photo: freepik.com

Αγαπητό ημερολόγιο,

Τις προηγούμενες μέρες (πριν την χτεσινή ανακοίνωση των νικητών για το giveaway) σου γκρίνιαζα για τον κορωνοϊό και για την ζούγκλα της ασφάλτου. Και αυτό με φέρνει στο σημερινό θέμα για το οποίο θα ζαλίσω τ' αυτιά: την τηλεργασία. Μιλάμε για ΜΕΓΑΛΗ ανακάλυψη! Πρέπει να είναι η μεγαλύτερη χαρά της εργαζόμενης μάνας και συζύγου. Ή, τουλάχιστον, θα έπρεπε να είναι.

Λόγω της όλης κατάστασης με τον κώλο - ιό, οι επιχειρήσεις που έχουν υπαλλήλους γραφείου, υποχρεούνται να βγάλουν το 40% σε τηλεργασία, τουτέστιν εργασία από το σπίτι. Το έζησα βέβαια και στο lockdown... Όνειρο! Τι χαρά είναι τούτη, να μην ξυπνάς σαν την τρελή κάθε πρωί να σημαιοστολιστείς και να βαφτείς για να πας στο γραφείο. Φοράς ότι να 'ναι, πας το παιδί σχολείο, γυρίζεις σπίτι και μέχρι να πάει 9 και να πιάσεις δουλειά, προλαβαίνεις να απλώσεις το πλυντήριο που έβαλες τη νύχτα, ή να αδειάσεις το πλυντήριο πιάτων, να πλύνεις τα πιάτα, να στρώσεις κρεβάτια...

Μετά παίρνεις το καφεδάκι σου, στρώνεσαι στον υπολογιστή, βάζεις τη μουσικούλα που γουστάρεις, συνδέεσαι με τον υπολογιστή του γραφείου και κάνεις τη δουλίτσα σου. Όχι ότι στο γραφείο δεν μπορώ να πιώ καφέ, αλλά σίγουρα δεν μπορώ να ακούσω μουσική (κανείς δεν ακούει αυτά που ακούω! το κλασικό δράμα του rock/heavy metal) και δεν μπορώ να καπνίσω όσο δουλεύω, το οποίο με τσιτώνει όταν πνίγομαι στη δουλειά. Και όταν έχεις κενό από τη δουλειά (περιμένοντας απαντήσεις από πελάτες), σηκώνεσαι, βάζεις το φαΐ να γίνεται, ρίχνεις κάνα σκούπισμα - σφουγγάρισμα... Συνεχίζεις δουλειά - σταματάς για φαγητό - συνεχίζεις - σταματάς, πας να πάρεις εσύ η ίδια το παιδί σου από το σχολείο και πάει λέγοντας. You get the point, που λένε και στο χωριό μου. Και το κυριότερο, δεν είσαι με το ρολόι στο χέρι, 5 η ώρα να γίνεις μπουχός από το γραφείο για να προλάβεις να πάρεις το παιδί απ' όπου το έχεις παρκαρισμένο και να τρέχεις πανικόβλητη να το πας αγγλικά, χορό η όποια άλλη δραστηριότητα. Μπορείς να δουλέψεις ότι ώρα σε βολεύει, χωρίς κανένα άγχος.

Νομίζω ότι είναι win-win κατάσταση για εργοδότες και εργαζόμενους. Τουλάχιστον εγώ δεν είχα πρόβλημα να δουλέψω σαββατοκύριακο, να δουλέψω μέχρι τις 11 το βράδυ, οτιδήποτε. Και σκασίλα μου να πληρωθώ έξτρα από τη στιγμή που έχω ευέλικτο πρόγραμμα που μου επιτρέπει να είμαι συνεπείς και στις υπόλοιπες υποχρεώσεις μου στο σπίτι και στην οικογένειά μου. Τουλάχιστον εγώ έτσι το βλέπω. Οπότε να και κάτι θετικό που βγήκε από όλη αυτή την κορωνοϊστορία. Ξέρω ότι δεν θα κρατήσει για πάντα και ότι απέχουμε πολύ από το να φτάσουμε σ' αυτό το εργασιακό επίπεδο, όμως όσο κρατήσει θα το απολαύσω με όλο μου το είναι.

Είναι τόσο όμορφο να μπορείς να πηγαίνεις να παίρνεις το παιδί σου από το σχολείο και να γλιτώνεις από τις ενοχές ότι το φορτώνεις αλλού και ότι μεγαλώνει σαν αδέσποτο. Να έχεις αυτό το μισάωρο να μιλήσεις μαζί του για το πως ήταν η μέρα του πριν στρωθεί πάλι στο διάβασμα. Να κάνεις τα ψώνια σου το πρωί και όχι σχολώντας σαν την τρελή. Να έρχεται το Σάββατο και το σπίτι σου να μην είναι σαν βομβαρδισμένο τοπίο, αλλά καθαρό και συμμαζεμένο, ώστε να έχεις χρόνο να κάνεις άλλες δουλειές που παραμελείς γιατί δεν προλαβαίνεις, όπως το να ανέβεις στη σκάλα και να ξεσκονίσεις τα φωτιστικά, λέω εγώ τώρα τυχαία ένα παράδειγμα...

Και μέσα σε οοοόλα αυτά, γλιτώνεις τα πολλά σούρτα-φέρτα με το αμάξι, τον παραλογισμό που συναντάς στο δρόμο, τον κίνδυνο να σου σπάσουν τα νεύρα πρωί πρωί, το ενδεχόμενο να βρίσεις κάποιον ανισόρροπο που θα κατέβει να σε πλακώσει στο ξύλο και συνεπώς, τον ψυχολόγο και τα lexotanil! Τι σου έλεγα;;; Win - win η κατάσταση!

Ξέρω ότι πολλές μαμάδες που έχουν βγει σε τηλεργασία από τον Μάρτιο, έχουν εκνευριστεί και θέλουν να γυρίσουν στο γραφείο. Λίγο γιατί βαρέθηκαν να είναι με τις φόρμες όλη μέρα στο σπίτι και θέλουν λίγο να ντυθούν και να σημαιοστολιστούν και λίγο γιατί βαρέθηκαν όλη μέρα στο σπίτι με τα κουτσούβελα να τις τρελαίνουν! Δεν ξέρω και εγώ μακροπρόθεσμα αν θα άλλαζα γνώμη για την τηλεργασία, δεν παίρνω και όρκο. Όμως, βρε κορίτσια, σημαιοστολιστείτε για να πάτε μια βόλτα και αφιερώστε χρόνο στα παιδιά σας, τώρα που μπορείτε! Σε λίγα χρόνια θα μεγαλώσουν, θα σουρτουκεύουν με τις παρέες τους και το σπίτι θα είναι ξενοδοχείο για μπάνιο, ύπνο και φαγητό. Απολαύστε το όσο κρατήσει και μην παραπονιέστε!

Αυτά για σήμερα! See you later alligator!